Γενική Απεργία στις 30 Μάη
Ημερ.Δημοσίευσης
Η «πανεθνική μέρα δράσης» και η διαταξική «Κοινωνική Συμμαχία» των μνημονιακών πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με τους «κοινωνικούς εταίρους», δηλαδή τους φορείς που εκπροσωπούν τους εργοδότες και την αγορά, άνοιξε μεγάλη συζήτηση μέσα στην Αριστερά, για την αντιμετώπισή της. Διατυπώθηκαν πολλές απόψεις και προτάθηκαν διάφορα σχέδια.
Ως Κόκκινο Δίκτυο και ΜΕΤΑ τοποθετηθήκαμε από πολύ νωρίς για την «ευκαιρία» της ημερομηνίας και τις διευκολύνσεις συμμετοχής πολλών τμημάτων εργαζομένων (όπως από το δύσκολο ιδιωτικό τομέα), με ξεχωριστή ταξική συγκέντρωση και πορεία.
Συνταχθήκαμε με το πιο ενωτικό και μαζικό τμήμα των δυνάμεων, που, έστω και την τελευταία στιγμή, με κοινό κάλεσμα ανέλαβε την πολύτιμη ευθύνη να καλέσει από κοινού, σε Ανεξάρτητη Ενωτική Απεργιακή Συγκέντρωση, στο Πολυτεχνείο-Μουσείο, στις 30 Μάη.
Δόθηκαν πολλές δυνατότητες για συζήτηση μεταξύ των διαφορετικών προσεγγίσεων, αφιερώθηκε πολύς χρόνος για να βρεθεί κοινός τόπος και να υπάρξει συνεννόηση των ταξικών δυνάμεων του κινήματος, ξεδιπλώθηκαν όλα τα σκεπτικά.
Η βασική σκέψη, που μας οδηγεί σε κάθε κίνηση, είναι να μπορούμε να συσπειρώσουμε δυνάμεις στη δράση, να τις αποσπάσουμε από ψευδαισθήσεις για την όποια «ανάπτυξη» μαζί με τμήματα του κεφαλαίου (ακόμα κι αν δεν είναι πολύ μεγάλου, του ΣΕΒ, αλλά του μεσαίου, των ΓΣΕΒΕ, ΕΣΕΕ κλπ), να συνεχίσουμε την πάλη ενάντια στα μνημόνια (παρά την παραφιλολογία του ΣΥΡΙΖΑ για το «τέλος των μνημονίων τον Αύγουστο») και να ανακάμψει το διεκδικητικό εργατικό κίνημα, με ριζοσπαστικά αιτήματα και την αναγκαία ενότητα σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο.
Οι διάφορες προτάσεις
Το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ δυστυχώς αφαιρεί τον εαυτό του από τη συμπόρευση των αριστερών, ταξικών δυνάμεων, αλλά δεν είναι και άτρωτο στις πιέσεις που πολύ λογικά του ασκούνται.
Το σχέδιο που καλεί στα Προπύλαια, πολύ κοντά στην «πανεθνική φιέστα» των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-«κοινωνικών εταίρων» και πολύ αδύναμο για να χαλάσει τα σχέδιά τους, στην ουσία δίνει δυνάμεις στους Παναγόπουλους και μαζικοποιεί, ακόμα κι αν δεν το θέλει, τη συγκέντρωσή τους.
Το σχέδιο που πιστεύει πως «χαλάει τις φιέστες τους» καταγγέλλοντας αυτή την απεργία, με απομονωμένη δράση, χωρίς ιδιαίτερη επιθυμία να συνεννοηθεί με κανέναν άλλο, δεν δημιουργεί έναν τρίτο πόλο, ικανό να αντιπαρατεθεί στα μεγάλα ζητήματα με τους Παναγόπουλους, έναν πόλο της ριζοσπαστικής, ταξικής Αριστεράς, με στοιχειώδη μαζικότητα και διακριτότητα, για να επιστρέψει η αυτοπεποίθηση στον κόσμο της δουλειάς και να διεκδικήσει με πιθανότητες νίκης αιτήματα που δεν θα μας χαρίσουν τόσο εύκολα, όπως η μόνιμη και σταθερή δουλειά, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, η ασφάλεια στη δουλειά για να σταματήσουν τα εργατικά «ατυχήματα», η ανατροπή της λιτότητας, η υπεράσπιση συντάξεων, νοσοκομείων, σχολείων κλπ.
Η σύσκεψη
Την Παρασκευή 25/5, στη ΔΟΕ, μετά από πρόσκληση για σύσκεψη σωματείων, συνδικαλιστών, μαζικών φορέων, για να διοργανώσουμε στις 30 Μάη, από κοινού και ισότιμα Ανεξάρτητη Ενωτική Απεργιακή Παρέμβαση, από το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αιγάλεω, συγκεντρώθηκε ένα ελπιδοφόρο τμήμα εργαζομένων, με αποφάσεις σωματείων κάποιοι και ενδιαφέρον να μη χαθεί και αυτή η ευκαιρία.
Κατέληξε στο εξής: «Καλούμε σε ανεξάρτητη, ενωτική και μαχητική απεργιακή συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο, στις 10.30 πμ, στις 30 Μάη, στην Αθήνα, σε διαχωρισμό από την αντιδραστική “Κοινωνική Συμμαχία”, με κοινό πλαίσιο διεκδικήσεων», και υπογράφεται από το Σύλλογο Εκπαιδευτικών ΠΕ ΑΙΓΑΛΕΩ, ΠΟΠΟΚΠ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης), ΣΟΜΕΔΠ (Σωματείο Οδηγών-Μηχανικών και Εργατοτεχνικών Πειραιά),ΕΛΚΕΘΕ, ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής.
Πολλά άλλα σωματεία όπως των τηλεπικοινωνιών (ΝΟΚΙΑ, ΠΛΑΙΣΙΟ), συνδικαλιστικές παρατάξεις (ΜΕΤΑ, Πανελλαδική Ανεξάρτητη Ταξική Εργατική Κίνηση κλπ), συνδικαλιστικά σχήματα (Προοδευτική Κίνηση Ιατρικών Επισκεπτών και Φαρμακοϋπαλλήλων, Αγωνιστική Μετωπική Παρέμβαση – Ανυπόταχτοι Γεωτεχνικοί, ΣΕΚΕΣ κλπ), συνδικαλιστές από νοσοκομεία, αλλά και πολιτικοί σχηματισμοί όπως η ΛΑΕ, καλούν σε ξεχωριστή απεργιακή συγκέντρωση στον χώρο Πολυτεχνείου-Μουσείου και διακριτή πορεία από την «Κοινωνική Συμμαχία».
Στη Θεσσαλονίκη, αντίστοιχη απεργιακή συγκέντρωση διοργανώνεται στη γωνία Εγνατίας και Αγίας Σοφίας.
Η προπαγάνδα των αφεντικών για τη Γενική Απεργία της 30/5 ήταν… ανύπαρκτη, αποδεικνύοντας ότι η απεργία δεν είναι στις προθέσεις τους να διαδίδεται ως κουλτούρα στους εργαζομένους τους, ακόμα κι αν υποτίθεται ότι συνδιοργανώνεται υπό τον Παναγόπουλο και το προεδρείο της ΑΔΕΔΥ, στα πλαίσια διαταξικών συμμαχιών.
Έτσι, όσες δυνάμεις ισχυρίζονταν ότι θα βοηθούσαμε τα αφεντικά, αν την προπαγανδίζαμε εμείς κι ότι δεν μπορούσαμε να τη μετατρέψουμε σε πραγματική πανεργατική, έπεσαν έξω κι άφησαν να χαθεί άλλη μια ευκαιρία.
Η απεργία είναι όπλο των εργαζομένων και σπανίζει τόσο στις μέρες μας, που δεν έχουμε την πολυτέλεια να την πετάμε, πολύ περισσότερο, να πιστεύουμε ότι μπορούμε να προκηρύξουμε δικές μας, σε άλλη ημερομηνία.
Η συνέχεια
Φυσικά η ταξική πάλη συνεχίζεται και δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις σε αυτήν, με το Κόκκινο Δίκτυο Εργαζομένων μέσα από ΜΕΤΑ, με τη ΛΑΕ και συμμετέχουμε ολόψυχα στην ελπιδοφόρα προσπάθεια που ξεκίνησε με την πρωτοβουλία συνεννόησης για την Ανεξάρτητη Ενωτική Απεργιακή Συγκέντρωση στις 30 Μάη, στο Πολυτεχνείο-Μουσείο, αφού πιστεύουμε ότι ενωτικά μπορούμε να καταφέρουμε μαζική, ριζοσπαστική αντεπίθεση του κόσμου της δουλειάς, απέναντι στο κεφάλαιο και τους εκφραστές του, συσπειρώνοντας τον κόσμο της Αριστεράς και της αντίστασης, με προοπτική, απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τη δεξιά και όλες τις μνημονιακές δυνάμεις.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και στο κοινό κάλεσμα: «Συμβάλλουμε σε μια νέα προοπτική αναγέννησης του μαχητικού συνδικαλισμού. Απεργούμε και αγωνιζόμαστε για τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα. Ενάντια σε κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ και τη μνημονιακή, εργοδοτική “Κοινωνική Συμμαχία” των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ».
Η πρόθεση για συνέχεια αυτής της κοινής πρωτοβουλίας, όπως διατυπώθηκε στη σύσκεψη στις 25/5, καταρχήν για έναν πρώτο απολογισμό, αλλά και για νέες παρεμβάσεις, είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχει υπάρξει το τελευταίο διάστημα στον χώρο της ευρύτερης Αριστεράς με ταξική προσήλωση και εμφανείς δυνατότητες απάντησης στο ΤΙΝΑ!