Νέα από τους εργατικούς χώρους

CYTA: Πάρτι στην πλάτη των εργαζομένων

24ωρη απεργία πραγματοποίησαν την Παρασκευή 2/2 οι εργαζόμενοι στην εταιρεία τηλεπικοινωνιών Cyta Hellas. Οι εργαζόμενοι γνωρίζοντας τις πρακτικές των εργοδοτών διεθνώς σε περίπτωση εξαγοράς ή συγχώνευσης εταιρειών επέλεξαν να αντιδράσουν με αυτό τον τρόπο στην εξαγορά της Cyta Hellas από τη Vodafone. Η κινητοποίηση στηρίχτηκε από το Συντονισμό Σωματείων στην Πληροφορική, το ΣΕΤΗΠ, το Radical IT, το ΕΚΑ κ.α.
Ειδικά στην Ελλάδα έχει γίνει πάγια τακτική των εργοδοτών, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το πώς αναγκάστηκαν να δηλώσουν εθελούσια έξοδο πολλοί εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ Μαρινόπουλος όταν αυτά πέρασαν στα χέρια του Σκλαβενίτη.
Οι 730 εργαζόμενοι στην Cyta Hellas θέλουν να διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας τους και δικαιώματα τουλάχιστον ίσα με όσα είχαν στην επιχείρηση ως τη μέρα εξαγοράς της. Άλλωστε οι μεγάλες εταιρείες στις τηλεπικοινωνίες κάνουν πάρτι με εκατομμύρια ευρώ σε βάρος των εργαζομένων τους. Με εντατικοποίηση της δουλειάς, με όλο και περισσότερες επισφαλείς θέσεις εργασίας, με μισθούς μικρούς και κυρίως με το φόβο της απόλυσης και της ανεργίας.
Η κυβέρνηση έχει αφήσει τόσο ασύδοτους τους εργοδότες στις τηλεπικοινωνίες που δεν έβαλε κανέναν φρένο στο πάρτι. Επέτρεψε ή έκανε ότι δεν άκουσε ότι οι τράπεζες πρόσφεραν πλουσιοπάροχα δάνεια σε εταιρεία που κατά διαστήματα εμφανίζει ζημιές, τη Wind, για την κατάθεση πρότασης για την εξαγορά 2 εταιρειών.
Οι εργαζόμενοι στην Cyta Hellas προσπαθώντας να αναδείξουν το πρόβλημα που μπορεί να φέρουν στον κλάδο (απολύσεις και μειώσεις μισθών) οι αγορές και οι συγχωνεύσεις εταιρειών προχώρησαν πριν την απεργία σε δημιουργία επιτροπής αλληλεγγύης στην οποία έχουν καλέσει να δηλωθεί συμμετοχή και από άλλα σωματεία. Δεν είναι τυχαίο ότι τα βασικά αιτήματα (πλην της αποτροπής των απολύσεων) η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης για όλους και η μη παρεμπόδιση της συνδικαλιστικής δράσης, αφορούν όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο.

Απεργούν οι σχολικές καθαρίστριες

Πανελλαδική απεργία πραγματοποιούν τη Δευτέρα 12 Φλεβάρη οι σχολικές καθαρίστριες με απόφαση της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ). Στα πλαίσια της απεργίας υπάρχει συγκέντρωση, στις 12 το μεσημέρι στο υπουργείο Εσωτερικών (Πλατεία Κλαυθμώνος).
Τα προβλήματα για τις σχολικές καθαρίστριες είναι πολύ μεγάλα παρότι δουλεύουν σκληρά και η αμοιβή τους είναι της πλάκας. Κατά μέσο όρο πληρώνονται με 300 ευρώ για να είναι το σχολείο κάθε μέρα καθαρό και ασφαλές για τα παιδιά. Με αυτές τις συνθήκες είναι απορίας άξιο ποιος θα τολμούσε να πει ότι δεν έχουν το δικαίωμα να διαμαρτύρονται. Κι όμως πολλές φορές έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με τον εκφοβισμό της απόλυσης, όταν προσπαθούν να διεκδικήσουν. Οι πάσης φύσης άδειες δεν υπάρχουν. Ούτε να αρρωστήσουν επιτρέπεται αλλά και η μητρότητα δεν θεωρείται λόγος για παροχή αδείας.
Ενώ παίρνουν τόσο χαμηλούς μισθούς και παρότι δεν πληρώνονται δώρα αλλά και επίδομα αδείας, η μισθοδοσία πολλών εξ αυτών καθυστερεί αδικαιολόγητα. Παρότι μάλιστα πολλές φορές είναι αναγκασμένες να αγοράσουν μόνες τους τα Μέσα Ατομικής Προστασίας που προβλέπονται από το νόμο.
Με την 24ωρη πανελλαδική απεργία διεκδικούν να μονιμοποιηθούν όλες και όλοι όσοι εργάζονται στην καθαριότητα των δημόσιων σχολείων. Αυξήσεις στους μισθούς και επαναφορά του κλάδου στα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Προφανώς τη δωρεάν χορήγηση όλων των Μέσων Ατομικής Προστασίας, την έγκαιρη καταβολή των δεδουλευμένων και αυξήσεις στους μισθούς τους.
Ταυτόχρονα κατανοώντας το πρόβλημα της δημόσιας εκπαίδευσης ζητάνε να μην κλείσει καμιά αίθουσα σχολείου αλλά και να μην γίνει καμιά απόλυση σχολικής καθαρίστριας.

Άλυτο το ζήτημα της… «Μακεδονίας»

Η αναφορά γίνεται για την εφημερίδα που πλέον δεν κυκλοφορεί μετά το κλείσιμο που επέβαλε η εργοδοσία πριν 4 μήνες. Το άλυτο ζήτημα εδώ έχει να κάνει με τους γνωστούς «αλυτρωτισμούς» των εργοδοτών που πέρα από το κλείσιμο της εφημερίδας με το οποίο οι 70 περίπου εργαζόμενοι (τεχνικοί, δημοσιογράφοι, διοικητικοί κ.λπ.) έμειναν άνεργοι, τους οφείλει και τα δεδουλευμένα 18 μηνών, δηλαδή περίπου 1,5 εκ. ευρώ συνολικά.
Στα μέσα του Γενάρη (18/1) έγινε τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας από την οποία δεν προέκυψε κανένα αποτέλεσμα. Μέσα στην αναμπουμπούλα φαίνεται ότι ένα μικρό τμήμα των εργαζομένων της εφημερίδας θα προσπαθήσουν να προχωρήσουν με αυτοδιαχείριση στην επανέκδοσή της. Ένα εγχείρημα αρκετά δύσκολο. Εγχείρημα που προκύπτει στους εργαζόμενους λόγω της ανεργίας που επικρατεί στον κλάδο αλλά και του δύσκολου μαραθωνίου χρονικά και ψυχικά που δείχνει ότι θα είναι η δικαστική οδός.
Με λίγα λόγια αυτή που θέλει να λυθεί με αυτόν τον τρόπο το ζήτημα είναι η κυβέρνηση. Γιατί έτσι δεν θα είναι αναγκασμένη να κυνηγήσει τον εργοδότη, ενώ αν το εγχείρημα αντέξει ένα μικρό χρονικό διάστημα θα έχει στραφεί αλλού το ενδιαφέρον των υπολοίπων εργαζομένων.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της φιλοκυβερνητικής «ΕφΣυν» το σχέδιο περιλαμβάνει την εκχώρηση του τίτλου «Μακεδονία» για 7 χρόνια έναντι τριών οφειλόμενων μισθών από την ομαδική επίσχεση του 2011. Το λουκέτο στη Μακεδονία με τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο του τύπου μοιάζει ότι συνεχίζει να έχει άμεση σύνδεση με σκάνδαλα. Τουλάχιστον όπως δείχνουν οι τελευταίες ανακαλύψεις των Paradise Papers, όπου περιλαμβάνεται ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας Γιάννης Ρήγας και η διαχειρίστρια Β. Σουλοπούλου, οι δύο άνθρωποι-κλειδιά που οδήγησαν την «Μακεδονία» στην κατάρρευση παίρνοντας 10 εκατ. από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και 1,5 εκατ. δάνειο από την Τράπεζα Πειραιώς.

Κέντρο Πολιτισμού– Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος: Προβλήματα ασφάλειας 

Όπως καταγγέλλει με ανακοίνωση του το Σωματείο Εργαζομένων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΣΕΕΛΣ) στις εγκαταστάσεις του «Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» (ΚΠΙΣΝ) υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας των εργαζομένων. Η καταγγελία γίνεται μετά από περιστατικό με εγκλωβισμό παιδιών και εργαζομένων σχεδόν για μιάμισι ώρα σε ανελκυστήρα του κτηρίου των νέων εγκαταστάσεων του «Σταύρος Νιάρχος»
Αυτό που προκάλεσε την αντίδραση του σωματείου ήταν η… διαστημική ταχύτητα με την οποία οι 3 οργανισμοί που εμπλέκονται, έσπευσαν να δηλώσουν αναρμόδιοι και να αποποιηθούν ευθύνες. Ούτε όμως η διοίκηση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ούτε το ΚΠΙΣΝ ούτε το ΙΣΝ (Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος) απαντάνε στο ότι σε ένα χώρο με πολλά ασανσέρ δεν υπήρχε ειδικό προσωπικό ασφαλείας. Επίσης δεν απαντάνε ούτε στους εργαζόμενους, ούτε στους γονείς και τους επισκέπτες του κτιρίου γιατί δεν ειδοποίησαν άμεσα την πυροσβεστική.
Τι ήθελαν να κρύψουν και δεν επέτρεψαν στο πυροσβεστικό όχημα να μπει άμεσα στο χώρο; Γιατί σε ένα χώρο με εκατοντάδες επισκέπτες δεν υπάρχουν γιατροί και νοσηλευτές, προσωπικό δηλαδή ικανό να παράσχει ότι φροντίδα χρειαστεί; Η ουσία είναι ότι το ΙΣΝ παραχώρησε για 100 χρόνια το χώρο κερδίζοντας από άλλες παραμέτρους. Από το ακριβό μίσθωμα για τις υπηρεσίες φύλαξης, τη συντήρηση και τον καθαρισμό του χώρου.
Οι εργαζόμενοι ζουν μέρα με τη μέρα τι σημαίνει δημόσιος χαρακτήρας μιας ΑΕ όπως η ΚΠΙΣΝ. Σημαίνει υποστελέχωση, προσλήψεις με το «σταγονόμετρο» και ελαστικές σχέσεις εργασίας για την κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών του Θεάτρου. Όλα με βάση ότι η κοινωνία δεν αντέχει το κόστος. Χωρίς η ίδια η κοινωνία να ερωτάται πραγματικά αν αντέχει το κόστος της Λυρικής ή θέλει αυτό των υπέρογκων εξοπλισμών.