Γεμάτα από κόσμο και φέτος τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ!

Παρά το γεγονός ότι διανύουμε μία περίοδο κατά την οποία οξύνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, πληθαίνουν οι εθνικιστικές κορώνες και επανεμφανίζονται μετά από καιρό κρούσματα φασιστικής βίας, ο κόσμος της αλληλεγγύης και του κινήματος φαίνεται να μην πτοείται και να συρρέει κατά χιλιάδες σε κάθε λογής αντιρατσιστική γιορτή ή φεστιβάλ.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, το 21ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ της Αθήνας ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία, στέλνοντας ένα μήνυμα στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε κάθε επίδοξο αντικαταστάτη της, αλλά και στην ακροδεξιά ότι τόσο οι πολιτικές θεσμικού ρατσισμού, όσο και οι ρατσιστικές πρακτικές του δρόμου, θα βρουν την απάντησή τους από το αντιρατσιστικό κίνημα. Με σύνθημα «Αν έχουμε μια ελπίδα, την οφείλουμε σε αυτούς που δεν έχουν καμιά» το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ φιλοξένησε και φέτος συναυλίες, συζητήσεις, πολυεθνικές κουζίνες, εκθέσεις σκίτσου και φωτογραφίας και διάφορα δρώμενα, τα οποία απόλαυσαν χιλιάδες επισκέπτες κάθε ηλικίας, με τη νεολαία να έχει για ακόμη μια χρονιά τον πρώτο λόγο.
Η πολυθεματικότητα του Φεστιβάλ στο σκέλος των συζητήσεων ήταν και πάλι αισθητή, αφήνοντας ένα δυνατό πολιτικό στίγμα. Κεντρικές συζητήσεις για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, για τη Μέση Ανατολή, για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, για την κατάσταση στη Μεσόγειο, αλλά και άλλες μικρότερες, εστιασμένες στους εργατικούς αγώνες, το LGBTQI κίνημα και το περιβάλλον, προσέλκυσαν αρκετό κόσμο που έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αναζητώντας απαντήσεις σε άλυτα ερωτήματα.
Παράλληλα όμως, τις ίδιες μέρες, αντίστοιχα επιτυχές ήταν και το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Με βασικό σύνθημα «Ενάντια στον πόλεμο των λίγων, για την ειρήνη των πολλών!», το φεστιβάλ ολοκληρώθηκε με επιτυχία σε μια περίοδο που στη Θεσσαλονίκη πολλές εθνικιστικές φωνές βρήκαν πάτημα να επανεμφανιστούν ενόψει του μακεδονικού. Δεν πέρασαν άλλωστε παρά λίγες μέρες από επιθέσεις σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους και στέκια. Παρ’ όλα αυτά για τρεις μέρες στο Φεστιβάλ εκτός από συζητήσεις, πραγματοποιήθηκαν και εκθέσεις, προβολές, συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις, που γέμισαν από κόσμο της αλληλεγγύης και του κινήματος.
Εκτός όμως από τις δύο μεγάλες πόλεις, αντιρατσιστικά φεστιβάλ πραγματοποιήθηκαν και σε μια σειρά από άλλες πόλεις, δείχνοντας ότι δεν χωρά πουθενά το μίσος, ο εθνικισμός και ο ρατσισμός. Στις 25-26 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στα Χανιά το 11ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ενώ παράλληλα τις ημερομηνίες 29-30 Ιουνίου και 1η Ιουλίου ολοκληρώθηκαν το 2ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Ηρακλείου, αλλά και το 7ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοζάνης. Με το σύνθημα «Πατρίδα μας όλη η γη» έγινε και το 6ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στην πόλη των Τρικάλων. 
Το γεγονός ότι σε μια σειρά από πόλεις τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ έχουν αποτελέσει έναν ετήσιο θεσμό των από κάτω, των συλλογικοτήτων και των δυνάμεων της Αριστεράς, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στα χέρια του κινήματος και του κόσμου της αλληλεγγύης. Τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, για να μας θυμίζουν ότι κανένας δεν είναι μόνος.