Οι προστατευόμενοι μάρτυρες «καίνε» τη Χρυσή Αυγή

Κατ’ αρχάς εξετάστηκαν οι τρεις κύριες υποθέσεις (η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες στο Πέραμα και η επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στην ίδια περιοχή). Στη συνέχεια, εξετάστηκε η κατηγορία σχετικά με την εγκληματική οργάνωση, όπου πλήθος μαρτύρων κατέθεσαν για εκατοντάδες εγκληματικές ενέργειες των νεοναζί. 
Από τις αρχές Νοέμβρη, έχουν ξεκινήσει οι καταθέσεις των λεγόμενων προστατευόμενων μαρτύρων. Πρόκειται για 5 πρώην Χρυσαυγίτες που έχουν αποχωρήσει από την οργάνωση. Καταθέτουν χωρίς να γίνονται γνωστά τα στοιχεία τους, από ειδικό χώρο στη ΓΑΔΑ μέσω τηλεδιάσκεψης και με αλλοιωμένη φωνή. Η υπεράσπιση των Χρυσαυγιτών αιτήθηκε στο δικαστήριο τη φυσική παρουσία των μαρτύρων, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος γι' αυτούς. Αίτημα που απορρίφθηκε, καθώς σύμφωνα με την πρόεδρο χρειάζεται «εξασφάλιση της αποτελεσματικής προστασίας των μαρτύρων από πιθανό εκφοβισμό ή εκδίκηση και εξασφάλιση της απρόσκοπτης μαρτυρίας τους». 
Οι δικηγόροι της Πολιτικής Αγωγής, όπως έχουν ήδη ανακοινώσει, δεν εξετάζουν τους προστατευόμενους μάρτυρες, δηλώνοντας έτσι την αντίθεσή τους στη συγκεκριμένη διάταξη του νόμου. Παρ’ όλα αυτά, οι καταθέσεις τους είναι συγκλονιστικές και «κουμπώνουν» με όλα όσα έχουν μέχρι στιγμής ισχυριστεί οι μάρτυρες κατηγορίας, αυτή τη φορά από ανθρώπους που συμμετείχαν και οι ίδιοι από τα μέσα: τρόπος συγκρότησης των ταγμάτων εφόδου, στρατιωτική εκπαίδευση, χρήση όπλων, επιθέσεις κατ' εντολή της ηγεσίας, ταύτιση της στρατιωτικής με την πολιτική ηγεσία, απόλυτη γνώση και καθοδήγηση των χτυπημάτων από τον Μιχαλολιάκο, κάλυψη από τοπικά Αστυνομικά Τμήματα.
Στρατιωτική εκπαίδευση
Σύμφωνα με τον προστατευόμενο μάρτυρα Α, «Στη Μαλακάσα πήγα τρεις φορές για εκπαίδευση. Σκληρή εκπαίδευση, με πολύ πόνο. Ήμασταν εκεί 30-35 άτομα με εκπαιδευτές διάφορους και ένας από αυτούς ήταν απόστρατος. Εκεί υπεύθυνος της ομάδας ήταν και ο Ρουπακιάς, είχε αξίωμα, μπορούσε να πηγαίνει παντού, όχι σαν κι εμάς. Μιλούσε με τους μεγάλους. Εκεί είχε έρθει και ο Κασιδιάρης που παρακολουθούσε, αλλά μια φορά μας έκανε και εκπαίδευση, πολεμικές τέχνες». Ο προστατευόμενος μάρτυρας Γ κατέθεσε σχετικά: «Πριν την ενηλικίωση αυτή γινόταν ατομικά είτε σε γυμναστήριο είτε σε εξωτερικό χώρο και μάθαιναν πώς να χτυπάνε με συγκεκριμένες λαβές πολεμικών τεχνών. Το γυμναστήριο αυτό ήταν πάνω από την Αχαρνών, κοντά στην Πιπίνου και η εκπαίδευση λάμβανε χώρα σε άδεια αίθουσα του γυμναστηρίου. Εκπαιδευτές ήταν ο Γερμενής αλλά και άλλοι, ενώ πήγαιναν και στον Υμηττό και στο Χαϊδάρι για σωματική εκγύμναση».
Οπλισμός
Σύμφωνα με το μάρτυρα Α, «πολλοί μέσα στη Χρυσή Αυγή είχαν όπλα. Οπλισμό είχαν και στα γραφεία της Νίκαιας, του Πειραιά και του Περάματος». Ο μάρτυρας Δ, πρώην μέλος της ΧΑ στη Νεμέα, κατέθεσε: «ο Μπούκουρας είχε όπλο, δεν γνωρίζω αν διέθετε άδεια γι’ αυτό». «Είχαν συλληφθεί και δύο “παιδιά” που συνόδευαν πάντα τον Μπούκουρα για οπλοκατοχή. Υπήρχαν ρόπαλα και στιλέτα στα Γραφεία της Νεμέας. Και οι ελληνικές σημαίες μας ήταν ρόπαλα». «Είχαν γίνει συζητήσεις για αποθήκευση όπλων σε ένα μοναστήρι στην ορεινή Κορινθία», γιατί ,όπως τους έλεγε ο Μπούκουρας, «Έρχονται δύσκολοι καιροί, πρέπει να αποθηκεύσουμε όπλα και τρόφιμα». Σύμφωνα με το μάρτυρα Γ, «Ένας από αυτούς που είχαν πιστόλια ήταν αστυνομικός, ονόματι ‘‘Χαλάστρας’’, ο οποίος ερχόταν με το υπηρεσιακό περίστροφο και με κλομπ και συμμετείχε στην εκπαίδευση». Ο ίδιος ο μάρτυρας ανέφερε ότι δεν είχε ρίξει με του αστυνομικού αλλά με ένα κολτ 45άρι, ενώ του μάθαιναν πώς να πετυχαίνει κατευθείαν στην καρδιά. Τα όπλα κατά τον μάρτυρα ήταν άλλα του Κασιδιάρη και άλλα του Πατέλη και η εκπαίδευση στα όπλα γινόταν στο Χαϊδάρι πλησίον του σκοπευτικού κέντρου, ώστε να αλληλεπικαλύπτονται οι ριπές από το κέντρο και να μην τραβούν την προσοχή».
Τάγματα Εφόδου
Για τη συγκρότηση των ταγμάτων εφόδου ο μάρτυρας Α καταθέτει: «Τα τάγματα εφόδου ήταν με 20 ή 30 άτομα. Φορούσαν μαύρα παντελόνια και μπλούζα της ΧΑ στη Νίκαια, στον Πειραιά παντελόνι παραλλαγής και μπλούζα της ΧΑ, και είχαμε στειλιάρια μεγάλα που υποτίθεται ότι ήταν σημαίες. Τα τάγματα τα είχαμε για τους ξένους και για εκείνους που δεν θέλανε τη ΧΑ. Είχαμε επικεφαλής που έδινε το σύνθημα για το ‘‘ντου’’ και το κάναμε». Ο μάρτυρας Γ συμπληρώνει: «Αρμοδιότητα για να εντάξει κάποιος ένα μέλος στα τάγματα εφόδου, είχαν τα υψηλόβαθμα στην ιεραρχία στελέχη, ήτοι πυρηνάρχες, τομεάρχες και εκάστοτε βουλευτές, ενώ τα κριτήρια για την ένταξη ήταν η καλή σωματική κατάσταση, η ψυχική υγεία και η απουσία πολλών συναισθημάτων. Στις περισσότερες περιπτώσεις των τοπικών, υπήρχαν τάγματα εφόδου, υπήρχαν όμως και γραφεία στα οποία ο μέσος όρος ηλικίας δεν επέτρεπε τη δημιουργία τάγματος - η τοπική της Νίκαιας πάντως είχε και αποτελούνταν από περίπου 20 άτομα». Σύμφωνα με τη μάρτυρα Β, στη Νίκαια ο Πατέλης «είχε φτιάξει ένα δικό του κλειστό πυρήνα από φουσκωτούς. Προϋπόθεση για να μπει κάποιος σε αυτήν την κλειστή ομάδα ήταν να έχει δείρει Πακιστανούς».
Επιθέσεις
Ο μάρτυρας Α συμμετείχε σε δύο ‘‘ντου’’ όπου, όπως είπε, «χτυπήθηκε Πακιστανός, πολύ άσχημα το παλικάρι. Πήγαμε 20 μηχανάκια με δύο πάνω το καθένα. Η επίθεση κράτησε 20 λεπτά». Η μάρτυρας Β κατέθεσε ότι παρέμεινε στην οργάνωση επί ενάμιση χρόνο και ότι αποχώρησε το καλοκαίρι του 2013, όταν ο εκ των κατηγορουμένων για τη δολοφονία Φύσσα, στέλεχος του πυρήνα της Νίκαιας, Γεώργιος-Χρήστος Τσακανίκας, περιέγραψε με φρικιαστικό τρόπο την επίθεση σε Πακιστανό: «Μας είπε ότι μια μέρα κατεβαίνανε με άλλον έναν (σ.σ. χρυσαυγίτη) από ένα βουνό και πέσανε πάνω σε δύο Πακιστανούς. Ο ένας κατάφερε τα φύγει, ο άλλος έφαγε τόσο ξύλο «που κλότσαγαν το κεφάλι του λες και βαράγανε πέναλτι. Παίζει και να έχει πεθάνει». Ο Γ προστατευόμενος μάρτυρας είχε συμμετάσχει σε επιθέσεις στο κέντρο της Αθήνας πριν ενηλικιωθεί. Τον έπαιρναν μαζί ο Ζέρβας και ο Γερμενής, έμπαιναν στα στενά της Μενάνδρου έβρισκαν έναν αλλοδαπό απομονωμένο, τον χτυπούσαν με σιδερογροθιές που είτε αγόραζαν είτε είχαν στο γραφείο ξεχασμένες και έφευγαν. «Περιστατικά σαν κι αυτά συνέβησαν σίγουρα πάνω από 20 φορές το διάστημα από το 2006-2009». Ανακαλώντας ένα συγκεκριμένο συμβάν, ανέφερε: «Είχαμε φύγει ένα βράδυ εγώ, ο Πλαπούτας, ο Κασιδιάρης, ο Ζέρβας, ο Κίμωνας και πήγαμε στην περιοχή του Μεταξουργείου και στα στενά στην πλατεία από πίσω βρήκαμε έναν αλλοδαπό Πακιστανικής πιθανόν καταγωγής, πήγαμε δίπλα του, τον χτύπησα με σιδερογροθιά στο πρόσωπο. Ήταν η πρώτη μου φορά. Γελούσαν οι άλλοι, μου είπαν «μπράβο ρε πιτσιρίκο… ψήνεσαι».
Κάλυψη από αστυνομικούς
Αποκαλυπτικά είναι και όσα περιγράφουν οι προστατευόμενοι μάρτυρες για τις σχέσεις της ΧΑ με τα τοπικά ΑΤ. Η μάρτυρας Β αναφέρθηκε στον κατηγορούμενο πυρηνάρχη Νίκαιας, Γιώργο Πατέλη, τονίζοντας τις ιδιαίτερα καλές σχέσεις του με τον αστυνομικό Δ. Γιοβανίδη του ΑΤ Νίκαιας. Μέλος της ΧΑ και κοντινός με τον Πατέλη, τους ειδοποιούσε για ελέγχους στα γραφεία που, όπως είπε ο μάρτυρας, ήταν πάντα «μιλημένοι» ώστε να προλάβουν να κρύψουν τα όπλα οργανωμένα. Σε μια περίπτωση που ο Πατέλης βρισκόταν στο τμήμα για ξυλοδαρμό, ο Γιοβανίδης κανόνισε έτσι ώστε να φύγει. «Ούτε δικογραφίες ούτε τίποτα». Ο μάρτυρας Δ είχε πάρει μέρος το χειμώνα του 2012 σε «σαφάρι» κατά μεταναστών, όταν 30 χρυσαυγίτες καταδίωξαν 4 Πακιστανούς και τους έριξαν στο λιμάνι της Κορίνθου. Ενώ ήταν παρόντες αστυνομικοί της Δέλτα, ουδέποτε έγινε δίωξη. Σύμφωνα με το μάρτυρα Γ, αντίθετα οι Χρυσαυγίτες απολάμβαναν προστασίας από τους αστυνομικούς: Ο Πλαπούτας (κατηγορούμενος Χρυσαυγίτης) είχε κάποια στιγμή ένα επεισόδιο στην περιοχή των Πατησίων όπου περίπου 40 αντιεξουσιαστές του έκαναν επίθεση. Κρύφτηκε σε ένα μαγαζί, κατάφερε να αμυνθεί, ήρθε η αστυνομία και γλίτωσε.
Η δίκη της Χρυσής Αυγής συνεχίζεται με την κατάθεση του προστατευόμενου μάρτυρα Ε, ενώ μόλις ολοκληρωθούν οι καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων, ακολουθεί η κλήση επιπλέον μαρτύρων από την πλευρά της Πολιτικής Αγωγής.