Της σύνταξης...

Αν αυτή η πολιτική αφεθεί να προχωρήσει ανεμπόδιστα, το αποτέλεσμα θα είναι μια διαρκής βάρβαρη λιτότητα για την κοινωνική πλειοψηφία, σε συνδυασμό με τη συστηματική προσπάθεια κυβέρνησης και αντιπολίτευσης να ενισχύσουν τη θέση της ντόπιας κυρίαρχης τάξης. Το παραδοσιακό αφήγημα ότι το μερίδιο των φτωχών θα αυξηθεί μόνο εάν και εφόσον, δια της ανάπτυξης, αυξηθεί η συνολική «πίτα», μπαίνει ξανά μπροστά. Με τη σημαντική υποσημείωση ότι προϋπόθεση για κάθε μέτρο θα είναι η σύμφωνη γνώμη των δανειστών. 
Δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι τα πράγματα θα πάνε έτσι. 
Η εργαζόμενη πλειοψηφία έχει συμπιεστεί μετά από δέκα χρόνια μνημονιακών πολιτικών και η εισβολή των διεκδικήσεών της στο πολιτικό προσκήνιο μπορεί να αλλάξει όλο το σκηνικό. Αυτή είναι η δουλειά στην οποία πρέπει να συγκεντρώσει την προσοχή της η ριζοσπαστική Αριστερά. Η ανατροπή του μνημονιακού κατήφορου στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές δαπάνες είναι το κεντρικό καθήκον της περιόδου.
Μετά από 3,5 χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η πραγματική κατάσταση στην Ελλάδα είναι απόδειξη του βασικού ισχυρισμού ότι μια νεοφιλελεύθερη «διακυβέρνηση» στα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα οδηγεί υποχρεωτικά σε ακραία συντηρητικές πολιτικές εφ’ όλης της ύλης. 
Την ώρα που ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε το δικαίωμα να συμμετάσχει στις αντιφασιστικές-αντιρατσιστικές διαδηλώσεις για τον Π. Φύσσα, στη Μόρια μέσα σε μια βδομάδα 4 ανήλικα προσφυγόπουλα έκαναν απόπειρα να τερματίσουν τη ζωή τους. Και ο Μητσοτάκης στη ΔΕΘ κράδαινε φωτογραφίες του άθλιου στρατοπέδου κραυγάζοντας… Αίσχος!
Την ώρα που το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να αποδείξει ότι τουλάχιστον στον τομέα των δημοκρατικών δικαιωμάτων κάτι κατοχύρωσε, ένας ακτιβιστής του LGBT κινήματος λυντσάρεται στο κέντρο της Αθήνας από εξαγριωμένους «νοικοκυραίους», αλλά μπροστά στα μάτια… των ΜΑΤ. Ασφαλώς, η κυβέρνηση θα διατάξει μια κάποια «έρευνα», ξεχνώντας να μας εξηγήσει τι περίπου έκανε 3,5 χρόνια τώρα μέσα σε αυτόν τον αγγελικό κόσμο της διαπλοκής μεταξύ της ρατσιστικής ακροδεξιάς, των Ματατζήδων και των φυλλάδων τύπου «Μακελειό», που εξακολουθούν να βγαίνουν στα περίπτερα.
Την ίδια ώρα σε μια σπάνια ομοβροντία ομοφωνίας ο Μπους, ο Τραμπ, η Μέρκελ, ο Μακρόν, η ηγεσία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έσπευσαν να παρέμβουν στην προ του δημοψηφίσματος συζήτηση στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, υποστηρίζοντας μαζί με τον Τσίπρα τη συμφωνία επέκτασης του ΝΑΤΟ ως πολιτική ειρήνης και δημοκρατίας! Δείξε μου τους φίλους σου…
Αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί. Η παρέμβαση σε όλα αυτά τα μέτωπα πρέπει να συνενωθεί. Και η μόνη πολιτική που προωθεί αυτό το καθήκον συμπυκνώνεται σήμερα στο σύνθημα: Ούτε ΣΥΡΙΖΑ – Ούτε ΝΔ. Ενώ η κάλυψη του πολιτικού κενού που προκύπτει, επαφίεται στις διεργασίες μέσα στη ριζοσπαστική Αριστερά.