Απεργούμε για τα δικαιώματά μας, αγωνιζόμαστε για τη ζωή μας

8 Μάρτη – Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας

Ημερ.Δημοσίευσης
Συντάκτης
Στέλλα Πετρούλια

Προχωρώντας προς τις 8 Μάρτη, την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, κάναμε το πρώτο βήμα συλλογικής διοργάνωσης μαζικών κινητοποιήσεων, με τη συνέλευση που έγινε στις 31/1, στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθήνας.
Εργαζόμενες, συνδικαλίστριες, φοιτήτριες, μαθήτριες, μέλη της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας,προσφύγισσες πήραν το λόγο, αναφέρθηκαν σε προσωπικά βιώματα και παραδείγματα και αυτό που έγινε σαφές, μέσα από τις διαφορετικές αποχρώσεις και απόψεις,είναι η αναγκαιότητα η 8 Μάρτη να μην είναι μία μέρα που θα διαδηλώσουν μόνο οι πεισμένες-οι, οι χρόνια ευαισθητοποιημένες για τα γυναικεία ζητήματα, αλλά να αποτελέσει ένα πραγματικά μαζικό γεγονός, που θα αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών. Να κατέβουμε στο δρόμο, δηλώνοντας ότι απεργούμε, τόσο από την εργασία όσο και από το σπίτι, όσες δουλεύουμε με ελαστικές σχέσεις εργασίας, με μειωμένους μισθούς, με το φόβο της απόλυσης σε περίπτωση εγκυμοσύνης, που αναγκαζόμαστε να φροντίζουμε «παιδιά, γονείς, σπίτι»,να στηρίζουμε ψυχολογικά και πρακτικά τους ανέργους της οικογένειας, λόγω έλλειψης δημόσιων κοινωνικών δομών, όσες δεχόμαστε σεξιστικό λόγο και πράξη στη δουλειά, στο σπίτι, στο δρόμο, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ακουστούμε.
Όπως αναφέρεται και στην ανακοίνωση από τη συνέλευση στις 31/1: «Διατυπώθηκε και συμφωνήθηκε η ανάγκη να προχωρήσουμε στην οργάνωση μαζικών και ενωτικών κινητοποιήσεων στις 8 Μάρτη, στα πρότυπα των γυναικείων απεργιακών κινητοποιήσεων που έγιναν πέρσι σε όλο τον κόσμο, ώστε να μπορέσουν να γίνουν ορατά τα αιτήματά μας και να αγκαλιαστούν από το σύνολο των καταπιεζόμενων υποκειμένων σήμερα. Ο τόνος δόθηκε στο στίγμα αυτών των κινητοποιήσεων, ένα στίγμα διπλά απεργιακό, αλλά και αντικυβερνητικό: απεργία από τη δουλειά - απεργία από το σπίτι, ίσα δικαιώματα στη δουλειά - δημόσιες δομές κοινωνικής πρόνοιας».
Επίσης ήταν πολύ σημαντικός ο χαιρετισμός που έστειλε στη συνέλευσή μας η πανισπανική συνέλευση για τη γυναικεία απεργία την 8η Μάρτη, που επιθυμούν συντονισμό με τις δικές μας δράσεις στην Ελλάδα.
Έγινε προσπάθεια από συνδικαλίστριες της «Συνέλευσης 8 Μάρτη» ώστε η ΑΔΕΔΥ να προκηρύξει 3ωρη στάση εργασίας και απεργιακή συγκέντρωση, όπως και να υπάρξουν απεργιακές αποφάσεις σε σωματεία και Ομοσπονδίες, παντού. Αλλά για να αποκτήσει πραγματικές διαστάσεις και να μη μείνει σε συμβολικό επίπεδο, το επόμενο διάστημα έχουμε να το αξιοποιήσουμε με εξορμήσεις σε χώρους εργασίας,να ανοίξουμε τη συζήτηση με την και τον συνάδελφό μας, να οργανώσουμε εκδηλώσεις, δράσεις, να παρέμβουμε στις παρατάξεις μας. Όλες μας πήραμε λίγη δύναμη όταν ακούσαμε την Ελένη, συνδικαλίστρια και συμβασιούχο σε δήμο, να μας περιγράφει τις εμπειρίες των γυναικών στο σκληρό χώρο της καθαριότητας, όπου η γυναικεία εκμετάλλευση και καταπίεση συνδυάζεται με έντονο σεξισμό και διακρίσεις…
Αντίστοιχη και επίμονη δουλειά, είναι αναγκαίο να γίνει στις σχολές και τα σχολεία μας. Θα είναι στοίχημα το επόμενο διάστημα να ανοίξουμε τη συζήτηση στους συλλόγους και στις τάξεις μας, να εξοπλιστούμε με επιχειρήματα, να βάλουμε τη φαντασία μας να δουλέψει, ώστε να δείξουμε με πανό, τρικάκια, αφίσακια, θεατρικά, προβολές ταινιών,ότι στους χώρους μας σεξιστικές συμπεριφορές δεν χωράνε και είμαστε αποφασισμένες να τις αναγνωρίσουμε, να τις καταδείξουμε, να τις καταγράψουμε, να τις παλέψουμε και να διεκδικήσουμε υποστηρικτικές δομές εντός πανεπιστημίων και σχολείων, για να σπάσει η απομόνωση και η «αφωνία» των γυναικών.
Όλες μαζί θα πρέπει να συναντηθούμε στις γειτονιές μας, να δημιουργήσουμε μικρά και μεγάλα γεγονότα σε πλατείες και πάρκα, να ενημερώσουμε τη γειτόνισσα και το γείτονα, να ενεργοποιήσουμε δημοτικές παρατάξεις και τοπικές συλλογικότητες, τοπικούς συλλόγους και σωματεία, να τα καλέσουμε και να τα πείσουμε να κατέβουν οργανωμένα στις 8 Μάρτη.
Συμφωνήθηκε η πραγματοποίηση νέας συνέλευσης, την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019, στις 18:00, στα γραφεία της ΑΔΕΔΥ προκειμένου να προχωρήσουμε με συγκεκριμένες παρεμβάσεις προς τις 8 Μάρτη.
Γνωρίζουμε ότι οι κινητοποιήσεις στην Ελλάδα δεν μπορούν να είναι τόσο μαζικές όσο σε άλλες χώρες. Όμως αποτελεί στοίχημα να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερες-οι στο δρόμο όλη τη μέρα στις 8 Μάρτη: από το πρωί, απεργιακά (με την ΑΔΕΔΥ και τα σωματεία), με μεσημεριανές πολύμορφες δράσεις και με τη μεγάλη, απογευματινή διαδήλωση, για να είμαστε μαχητικές στο δρόμο της διεκδίκησης, να είμαστε πολλές και αποφασισμένες. 
Με σεβασμό προς κάθε φεμινιστική ή άλλη συλλογικότητα που, εδώ και χρόνια, κρατάει τα ζητήματα των γυναικών ανοιχτά, επιθυμία μας είναι να δημιουργηθούν κινηματικές δράσεις, ενωτικές και πλατιές, που να αφορούν κάθε γυναίκα και κυρίως κάθε γυναίκα που τη βαραίνει ακόμα περισσότερο η θέση της στην εργατική τάξη. Απευθυνόμαστε χωρίς ανταγωνισμούς ή δισταγμούς στις γυναίκες που δεν είναι «ειδικές του θέματος», στη γλώσσα της καθημερινότητας, για να έρθουμε όλες μαζί στο προσκήνιο των αγώνων, στα συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους και τις μαθητικές κοινότητες, με τις συλλογικότητες, οργανώσεις, παρατάξεις μας.

Φύλλο Εφημερίδας

Κατηγορία