Θέλουμε δήμο των γειτονιών και των πολλών!

  Ποιο είναι το σκηνικό που διαμορφώνει ο Κλεισθένης;
Ο Κλεισθένης αυτό το οποίο επιβάλλει, συνεχίζοντας τον γνωστό μας Καλλικράτη, είναι οι δήμοι να είναι το μακρύ χέρι του κράτους, δήμους φορομπηχτικούς μηχανισμούς που στην ουσία θα ξεζουμίζουν τις υπηρεσίες και τους πολίτες. Κανένας δεν λέει, είτε από τις παρατάξεις που στηρίζονται από τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ που το καταψήφισαν, πόσο μάλλον από τις παρατάξεις τις δημοτικές του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο Κλεισθένης προβλέπει και το τρίτο μνημόνιο που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δηλαδή ότι από το 2018 ως και το 2022 οι κρατικοί πόροι προς τους δήμους θα μειωθούν και θα αυξηθούν οι πόροι των δήμων που προέρχονται από τις ανταποδοτικές υπηρεσίες.
Στην ουσία αυτό που ενισχύεται είναι η επιχειρηματικότητα των δήμων και η ανταποδοτικότητα. Για την ίδια υπηρεσία που πληρώνει ο δημότης προς το κράτος, θα πληρώνει δεύτερη και τρίτη φορά μέσω των ανταποδοτικών τελών. 
  Γνωρίζω ότι έχετε παλέψει για χρόνια πολλά ζητήματα όπως η τοποθέτηση κεραιών κινητής τηλεφωνίας. Μάλιστα τις επόμενες μέρες (5 και 9 Απριλίου) υπάρχουν δίκες δημοτικών συμβούλων μετά από μηνύσεις της Vodafone. Πώς θα συνεχιστεί αυτός ο αγώνας;
Οι διώξεις που έχουν γίνει από τη Vodafone και από τους ιδιοκτήτες των ακινήτων, όπου έχουν τοποθετηθεί κεραίες κινητής τηλεφωνίας, στην ουσία αποδεικνύουν ότι είναι κόντρα στο μοτίβο και τη λογική που εμείς προβάλλουμε για το τι δήμο θέλουμε. Εμείς θέλουμε δήμαρχο και δημοτικούς συμβούλους που να υπερβαίνουν την τυπική μνημονιακή νομιμότητα, στο βαθμό που αυτή η νομιμότητα είναι σε κόντρα με τα συμφέροντα των πολλών. Η προστασία της υγείας των κατοίκων είναι πάνω από τα κέρδη των πολυεθνικών. Αυτή τη λογική υποστηρίζουμε και αυτή τη λογική υλοποιήσαμε συμπαραστεκόμενοι έμπρακτα στις απαιτήσεις των πολλών, των κατοίκων του δήμου για την απομάκρυνση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας. 
Θέλουμε δήμο των πολλών, δήμο των γειτονιών, όχι των λίγων και των εκλεκτών και των συγκεκριμένων τζακιών που υπάρχουν στην τοπική κοινωνία. Δεν είναι λίγες οι φορές που από την παρουσία του κόσμου έχουν μετατραπεί τα αποστειρωμένα δημοτικά συμβούλια σε χώρους λαϊκής διεκδίκησης. Εμείς έναν τέτοιο δήμο θέλουμε και παλεύουμε για τη δημοκρατία, την αξιοπρέπεια και για μία άλλη αυτοδιοίκηση, η οποία σήμερα έχει μετατραπεί σε ετεροδιοίκηση. 
  Στο Ίλιον και στη Δυτική Αθήνα βλέπουμε οργασμό έργων το τελευταίο δίμηνο-τρίμηνο ειδικά στο να φτιαχτούν δρόμοι. Όταν λες θέλουμε δήμο των γειτονιών, σημαίνει δήμο που να μη νοιάζεται μόνο για τη «βιτρίνα»;
Ακριβώς αυτό. Θέλουμε δήμο που να μην κάνει μόνο έργα βιτρίνας και στις συνοικίες να τρέχει μόνο προεκλογικά. Στην ουσία θέλουμε ένα δήμο που να παίρνει υπόψη του αυτό που λέγαμε παλιά συνοικιακά συμβούλια, εμείς θεωρούμε ότι μπορούν να υπάρξουν λαϊκές συνελεύσεις στη θέση τους. Συνελεύσεις που θα βάζουν στο προσκήνιο και στο δήμο τη γνώμη και το θέλω των πολλών και αυτά να συμπεριλαμβάνονται στο τεχνικό πρόγραμμα του δήμου. Βέβαια, μας κάνει εντύπωση και περισσότερο κάνει εντύπωση στους ίδιους τους κατοίκους που αυτή τη στιγμή οι πλειοψηφία των δημοτικών αρχών, ιδιαίτερα στη Δυτική Αθήνα, αρχίζουν και κάνουν μικροαναπλάσεις σε διάφορες πλατείες των γειτονιών. Αυτό αν μη τι άλλο προκαλεί τους ίδιους τους κατοίκους, που βλέπουν να τους θυμούνται μόνο δύο μήνες πριν τις εκλογές.
Η υποβάθμιση και η εγκατάλειψη των γειτονιών είναι το σημαντικότερο πρόβλημα. Και εδώ υπάρχει μια ιδιαιτερότητα στο Ίλιον. Την επόμενη μέρα των εκλογών θα διαμορφωθεί ένα πολιτικό μέτωπο το οποίο μπορεί εκλογικά να κατεβαίνει σε διαφορετικές παρατάξεις, αλλά είναι κοινό. Αυτό το μέτωπο αποτελείται από τη σημερινή δημοτική αρχή (σ.σ. Ζενέτος-ΚΙΝΑΛ), την παράταξη του Κακούρη (σ.σ. ΝΔ) και την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν το λέμε με ενδείξεις. Το λέμε με αποδείξεις. Πρώτη σοβαρή απόδειξη είναι ότι οι τρεις αυτές παρατάξεις ψήφισαν μαζί το τεχνικό πρόγραμμα του δήμου, που υποβαθμίζει τις γειτονιές, εστιάζοντας τα όποια έργα στους τρεις κεντρικούς πεζόδρομους. Το 80% των έργων θα γίνουν δεξιά και αριστερά της Λεωφόρου Θηβών, σε χώρους που θα εξυπηρετήσουν μεγαλοτσιφλικάδες και τζάκια, τα ονόματα των οποίων φιγουράρουν στα ψηφοδέλτια της σημερινής δημοτικής αρχής και στο ψηφοδέλτιο του Κακούρη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ μιλάει για τις γειτονιές, ψήφισε αυτό το τεχνικό πρόγραμμα που τις απαξιώνει, με το επιχείρημα ότι αυτά τα έργα τα δίνει η Περιφέρεια Αττικής, δηλαδή η υποστηριζόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ κ. Δούρου. Και οι τρεις δημοτικές κινήσεις χρειάζεται να τιμωρηθούν, γιατί έχουν το θράσος να μιλάνε για τις γειτονιές, όταν την ίδια στιγμή και κάθε χρόνο τα τελευταία 5 χρόνια τις απαξιώνουν, ψηφίζοντας το τεχνικό πρόγραμμα.
  Το Ίλιον είναι μια γειτονιά που έχει και αρκετά περιβαλλοντικά ζητήματα. Η κυβέρνηση υπερηφανεύεται τελευταία ότι ο Φορέας Αυτοδιαχείρησης κάνει μεγάλη προσπάθεια να βελτιώσει το πάρκο Τρίτσης. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Δυστυχώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατρέψει το σημερινό Φορέα Διαχείρισης σε φερέφωνό της. Το πάρκο είναι στην πιο άθλια κατάσταση από ποτέ και πάνω στο πτώμα του πάρκου, επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη, δίνουνε μια κοκορομαχία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη σημερινή δημοτική αρχή του Ζενέτου. Κανένας δεν μιλάει για το επίδικο. Και το επίδικο, για να μπορεί να υπάρξει ένα πάρκο βιώσιμο, ένα πάρκο για όλους, είναι η κρατική χρηματοδότηση. Το πάρκο Αντώνης Τρίτσης είναι το μεγαλύτερο πάρκο των Βαλκανίων. Είναι ένα πάρκο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με βάση τον υπερθεματικό του χαρακτήρα. Ένα πάρκο που θα μπορούσε να είναι ένας πνεύμονας για όλη την περιφέρεια Αττικής, πόσο μάλλον για τους γειτονικούς δήμους, όπως ο δήμος Ιλίου.
  Τι μπορεί να σημαίνει για τους κατοίκους του Ιλίου η ψήφος στο Ασυμβίβαστο Ίλιον για την επόμενη μέρα των εκλογών;
Το πρώτο και το βασικότερο είναι ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος πέρα από το συμβιβασμό. Αυτό το μήνυμα θέλουμε να περάσουμε. Αυτό το μήνυμα πιστεύουμε ότι μπορεί να πιάσει τόπο. Δεν λέμε ότι είμαστε σωτήρες. Δεν λέμε ότι εμείς θα τα κάνουμε για σας. Αυτό το οποίο λέμε είναι ότι λύση χωρίς τη συμμετοχή δεν υπάρχει. Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται ο κάθε πολίτης να δώσει δύναμη στη δύναμή του. 
Αυτό που μας κράτησε 17 χρόνια τώρα και συνεχίζει να μας κρατάει και θα μας κρατάει και στη συνέχεια είναι η στήριξη από τον απλό κόσμο. Έναν κόσμο που πάει κόντρα σε λογικές λιτότητας, έναν κόσμο ο οποίος θέλει να αγωνίζεται και βάζει πρώτα το εμείς από το εγώ. Αυτός ο κόσμος συμμετέχει στους αγώνες που έχουμε δώσει όλα αυτά τα χρόνια και απαρτίζει τα ψηφοδέλτιά μας.