Φύλλο Νο 396 (22 Νοέμβρη 2017)

Οι (μέχρι τώρα) 21 νεκροί και οι ασύλληπτες καταστροφές από τις πλημμύρες στη Δυτική Αττική περιγράφουν με τον πιο αναμφισβήτητο τρόπο τον εγκληματικό, τον αδυσώπητα ταξικό, χαρακτήρα των μνημονιακών πολιτικών.

Στις 13 Νοέμβρη η Γερμανία, αν και έχει «υπηρεσιακή» κυβέρνηση, υπέγραψε την ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής Διαρκούς Συνεργασίας στην Ασφάλεια (PeSCo). Πρόκειται για την πρόβλεψη της Συνθήκης της Λισαβόνας για τη σύσφιξη της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΕ και τη δημιουργία μόνιμου ευρωπαϊκού στρατού. Την υπογραφή τους έβαλαν 23 χώρες-μέλη και μεταξύ τους (σωστά μαντέψατε…) η Ελλάδα του «ριζοσπάστη αριστερού» πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα και του έμπειρου επί των μαρξιστικών αναλύσεων για τον ιμπεριαλισμό υπ. Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά.

Με τυμπανοκρουσίες (έκτακτο πρωθυπουργικό διάγγελμα!) ανακοίνωσε ο Τσίπρας τη διανομή του «κοινωνικού μερίσματος». Ακολούθησε το μπαράζ του επικοινωνιακού μηχανισμού της κυβέρνησης στον Τύπο (όπου οι μεγαλοεκδότες λαμβάνουν το ένα «δωράκι» μετά το άλλο…) που έσπευσε να πανηγυρίσει για την «απόδειξη της κοινωνικής ευαισθησίας» της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού.

Παρά τις αντιξοότητες και τα προβλήματα που υπήρξαν, το φετινό τριήμερο του Πολυτεχνείου ολοκληρώθηκε κανονικά. Ούτε η αντικινηματική κατάληψη ελάχιστων περιθωριακών ομάδων, ούτε η δυσμένεια των καιρικών συνθηκών, ούτε η προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ κατάφερε να ακυρώσει τις εκδηλώσεις μνήμης και συνέχισης του αγώνα, που τελούνται κάθε χρόνο.

Η πιθανή επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ρ. Τ. Ερντογάν στην Αθήνα τις επόμενες ημέρες θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή ευκαιρία για μείωση των εντάσεων στο Αιγαίο, για περιορισμό της πιθανότητας σύρραξης ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, εν τέλει θα μπορούσε να αποτελέσει μια ευκαιρία για την ειρήνη.

«Η φονική πλημμύρα στη Μάνδρα προκάλεσε το θάνατο σε 21 ανθρώπους» αναφέρει η πλειοψηφία των ειδησεογραφικών μέσων. Είναι πολύ εύκολο να αποδοθούν ευθύνες για τα πρωτοφανή φυσικά φαινόμενα, στον άστατο καιρό, στους φτωχούς που αναγκάζονται να ζουν μέσα στα ρέματα ή ακόμη και στον ίδιο τον… Θεό, παρά να καταδικαστούν οι πολιτικές που σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο έχουν αδιαφορήσει πλήρως για την ανθρώπινη ζωή και το φυσικό περιβάλλον προσκυνώντας το κέρδος.

Η  (αναμενόμενη) νίκη της Φ. Γεννηματά στις εκλογές για την ηγεσία στην κεντροαριστερά ήρθε φυσιολογικά. Πέρα από την επιβεβαίωση της γενικής αλήθειας ότι στην πολιτική δεν υπάρχουν παρθενογεννέσεις, τα μικρότερα, άχρωμα και άοσμα, εξω-ιστορικά μορφώματα όπως η ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι δε θα μπορούσαν να απειλήσουν σε επίπεδο εκλογής ηγεσίας την πασοκική παράδοση.

Η  κυβέρνηση συνεχίζει βήμα το βήμα το σκάνδαλο που λέγεται ιδιωτικοποίηση ενός δημόσιου κοινωνικού αγαθού όπως το ηλεκτρικό ρεύμα. Το άμεσο βήμα, που ήδη έχει ξεσηκώσει τους εργαζόμενους της ΔΕΗ σε Αρκαδία και Φλώρινα, είναι η πώληση των λιγνιτικών μονάδων και των ορυχείων της ΔΕΗ στις περιοχές αυτές. Στο σφυρί βγαίνουν η 3η και 4η Μονάδα της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη και η Μονάδα Μελίτη Ι και μαζί και η άδεια κατασκευής της Μελίτη ΙΙ στη Φλώρινα.

Με αμηχανία, άγχος και ειλικρινή προβληματισμό οι οργανώσεις και τα κόμματα της Αριστεράς έστεκαν και κοιτούσαν μερικές δεκάδες αντιεξουσιαστών που έκαναν κατάληψη στο πολυτεχνείο την πρώτη μέρα του τριήμερου εορτασμού. Κάποιος θα το χαρακτήριζε μια κακοστημένη φάρσα. Δε θα έπεφτε και πολύ έξω.

Η  κατάσταση στα ΤΕΙ Αθήνας-Πειραιά, με την εξαγγελία της κυβέρνησης για συγχωνεύσεις προκειμένου να δημιουργηθεί το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, είναι γνωστή. Φοιτητές-καθηγητές και διοικητικό προσωπικό βρίσκονται σε έντονο προβληματισμό καθώς τα κυβερνητικά σχέδια υποβαθμίζουν γνωστικά αντικείμενα, μειώνουν την αξία των πτυχίων και σπρώχνουν κόσμο στην ανεργία.

Σχολές Πάτρας:
Το τριήμερο του Πολυτεχνείου στήριξαν 11 Γενικές Συνελεύσεις φοιτητικών συλλόγων. Εντός του τριημέρου πραγματοποιήθηκαν συντονιστικά των συλλόγων, όπως του συλλόγου της Αρχιτεκτονικής, όπου φτιάχτηκε μία πρωτοβουλία για το πρόγραμμα σπουδών. Ακόμα, οι πολυτεχνικές σχολές πραγματοποίησαν συντονιστικό με αφορμή τις αλλαγές στα επαγγελματικά δικαιώματα με το νομοσχέδιο του Σπίρτζη ενώ τέλος, όπως κάθε χρόνο, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση των φοιτητικών συλλόγων με θέμα «Τα Πολυτεχνεία της εποχής μας και οι προκλήσεις για το σύγχρονο φοιτητικό και ευρύτερο λαϊκό κίνημα».
Την Κυριακή 12/11 πραγματοποιήθηκε αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο φοιτητικών συλλόγων μαζί με οργανώσεις της Αριστεράς και της αναρχίας που ξεκίνησε από το χωριό της Λακκόπετρας και έφτασε μέχρι την βάση του Αράξου όπου πρόκειται να μεταφερθούν πυρηνικά. Το συλλαλητήριο ήταν αρκετά μαζικό ενώ δυνάμεις των ΜΑΤ μπλόκαραν την είσοδο στην βάση του Αράξου.

Στις 18 Νοέμβρη του 1976 η διορισμένη από τον δικτάτορα Φράνκο Βουλή της Ισπανίας (Κορτές) αποφάσιζε την επιστροφή στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ήταν αναγκαίος συμβιβασμός του πολιτικού συστήματος μπροστά στην παρακμή και την παράλυση του δικτατορικού καθεστώτος.

Το βιβλίο θέλει να εξετάσει την λειτουργία του αντιδικτατορικού Τύπου προκειµένου να απαντήσει µια σειρά καίριων ερωτηµάτων. Τι στόχους είχε; Τι εξέλιξη είχε; Ποιοι κυκλοφόρησαν παράνοµες εφηµερίδες; Ποιοι στελέχωσαν τα αντιχουντικά περιοδικά; Ποια ήταν η περιοδικότητα τους; Ποια ήταν η θεµατολογία; Ποια ήταν η οικονοµική κατάσταση; Ποια προτερήµατα είχε; Ποια µειονεκτήµατα είχε; Ποιο ήταν το ποιοτικό επίπεδο; Που εκδιδόταν; Με ποιον τρόπο; Πως «διακινείτο»; Ποιοι ήταν οι κίνδυνοι; Πως αντιµετώπιζε τα «αστικά» φύλλα; Παρατηρήθηκαν ενδοοικογενειακές διαµάχες; Συνέβαλε στην αποδυνάµωση της χούντας; Επέσπευσε την πτώση των στρατιωτικών; Βοήθησε στην εγκαθίδρυση της δηµοκρατίας;

Η  μελέτη της αναπηρίας και της ειδικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα είναι ένα ζήτημα, εν πολλοίς, παραμελημένο. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει η εξαιρετική μελέτη του Λάζαρου Τεντόμα, Δρ. κοινωνικής ανθρωπολογίας με άριστες μεταπτυχιακές σπουδές στην ανθρωπολογία της υγείας και της αναπηρίας.

Γερμανία:
Σε αδιέξοδο οδηγήθηκαν οι διαπραγματεύσεις Χριστιανοδημοκρατών-Φιλελεύθερων-Πράσινων στη Γερμανια και για πρώτη φορά η σταθερότητα της ηγεσίας Μέρκελ κλυδωνίζεται. Ο πρόεδρος Στάινμαγερ καλεί τους πάντες να επιμείνουν στην επίτευξη συμφωνίας, αλλά χωρίς αντίκτυπο προς ώρας, ενώ το SPD δείχνει να επιμένει στην άρνησή του να συμπράξει σε νέο «Μεγάλο Συνασπισμό». Οι καθεστωτικές πιέσεις αναμένεται να αυξηθούν προς όλους, για να αποφευχθεί η παρατεταμένη ακυβερνησία, αλλά προς το παρόν η Γερμανία βρίσκεται μεταξύ κυβέρνησης μειοψηφίας και νέων εκλογών. Είναι μια εξέλιξη χωρίς προηγούμενο στην μεταπολεμική ιστορία της χώρας...