Νέα από τους εργατικούς χώρους

Συνέδριο ΠΟΕ-ΟΤΑ: Χρειάζεται ταξικός προσανατολισμός και ενωτική παρέμβαση

Ο λοκληρώνονται αυτές τις μέρες οι αρχαιρεσίες στα 250 περίπου σωματεία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, που άρχισαν την 1η Δεκέμβρη 2017, για το 46ο Συνέδριό της, που θα γίνει στις 23-26 Απρίλη 2018 στα Γιάννενα.
Η συμμετοχή των εργαζομένων στις αρχαιρεσίες φαίνεται να είναι αυξημένη σε σχέση με το προηγούμενο συνέδριο που έγινε το 2015 και αυτό είναι θετικό μήνυμα, που δείχνει ότι οι εργαζόμενοι, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, συσπειρώνονται γύρω από τα σωματεία τους και αυτό το γεγονός πρέπει να αξιοποιηθεί, όχι για την ενίσχυση μηχανισμών των διάφορων εργοδοτικών, κυβερνητικών ή κομματικών συνδικαλιστικών παρατάξεων, αλλά για το ξαναζωντάνεμα των σωματείων και την ενασχόλησή τους με τα προβλήματα των εργαζομένων και την ανάπτυξη των αγώνων ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων.
Επιδίωξη των δυνάμεων του ΜΕΤΑ/ΟΤΑ μέσα από τις διαδικασίες του συνεδρίου είναι η ενίσχυση των δυνάμεών του και η συμβολή του στην ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος και των εργαζομένων και στο δυνάμωμα του ταξικού του προσανατολισμού.
Στο πλαίσιο αυτό οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ απευθύνονται σε όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις του κλάδου, αλλά και σε μεμονωμένους αγωνιστές συνδικαλιστές, ανεξάρτητα πολιτικής, παραταξιακής ή άλλης τοποθέτησης και τους καλούν να συγκροτήσουν ένα ευρύτερο μπλοκ δυνάμεων μέσα στο συνέδριο για την ανάδειξη των πραγματικών προβλημάτων των εργαζομένων, ενώ η ενίσχυσή του και εκλογικά θα συμβάλει στον αγωνιστικό προσανατολισμό της ομοσπονδίας μας.
Σ’ αυτό το συνέδριο θα είχαν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν και άλλοι 15-20 χιλιάδες εργαζόμενοι, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, από την καθαριότητα, το Βοήθεια στο Σπίτι, τα ΚΔΑΠ, τα ΚΗΦΗ και τα προγράμματα ΕΣΠΑ (παιδικοί σταθμοί και κοινωνικές δομές σίτισης, κοινωνικά φαρμακεία και παντοπωλεία κλπ), αν είχε τροποποιηθεί το καταστατικό στο οργανωτικό-καταστατικό συνέδριο το Δεκέμβρη του 2016, όπου η μυωπική και μικροπαραταξιακή αντίληψη της ΔΑΣ/ΠΑΜΕ την τορπίλισε. Για μας παραμένει το θέμα ανοιχτό και είμαστε υπέρ της ισότιμης συμμετοχής όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα σχέσης εργασίας και φορέα απασχόλησης, στη δύναμη της ΠΟΕ-ΟΤΑ και της ΑΔΕΔΥ.
Για τους συμβασιούχους
Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού της προκήρυξης Κ/3/2018, για την πρόσληψη πάνω από 8.000 εργαζομένων στις ανταποδοτικές υπηρεσίες των ΟΤΑ, έδειξαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων που εργάζονταν στους δήμους μέχρι της 31/3/2018, απολύονται, μιας και τα ονόματά τους δεν είναι στους προσωρινούς πίνακες του ΑΣΕΠ, που έχουν αναρτηθεί.
Αποτελεί κατάφορη αδικία, όταν αυτοί που αγωνίστηκαν πέρσι το καλοκαίρι και ανάγκασαν την κυβέρνηση σε υποχώρηση και, αντί της άμεσης απόλυσής τους τότε και της αναπλήρωσής τους με νέους συμβασιούχους, να προχωρήσει στην πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, να είναι σήμερα τα θύματα.
Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει τη θέση μας ως ΜΕΤΑ που από την πρώτη στιγμή τότε ζητήσαμε τη μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου και επιδιώξαμε ο αγώνας να διευρυνθεί και να συμπεριλάβει και τους εργαζόμενους στις κοινωνικές δομές των ΟΤΑ, που εργάζονται χρόνια σε κρίσιμους τομείς και εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Τότε κάποιοι κωφεύανε ή νόμιζαν ότι θα αντιμετωπίζονταν ευνοϊκότερα από την κυβέρνηση. Η πραγματικότητα όμως τους έχει διαψεύσει και πιστεύουμε ότι τους έχει κάνει και πιο σοφούς.
Τέλος δικαιώνει τη στάση μας στην κρίσιμη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ για τη συνέχιση ή όχι των κινητοποιήσεων το καλοκαίρι του 2017, όπου εμείς επιμείναμε στην κλιμάκωση και όχι στην αναστολή των κινητοποιήσεων, γιατί εκτιμούσαμε ότι η κυβέρνηση ήταν απομονωμένη και «στριμωγμένη» και θα μπορούσαμε να αποσπάσουμε ένα πιο θετικό αποτέλεσμα και όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι να είχαν σήμερα σταθερή και μόνιμη εργασία.
Οι χιλιάδες απολυμένοι συμβασιούχοι των ΟΤΑ μαζί με τους συμβασιούχους των νοσοκομείων, των δημόσιων υπηρεσιών και της εκπαίδευσης μπορούν μέσα από έναν συντονισμένο, μαζικό και αποφασιστικό αγώνα, με τη συμμετοχή, συμπαράσταση και αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων, να έχουν νικηφόρο αποτέλεσμα.

Εκλογές στο Σύλλογο Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Αθηνών  
Μεγάλη η συμμετοχή των συμβασιούχων

Πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 28 Μαρτίου οι εκλογές στο Σύλλογο Διοικητικού Προσωπικού (ΣΔΠ) Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Ήταν οι πρώτες εκλογές στις οποίες συμμετείχαν και οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στο πανεπιστήμιο, μια και πλέον ο ΣΔΠ καλύπτει συνδικαλιστικά και αυτούς. Αυτό είναι μια κατάκτηση του τελευταίου μεγάλου αγώνα που έδωσαν οι εργαζόμενοι στο ΕΚΠΑ πριν από τέσσερα σχεδόν χρόνια ενάντια στη διαθεσιμότητα. Τότε, και υπό την πίεση των ίδιων των συμβασιούχων, αλλά και εξαιτίας του αγωνιστικού κλίματος μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, πριν ακόμη κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές, διαμορφώθηκε μια πλειοψηφία που πίεσε την προηγούμενη διοίκηση του συλλόγου (συντηρητική και «εργοδοτική-πρυτανική») να τροποποιήσει το καταστατικό και να δεχτεί συμβασιούχους ως μέλη.
Στις εκλογές συμμετείχαν τέσσερις παρατάξεις, η Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση (ΣΥΡΙΖΑ), η Ανεξάρτητη Πανεπιστημιακή Έκφραση (κεντρο-αριστερά), η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία-ΔΑΣ (ΚΚΕ) και η Πρωτοβουλία Εργαζομένων Πανεπιστημίου Αθηνών και Συνεργαζόμενοι (ριζοσπαστική/εξωκοινοβουλευτική Αριστερά). Η συμμετοχή ήταν ελαφρώς αυξημένη σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές (354 τώρα, έναντι 300). Αυτό οφείλεται και στην συμμετοχή των συμβασιούχων, μια και εγγράφηκαν στο σύλλογο 90, από τους οποίους ήρθαν και ψήφισαν οι 60. Πρώτη δύναμη αναδείχτηκε η Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση με 154 ψήφους και ακολουθούν η Πρωτοβουλία με 75, η Ανεξάρτητη Πανεπιστημιακή Έκφραση με 67 και η ΔΑΣ με 44. Κέρδισαν η Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση 4 έδρες, η Πρωτοβουλία Εργαζομένων 2 έδρες, η Ανεξάρτητη Πανεπιστημιακή Έκφραση 2 έδρες και η ΔΑΣ 1 έδρα.
Το αποτέλεσμα δείχνει ως μεγάλους κερδισμένους τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να αυξήσει τη δύναμή του αρκετά, ενώ το ΚΚΕ είχε εντυπωσιακή αύξηση από 12 σε 44 ψήφους. Η Πρωτοβουλία έμεινε σταθερή σε ψήφους, πεσμένη όμως σε ποσοστά (μια και ψήφισαν περισσότεροι) και άρα έχασε μία έδρα. 
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται στις «αγωνιστικές περγαμηνές του». Αυτό που μάλλον μέτρησε είναι ότι ήταν το «κυβερνητικό» ψηφοδέλτιο, ενώ παράλληλα συμμετείχαν σε αυτό διευθυντές υπηρεσιών, οι οποίοι ήρθαν μαζί με τους ψηφοφόρους τους… Κληρονόμησε λοιπόν μεγάλο ποσοστό της εκλογικής βάσης των προηγούμενων εργοδοτικών σχημάτων. Βλέπουμε δυστυχώς μια επανάληψη του συνδικαλισμού ο οποίος είναι συνδεδεμένος με τη διοίκηση του ΕΚΠΑ και στον οποίο είχε αντιταχθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ παλιότερα. Αγωνιστικό κομμάτι κόσμου που είχε ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές μετατοπίστηκε τώρα στη ΔΑΣ και την Πρωτοβουλία.  
Ειδικά η Πρωτοβουλία έχει καταγραφεί σαφέστατα ως το πιο αγωνιστικό σχήμα στο ΕΚΠΑ: Έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα ενάντια στη διαθεσιμότητα, έχει πιέσει για το άνοιγμα του συλλόγου στους συμβασιούχους, έχει πάρει πάνω της και τη σύγκρουση με την αξιολόγηση στο ΕΚΠΑ, ενώ εκφράζει σαφή αντικυβερνητικό και αντιμνημονιακό λόγο. Δεν μπόρεσε όμως να μετατρέψει την αγωνιστική αναγνώριση σε ψήφους. Ένας λόγος είναι ότι από την παλιά εκλογική της βάση αρκετός κόσμος έχει γίνει ειδικό διδακτικό ή τεχνικό προσωπικό και άρα εκ των πραγμάτων έχει φύγει από το σύλλογο. Χρειάζεται όμως παραπάνω συζήτηση, γιατί ενώ συνάδελφοι αναγνωρίζουν τη δράση και τη συμβολή της Πρωτοβουλίας, δεν το εκφράζουν αυτό με την ψήφο τους. 
Στα θετικά των εκλογών αυτών κρατάμε σίγουρα την καλή συμμετοχή των συμβασιούχων (το 66% όσων γράφτηκαν στο σύλλογο πήγαν και ψήφισαν). Το ζητούμενο είναι η ενίσχυση της ριζοσπαστικής έκφρασης στο σύλλογο, μια και τα μέτωπα είναι πολλά: Αναμένουμε τη νέα φάση της αξιολόγησης, τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις ΑΕΙ και ΤΕΙ που θα οδηγήσουν σε απώλειες θέσεων εργασίας, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τους εργολάβους που προελαύνουν σε όλα τα πανεπιστήμια.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς, πέρα από την καταγραφή στα ΔΣ των σωματείων, χρειάζεται να συνεργαστούν για να βοηθήσουν τους πραγματικούς αγώνες, ειδικά του μεγάλου αριθμού συμβασιούχων που δουλεύουν στα πανεπιστήμια. Και να τους συνδέσουν με τις διεκδικήσεις μονίμων, όπως και με τους εργαζόμενους άλλων χώρων. Έτσι θα αποδεικνύεται η χρησιμότητα των σωματείων και θα αποδυναμώνονται οι λογικές παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού.