Να οργανώσουμε τη Γενική Απεργία τον Μάη

Α παντώντας με σαφήνεια στο δίλημμα του Γ. Παναγόπουλου, της ΓΣΕΕ, για «κοινωνική συμμαχία» ή ταξική πόλωση και σύγκρουση, μπαίνουμε από τώρα στην προετοιμασία της Γενικής Απεργίας, που θα προκηρυχθεί τον Μάη, οργανώνοντας έγκαιρα την ταξική σύγκρουση.
Η απόφαση της συντριπτικής πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που ισχύει εδώ και καιρό και καταγράφεται τώρα πολύ ξεκάθαρα, με τη διοργάνωση της μέρας που η «Κοινωνική Συμμαχία» θα συνδιοργανώσει μια διαταξική φιέστα, πανηγυρτζίδικου και ανώδυνου τύπου για το σύστημα, είναι απόλυτα απορριπτέα.
Τα λόγια του ίδιου του προέδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου, εκφράζουν την ομολογημένη αγωνία του να βοηθήσει την καπιταλιστική οικονομία. Προς απόδειξη, η ομιλία του στις 8 Μάρτη (στο 2ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ), με τίτλο «O ρόλος των κοινωνικών εταίρων στην εμβάθυνση της οικονομικής δημοκρατίας». Το επίδικο: «Η βασική ιδέα... αφορά το πότε μια καπιταλιστική οικονομία μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά. Όταν το κεφάλαιο και η εργασία μοιράζονται ίσα μερίδια διαπραγμάτευσης και υπερασπίζονται ελεύθερα τα συμφέροντα που εκπροσωπούν; Ή όταν υπάρχει ταξική πόλωση και σύγκρουση;».
Η λογική των κοινωνικών εταίρων κι όχι των ταξικών αντιπάλων διαπερνά πολλά χρόνια τώρα την ηγεσία της ΓΣΕΕ, με εμφανές αποτέλεσμα να χάνει ο βασικός... εταίρος: η εργατική τάξη.
Η απογοήτευση που έσπειρε η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ κι η μετακόμιση των συνδικαλιστών του στο στρατόπεδο του κυβερνητικού συνδικαλισμού, έδωσε δυνατότητες για αντίστοιχες αντιμετωπίσεις και στην πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ), που ετοιμάζεται να αποδεχτεί την πρόταση του Παναγόπουλου και της ΓΣΕΕ, για την εμφάνιση της «Κοινωνικής Συμμαχίας» στους δρόμους, μια μέρα στα μέσα του Μάη.
Αλλά οι δυνατότητες υπάρχουν και στη δική μας την πλευρά, στην πλευρά των ταξικών αντιπάλων όλων αυτών, αν σχεδιάσουμε έγκαιρα, από κοινού, και ξεκινήσουμε να υλοποιούμε το δικό μας πρόγραμμα από τώρα, για μια πετυχημένη Γενική Απεργία.
Η ΓΣΕΕ έχει δηλώσει ότι η μέρα εκδηλώσεων της «Κοινωνικής Συμμαχίας» θα περιλαμβάνει και Γενική Απεργία, με διαφορετικά αιτήματα, αφού είναι προφανές ότι τα «κοινά» αιτήματα θα αφήνουν ακάλυπτο τον κόσμο της δουλειάς.
Αποφεύγοντας το λάθος της περιφρόνησης του πλαισίου της ΓΣΕΕ, μαζί με τη Γενική Απεργία και κρατώντας από την πλευρά μας μόνο την ευκαιρία της Γενικής Απεργίας, με ένα ικανό διάστημα να την προπαγανδίσουμε παντού, ακόμα και στους δύσκολους χώρους των ιδιωτικών κάτεργων, μας παρουσιάζεται η δυνατότητα για μια μαζική Γενική Απεργία.
Το μεγάλο διάστημα που έχουμε από τώρα μέχρι τα μέσα Μάη για να απευθυνθούμε σε πολλά τμήματα τους εργαζόμενου λαού και να διοργανώσουμε όλοι μαζί, στην ίδια ταξική μεριά, μια πανεργατική απεργία δεν μας παρέχεται συχνά και θα είναι κρίμα να μην το εκμεταλλευτούμε.
Συνήθως, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, παρέχοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων σε κυβέρνηση κι εργοδότες και διευκολύνοντάς τους, κηρύσσει τελευταία στιγμή μια απεργία (με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη... διαβόητη στάση εργασίας για το δικαίωμα στην απεργία στις 15 Γενάρη) και το εργατικό κίνημα δεν προλαβαίνει να οργανώσει και να προπαγανδίσει τίποτα, με τα γνωστά πενιχρά αποτελέσματα.
Η κατάσταση του κινήματος απαιτεί χρόνο προετοιμασίας για κάθε κινητοποίηση και αυτή τη φορά τον έχουμε.
Η στάση εργασίας της ΠΟΕΔΗΝ στις 29 Μάρτη και η συνεχιζόμενη κινητικότητα στα νοσοκομεία για τις απολύσεις των επικουρικών εργαζομένων, το αγωνιστικό διήμερο αναπληρωτών, αναπληρωτριών και μόνιμων στα σχολεία, με τη συμμετοχή φοιτητών στις 29-30 Μάρτη, οι κινητοποιήσεις των συμβασιούχων του Υπ. Μεταναστευτικής Πολιτικής, οι επίμονες και σκληρές αντιστάσεις σε τμήματα του ιδιωτικού τομέα, οι συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε διωκόμενους αγωνιστές, οι αντιδράσεις έξω από τα συμβολαιογραφεία ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκής περιουσίας, που δέχονται σφοδρή καταστολή, η «αξιολόγηση» που επανέρχεται στο Δημόσιο, αλλά και ο σταθμός της Πρωτομαγιάς, ευνοούν τη συγκέντρωση δυνάμεων κι αποτελούν σταθμούς που μπορούν να οδηγήσουν συσπειρωμένα τον κόσμο στο δρόμο το Μάη και να ενισχύουν αντίστροφα και τους επιμέρους αγώνες.
Οι επιτροπές αγώνα και τα συντονιστικά, που στήνονται σε νοσοκομεία και σχολεία για τους επικουρικούς και τους αναπληρωτές, μπορούν να αξιοποιηθούν ταυτόχρονα για την οργάνωση μιας μαζικής Γενικής Απεργίας.
Οι μαθητές, οι γονείς, οι χρήστες της δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν και να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις και στην απεργία. 
Η κοινή αντιμετώπιση αυτής της Γενικής Απεργίας από την Αριστερά, πολιτική και συνδικαλιστική, με απεύθυνση στη βάση των σωματείων, στη νεολαία (φοιτητική και εργαζόμενη), στους ελαστικά εργαζόμενους, στα αντιρατσιστικά-αντιφασιστικά ακροατήρια, στον κόσμο που συστηματικά αντιστέκεται στους πλειστηριασμούς, θα μαζικοποιήσει την απεργία και τις διαδηλώσεις πανελλαδικά.
Έχουμε ανάγκη από κοινό κάλεσμα, από τώρα, σε μια συγκέντρωση και όχι σε πολλές διαφορετικές, που θα δώσει ταξικό σινιάλο, σε αντίθεση με τις πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που θα στείλει μήνυμα σε κυβέρνηση, εργοδότες, δανειστές και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες ότι η βάση γνωρίζει την ταξική της θέση και οργανώνεται για τη συνέχεια, για νέες διεκδικήσεις και μαχητική αντεπίθεση.