«Η φονική πλημμύρα στη Μάνδρα προκάλεσε το θάνατο σε 21 ανθρώπους» αναφέρει η πλειοψηφία των ειδησεογραφικών μέσων. Είναι πολύ εύκολο να αποδοθούν ευθύνες για τα πρωτοφανή φυσικά φαινόμενα, στον άστατο καιρό, στους φτωχούς που αναγκάζονται να ζουν μέσα στα ρέματα ή ακόμη και στον ίδιο τον… Θεό, παρά να καταδικαστούν οι πολιτικές που σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο έχουν αδιαφορήσει πλήρως για την ανθρώπινη ζωή και το φυσικό περιβάλλον προσκυνώντας το κέρδος.
Ημερ.Δημοσίευσης
Έτσι, λοιπόν, τα φιλοκυβερνητικά «αριστερά» ΜΜΕ ξεκίνησαν μια μιντιακή εκστρατεία λίγες μόνο ώρες μετά την ανακοίνωση των πρώτων θυμάτων της πλημμύρας, με την οποία στοχοποιούσαν τον κόσμο που ζει στις περιοχές καθώς και τη «συμβιβασμένη λογική του νεοέλληνα» που παρανομεί εν πλήρη αδιαφορία για τους νόμους του κράτους. Πρόκειται βέβαια για τους ίδιους νόμους και νομοθέτες που αποχαρακτηρίζουν πάρκα και άλση κάνοντάς τα δώρο σε ιδιώτες (π.χ. ρυθμιστικό νομοσχέδιο Σαμαρά 2014), που αδιαφορούν για τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών και που δίνουν λεφτά για όπλα και F16 αντί για μέτρα πρόληψης φυσικών καταστροφών.
Ηθικίστικα κείμενα που μετέθεταν τις ευθύνες στις πλάτες αυτών που τα σπίτια τους και τα μαγαζιά τους είχαν καταστραφεί, που οι οικογένειές τους είχαν ακόμη αγνοούμενους και που τα χωράφια τους είχαν γίνει βάλτοι, άρχισαν να κατακλύζουν το διαδίκτυο. Ο κυνισμός απέναντι σε ανθρώπους της βιοπάλης που κατά την πλειοψηφία τους εργάζονται στα τοπικά εργοστάσια ή χωράφια και είδαν τη ζωή τους να καταστρέφεται από μια μπόρα, είναι πραγματικά προκλητικός. Όπως και η υποκριτική διαχείριση της κατάστασης από την κυβέρνηση.
Η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες για τις καταστροφές λες και η ίδια είναι κάποια περαστική και δεν φέρει θεσμική ευθύνη. Την ίδια ώρα ο αντιπεριφερειάρχης Γιώργος Καραμέρος παρήλαυνε από τα τηλεοπτικά πάνελ φορώντας διασωστικό γιλέκο, προκειμένου μέσω της δικτατορίας της εικόνας να μας πείσει ότι αγωνίζεται για τους πληγέντες. Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ζήτησε τη σύσταση επιτροπής στη ΝΔ που θα αναζητήσει λύσεις και παρεμβάσεις, λες και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι κάποια εθελοντική οργάνωση και όχι επί δεκαετίες ένα κόμμα εξουσίας.
Η αλήθεια βρίσκεται στις διαχρονικά εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών που μπροστά στην εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων και των κερδών των ιδιωτών ανέχονταν ή και συνέδραμαν στην καταστροφή του περιβάλλοντος και την πρόκληση ακραίων φυσικών φαινομένων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ειδικά στο Δήμο Μάνδρας στο σημείο όπου είχε μπαζωθεί σε μήκος 500 μέτρων το ρέμα, ο δήμος είχε εγκαταστήσει το αμαξοστάσιό του ενώ στο πλαίσιο «της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας» είχε δώσει άδεια και είχε χτιστεί ολόκληρο σούπερ μάρκετ για να «ικανοποιεί ο κόσμος τις ανάγκες του». Την ίδια στιγμή η περιφέρεια, παρά τις προειδοποιήσεις ειδικών αλλά και καθηγητών του ΕΚΠΑ, δεν προέβη ποτέ στη δημιουργία επαρκών αντιπλημμυρικών έργων με αποτέλεσμα κατόπιν της μαύρης «εορτής» να κηρύσσει την περιοχή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να αξιοποιεί μιντιακά με επισκέψεις την απερισκεψία της απέναντι στους νόμους της φύσης.
Με βάση παλαιότερες μελέτες του ΙΓΜΕ, σχεδόν κάτω από κάθε μεγάλο δρόμο στην Αθήνα κρυβόταν ένα μεγάλο ή μικρό ποτάμι, ενώ οι ίδιες μελέτες δείχνουν ότι η βίαιη οικοδόμηση, τα κέρδη των εργολάβων και το πελατειακό κράτος συνέβαλαν καθοριστικά στο να μπαζωθούν 800 χιλιόμετρα ποταμών και μικρότερων ρεμάτων!
Το ΙΓΜΕ συνεχίζει τονίζοντας ότι μέχρι πριν από μερικά χρόνια το 80% των όμβριων υδάτων το απορροφούσε το έδαφος της Αττικής και μόλις το 20% κατέληγε στη θάλασσα. Σήμερα συμβαίνει το αντίστροφο με αποτέλεσμα το μπάζωμα ή το χτίσιμο στις υδάτινες διόδους να οξύνει το πρόβλημα και να προκαλεί φαινόμενα σαν αυτά που είδαμε στη Μάνδρα. Ολόκληρες περιοχές μετατράπηκαν σε μια μεγάλη λίμνη όπου επέπλεαν ακόμη και αυτοκίνητα. Τα πάντα για το τσιμέντο, το real estate και τον αστικό εκσυγχρονισμό. Μόνο την εικοσαετία 1950-1970 με την άναρχη δόμηση στην Αθήνα και τη χαρά των εργολάβων οι δομημένες επιφάνειες του λεκανοπεδίου Αττικής έφτασαν από το 25% στο 75%. Μπορεί να αντιληφθεί κανείς το πόσο επηρεάστηκε το περιβάλλον.
Για τις καταστροφές, λοιπόν, δεν ευθύνονται οι απλοί άνθρωποι αλλά οι πολιτικές που βρίσκονται στην υπηρεσία του κέρδους. Οι πολιτικές που διανέμουν δημόσιο χρήμα για την κατασκευή γηπέδων και εμπορικών κέντρων την ώρα που το καλοκαίρι καίγονται τα βουνά και το χειμώνα πλημμυρίζουν οι πόλεις. Ο κόσμος ενσωματώνεται στη λογική του καπιταλιστικού συστήματος και εγκλωβισμένος στον ατομικό δρόμο προσπαθεί να εξυπηρετήσει το συμφέρον του. Μόνο που με διαφορετικό τρόπο εξυπηρετείται το ατομικό συμφέρον στη Μάνδρα και στην Ελευσίνα και με διαφορετικό τρόπο στην Εκάλη και τη Φιλοθέη. Στις πρώτες περιοχές ο ατομικός δρόμος σε πνίγει ενώ στις δεύτερες σε κάνει πιο πλούσιο.