Νέα από τους εργατικούς χώρους
Η EΡTopen σε σταυροδρόμι: πόσο ΕΡΤ και πόσο open;
Α πό το «μαύρο» των Σαμαρά-Κεδίκογλου στην ΕΡΤ και τη μαζική, αγωνιστική αλληλεγγύη που εντυπωσιακά εκφράστηκε εκείνο το καλοκαίρι του 2013, στον κήπο του ραδιομέγαρου και με τα όσα θλιβερά έως εξοργιστικά συνέβησαν από τότε μέχρι σήμερα, είχε απομείνει η EΡTopen, να θυμίζει τι είναι ένα ανοιχτό στην κοινωνία, ελεύθερο και συμμετοχικό ραδιόφωνο. Με την οικονομική υποστήριξη της ΠΟΣΠΕΡΤ και με την τεχνική βοήθεια, όποτε χρειάστηκε να «καθαριστεί» το σήμα από παρεμβολές.
Το τελευταίο διάστημα το ραδιοφωνικό σήμα στα FM χάθηκε λόγω κάλυψης της συχνότητας από «πειρατή» με σκυλάδικα και το πρόβλημα δεν αποκαταστάθηκε, σε αντίθεση με προηγούμενες φορές.
Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο, προέκυψαν κι άλλα δεδομένα. Η αλλαγή της διοίκησης της ΕΡΤ, η αποχώρηση αρκετών παραγωγών από το εγχείρημα της EΡTopen και η απομάκρυνση αλληλέγγυων παραγωγών που έκαναν εκπομπές αμισθί, από το περιφερειακό ραδιόφωνο της ΕΡΑ Χανίων.
Η νέα διοίκηση της ΕΡΤ εμφανίζεται φιλική στην EΡTopen, καθώς προτίθεται να προστατεύσει τον πομπό της, ενώ το στούντιο μετακομίζει στα γραφεία της ΠΟΣΠΕΡΤ (στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ), για να καλύπτονται τα έξοδα λειτουργίας, μιας και το κόστος ήταν πράγματι δυσβάστακτο για την ΠΟΣΠΕΡΤ.
Η χωροταξική και τεχνική προσέγγιση της EΡTopen με την ΕΡΤ, όπως και τα κείμενα αποχώρησης παραγωγών που αναδεικνύουν μια διάθεση ανακωχής της ΠΟΣΠΕΡΤ με την καινούρια διοίκηση της ΕΡΤ, δημιουργούν δικαιολογημένη ανησυχία για πιθανή πολιτική προσέγγιση και προσπάθεια ενσωμάτωσης και αλλοτρίωσης της ΕΡTopen από την ΕΡΤ.
Είναι θετική εξέλιξη τα συνδικάτα να διαθέτουν ελεύθερα και φιλεργατικά μέσα μαζικής απεύθυνσης στον εργαζόμενο λαό και να δίνουν δημόσιο βήμα στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, που στα σκληρά μνημονιακά χρόνια, εκτός από την οικονομική κι εργασιακή εξουθένωση, έχουν δεχτεί απερίγραπτη συκοφάντηση και παρανοϊκών διαστάσεων διαστρέβλωση της κατάστασης που βιώνουν οι εργαζόμενοι, χωρίς καμιά δυνατότητα να απαντήσουν από τα καθεστωτικά ΜΜΕ (συμπεριλαμβανομένης της ΣΥΡΙΖΑϊκής ΕΡΤ, που μας εντυπωσιάζει καθημερινά με τις χοντροκομμένες φιλοκυβερνητικές παρουσιάσεις της πραγματικότητας).
Παραμένει, βέβαια, στο συνδικάτο που εν προκειμένω θα αποκτήσει υπό την άμεση εποπτεία του την EΡTopen, την ΠΟΣΠΕΡΤ δηλαδή, η ευθύνη να την προστατεύσει από τους… προστάτες της όποιας διοίκησης της ΕΡΤ.
Για να μη μεταπέσει και η EΡTopen στην κατηγορία της «εναλλακτικής ΕΡΤ» (όπου θα υπερισχύει το ΕΡΤ, ενώ το «εναλλακτική» θα είναι διακοσμητικό έως σκόπιμα παραπλανητικό), η ΠΟΣΠΕΡΤ έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί στα σωματεία και τις ομοσπονδίες, στους εργαζόμενους, τις συλλογικότητες και τα κινήματα, να στηρίξουν τόσο παραγωγές, όσο και οικονομικά, το ραδιόφωνο αυτό, να ζητήσει τη βοήθεια της ΕΤΕΡ και να μείνει σε απόσταση ασφαλείας από την κάθε διορισμένη, από την κυβέρνηση, διοίκηση (νέα ή παλιά).
Κινητοποίηση της ΠΟΕΔΗΝ για την τραγική κατάσταση στα νοσοκομεία
Τ ο παιχνίδι με το μη μόνιμο προσωπικό στο Δημόσιο συνεχίζεται από την κυβέρνηση Τσίπρα. Παιχνιδάκια και κωλυσιεργία στην πρόσληψη των εργαζομένων συμβασιούχων των δήμων και καθυστερήσεις στην πληρωμή τους αλλά και αντίστοιχη εικόνα με τους εργαζομένους, γιατρούς και νοσηλευτές, που δουλεύουν ως επικουρικοί στα νοσοκομεία αλλά και σε όλο το προσωπικό των νοσοκομείων και των δημόσιων δομών υγείας που εργάζεται με ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Τα μνημόνια και οι συμφωνίες που έχει υπογράψει η κυβέρνηση στην υγεία σημαίνουν:
Πρώτον, την εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία για εκατοντάδες εργαζόμενους στα νοσοκομεία ως φύλακες, καθαρίστριες, τραπεζοκόμες κ.λπ. Πρόκειται για εργαζόμενους που μπορεί να γλίτωσαν σε κάποιες περιπτώσεις από τα βασανιστήρια των εργολάβων αλλά δεν έχουν γίνει ακόμη μόνιμο προσωπικό καθώς δεν έχουν επανασυσταθεί οι κατηργημένες οργανικές θέσεις και δεν έχουν επανασυσταθεί οι συγκεκριμένες υπηρεσίες.
Δεύτερον, τη μη πρόσληψη προσωπικού για την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων. Στις πλημμύρες της Δυτικής Αττικής το Θριάσιο Νοσοκομείο δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αν οι νοσηλευτές και οι γιατροί στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) δεν είχαν δουλέψει 16ωρες βάρδιες. Και μιλάμε για νοσηλευτές που τους οφείλονται αρκετά ρεπό ακριβώς λόγω της έλλειψης προσωπικού.
Τρίτον, οι προσλήψεις επικουρικού, δηλαδή μη μόνιμου, προσωπικού δεν αρκούν για να καλύψουν τα κενά, ενώ σε περιπτώσεις όπως η παραπάνω αποδεικνύουν γιατί το προσωπικό αυτό καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες των νοσοκομείων και πρέπει να γίνει άμεσα η μονιμοποίησή τους. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που η κυβέρνηση επιτίθεται και στο ωράριο των νοσοκομειακών γιατρών. Αρκετοί μάλιστα εργαζόμενοι από τους συμβασιούχους των νοσοκομείων είναι απλήρωτοι λόγω της άρνησης παρέδρων του Ελεγκτικού Συνεδρίου να υπογράψουν τα εντάλματα πληρωμής τους.
Ο μόνος τρόπος να στριμωχθεί και να υποχωρήσει η κυβέρνηση είναι μέσα από τις κινητοποιήσεις. Και για αυτό το λόγο είναι σημαντική η συμμετοχή στην κινητοποίηση που καλούν η ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία) την Πέμπτη 23 Νοέμβρη (με παναττική στάση εργασίας και 24ωρη πανελλαδική απεργία για την περιφέρεια), μαζί με την ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας).
Οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας τους, πρέπει να έχουν κοινά σωματεία για να παλέψουν συλλογικά σε όλα τα νοσοκομεία και σε όλο το Δημόσιο για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Η ΠΟΕΔΗΝ οφείλει, εκτός από ανούσιες κινητοποιήσεις για να καταγραφεί η ηγεσία της στα ΜΜΕ, να οργανώσει τη δράση της από τα κάτω και σε συντονισμό με τις άλλες Ομοσπονδίες του Δημοσίου.
Απεργία στους δήμους
Η ΠΟΕ-ΟΤΑ πραγματοποίησε 24ωρη απεργία την Τετάρτη 22 Νοέμβρη. Η κινητοποίηση είχε τις δυνατότητες να αποκτήσει πραγματικά καθοριστικό ρόλο για τις ανοιχτές μάχες που έχουν οι εργαζόμενοι στους δήμους. Μόνο που το αν οι κινητοποιήσεις θα πάρουν μαζικά χαρακτηριστικά θα κριθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους και την Αριστερά. Κι αυτό γιατί η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας (ΣΥΝΑΝ-πρώην ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ-ΟΤΑ) και πάλι όπως και τον περασμένο Μάη, προσπαθεί να διασπάσει τους εργαζόμενους στους δήμους.
Για αυτό το λόγο καλούσε τη μέρα της απεργίας σε ξεχωριστή διαδήλωση τους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς -το πρωί στο υπουργείο Παιδείας- και τους υπόλοιπους εργαζόμενους των δήμων το μεσημέρι στο υπουργείο Εσωτερικών. Τέτοια εμπνευσμένη διάσπαση των εργαζομένων ούτε ο ΣΕΒ δεν θα σκεφτόταν...
Το πρωινό κάλεσμα στο υπουργείο Παιδείας έχει κι άλλα προβληματικά στοιχεία καθώς επί της ουσίας γινόταν σε αντιπαράθεση με την κινητοποίηση των δασκάλων δύο μέρες μετά στον ίδιο χώρο για την προσχολική αγωγή. Για τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στο χώρο η μεσημεριανή συγκέντρωση στο υπουργείο Εσωτερικών ήταν η κρίσιμη –και η μη διασπαστική.
Οι δυνάμεις αυτές οφείλουν να καλέσουν τους εργαζομένους να κάνουν ό,τι οι συμβασιούχοι το καλοκαίρι που με τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις ανάγκασαν και την κυβέρνηση να υποχωρήσει αρκετά αλλά και την ηγεσία της Ομοσπονδίας να μην μπορεί να κλείσει άμεσα τις κινητοποιήσεις. Η πίεση αυτή στην κυβέρνηση πρέπει να συνεχιστεί με στόχο να γίνει πραγματικότητα το «μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους» με μετατροπή όλων των συμβάσεων του μη μόνιμου προσωπικού σε αορίστου χρόνου και για κάλυψη όλων των κενών θέσεων εργασίας στους δήμους με μόνιμο προσωπικό. Καθώς επίσης και για την καταβολή των δεδουλευμένων των συμβασιούχων εργαζομένων εκεί όπου οι επίτροποι του Ελεγκτικού Συνεδρίου αρνούνται να εγκρίνουν τα εντάλματα πληρωμής.