Το Σουδάν ζει τη δική του εξέγερση ενάντια στη δικτατορία του Ομάρ Μπασίρ από τις 19 Δεκέμβρη. Πρόκειται για μια δυσφορία που επίσης είχε εκδηλωθεί στο παρελθόν (με μεγάλες διαδηλώσεις το 2013) και προειδοποιούσε για το σημερινό ξέσπασμα. Αυτό αποτελεί την πιο παρατεταμένη αμφισβήτηση του καθεστώτος Μπασίρ αφότου κατέλαβε την εξουσία πριν 30 χρόνια.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Ο Μπασίρ σκλήρυνε τη στάση του, με τις δυνάμεις καταστολής να γίνονται πιο επιθετικές, εφαρμόζοντας τη νέα τακτική των μαζικών προληπτικών προσαγωγών ακτιβιστών πριν τις διαδηλώσεις, οι οποίοι σέρνονται σε έκτακτες δίκες. Άλλωστε πριν ένα μήνα ανακήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, διέλυσε την κυβέρνηση (κι όρισε νέο πρωθυπουργό) και αντικατέστησε τους περιφερειάρχες με αξιωματικούς του στρατού.
Οι διαδηλώσεις ωστόσο συνεχίζονται καθημερινά, φωνάζοντας «Ο λαός απαιτεί την ανατροπή του καθεστώτος» και «Ο λαός επέλεξε την επανάσταση». Το κίνημα έχει εξαπλωθεί σε πάρα πολλές πόλεις, πέρα από τις συγκρούσεις στο Χαρτούμ. Υπάρχουν μεγάλες εντάσεις στα πανεπιστήμια, ενώ έχουν υπάρξει απεργίες στις τηλεποικοινωνίες και σε λιμάνια.
Η Φατίμα Τζόντα, που παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέγερση (όπου γενικά είναι κεντρικός ο ρόλος των γυναικών), γράφει:
«Παρά την καταστολή, νιώθουμε ότι η επανάσταση είναι διαφορετική αυτή τη φορά. Σε αντίθεση με άλλα κινήματα όπως εκείνο του 2013, όταν επίσης σκοτώθηκαν πολλοί, αυτή τη φορά εμπλέκονται πολύ περισσότεροι άνθρωποι. Έχουμε φτάσει στα όριά μας. Ο λαός πεινάει και καταπιέζεται… Δεν φοβόμαστε πλέον το θάνατο. Δεν είναι εύκολο να ανατρέψουμε μια δικτατορία που είναι στην εξουσία για 30 χρόνια. Θα πάρει μήνες ή και χρόνια για να κατακτήσουμε την ελευθερία μας. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρη είναι ότι πλέον θα πάψουμε να σιωπούμε».
Αυτό το αίσθημα αποτυπώνει και η αναβίωση ενός παλιού επαναστατικού σουδανέζικου τραγουδιού, που μεταξύ άλλων λέει: «Εμείς τραγουδάμε στις φυλακές, ενώ εσείς τρέμετε στα κάστρα σας».