Η φετινή διαδήλωση της Πρωτομαγιάς θα είναι μια δύσκολη υπόθεση της οργάνωσής της για το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν φταίει το γεγονός ότι θα είναι αμέσως μετά τις αργίες του Πάσχα. Φταίνε η αδυναμία των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να οργανώσουν σοβαρές αντιστάσεις και η αδυναμία της Αριστεράς να πάρει σοβαρές πρωτοβουλίες ενωτικής δράσης και αντίστασης.
Ημερ.Δημοσίευσης
Τα τελευταία γεγονότα στη ΓΣΕΕ, με την εκφυλιστική στάση της εργατικής γραφειοκρατίας και με την Αριστερά να μην έχει οργανώσει από τα πριν ενωτική απάντηση που να διασφαλίζει τον μη εξευτελισμό του συνδικαλισμού μπροστά στους εργαζόμενους, αναδεικνύει κρίσιμα καθήκοντα.
Είναι δεδομένο ότι η ηγεσία της ΓΣΕΕ, ακόμη και αν είχε ολοκληρωθεί το συνέδριο, δεν θα μπορούσε να δώσει ζωντάνια και παλμό σε μια εκδήλωση που αντιπροσωπεύει τις πιο ταξικές και διεθνιστικές μάχες της εργατικής τάξης διαχρονικά. Τα τελευταία χρόνια ειδικά, στη συνομοσπονδία του ιδιωτικού τομέα έχει αναδειχθεί ως κύριος στόχος, αντί η ανατροπή της λιτότητας, η εργασιακή ειρήνη με τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους. Η εργασιακή ειρήνη με τους εργοδότες, που αφήνουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν με πενιχρούς μισθούς, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανασφάλιστοι πολλές φορές και χωρίς συλλογικές συμβάσεις και άρα χωρίς δικαιώματα. Αυτή η ΓΣΕΕ απλά θα έστηνε μια εορταστική φιέστα, που δεν θα μπορούσε να πείσει τους εργαζόμενους να κατέβουν στις διαδηλώσεις, αντί να προτιμήσουν μια βόλτα ξεκούρασης στην εξοχή.
Αυτή η ΓΣΕΕ θα ήταν αδύνατο να πείσει τις εργαζόμενες να κατέβουν σε μια απεργία όπως το κατάφεραν οι συλλογικότητες που πήραν πάνω τους τη γυναικεία απεργία στις 8 του Μάρτη. Γιατί δεν έχει υπερασπιστεί σθεναρά ούτε τα αυτονόητα, όπως η άδεια κυήσεως και η εξασφάλιση των θέσεων εργασίας για τις έγκυες. Αυτή η ΓΣΕΕ δεν θα μπορούσε να πείσει τη νεολαία να κατέβει στη διαδήλωση, όταν διαπραγματεύεται με αυτούς που θέλουν να χρηματοδοτούν πανεπιστήμια για να εξασφαλίζουν φθηνό και χωρίς δικαιώματα προσωπικό στις επιχειρήσεις τους και κοιτάζει χωρίς αντίδραση να διαλύεται το λύκειο.
Αυτή η ΓΣΕΕ θα ήταν αδύνατο να πείσει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες να διαδηλώσουν την Πρωτομαγιά, όταν για χρόνια δεν παίρνει μια πρωτοβουλία, ώστε αυτοί να έχουν ίδια δικαιώματα με τους Έλληνες εργαζόμενους.
Μια Πρωτομαγιά που θα μπορούσε να είναι το πανηγύρι των καταπιεσμένων, μπορούν να την οργανώσουν μόνο οι συλλογικότητες της Αριστεράς και τα πρωτοβάθμια σωματεία. Στο πολιτικό πεδίο και έχοντας μπροστά τις εκλογικές αναμετρήσεις του Μάη, δυστυχώς δεν θα εκφραστεί κάτι ενωτικό από τα Αριστερά και αυτό έχει τον αντίκτυπό του και στη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς, όπου δεν υπάρχει πολιτική πρωτοβουλία για ενωτική δράση.
Στο συνδικαλιστικό πεδίο γίνεται προσπάθεια να υπάρξουν καλέσματα από αγωνιστικά και ταξικά συνδικάτα και ομοσπονδίες, με πιθανότερο σημείο συγκεντρώσεων για την Αθήνα την οδό Πατησίων, από Μουσείο ως και τη Στουρνάρη. Πρόκειται για τα σωματεία που είχαν καλέσει και στη γενική απεργία στα τέλη του Μάη του 2018. Αγωνιστικά και ταξικά χρειάζεται να ενσωματώσουν τις διεκδικήσεις των χώρων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις (ντελιβεράδες, συμβασιούχοι, εργαζόμενοι ΜΚΟ κλπ.).
Την κατάργηση όλων των μορφών της ελαστικής, ενοικιαζόμενης και εκ περιτροπής εργασίας, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε δήμους, σχολεία και νοσοκομεία, με μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Τις αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και τη μόνιμη παροχή επιδόματος στους ανέργους. Το σταμάτημα των δαπανών για εξοπλισμούς και την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας, με το αίτημα για κατασκευή εργατικών κατοικιών για τη στέγαση προσφύγων, αστέγων και ντόπιων εργαζομένων και ανέργων. Την υιοθέτηση των αιτημάτων των γυναικών, ώστε να έχουν ίσα δικαιώματα στους χώρους εργασίας, αλλά και να μη γίνονται θύματα επιθέσεων, βιασμών και κακοποίησης. Την απαίτηση να κλείσουν τα ρατσιστικά κέντρα, όπου στοιβάζονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες και να υπάρξουν δημόσιες δομές φιλοξενίας με μεταφορά των εργαζομένων σε αυτές στο δημόσιο.
Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι μια σειρά αιτημάτων, που θα συσπείρωναν εργαζόμενους στο δημόσιο και τoν ιδιωτικό τομέα και θα κατάφερναν να πείσουν για μια διαδήλωση μαζική τη φετινή Πρωτομαγιά.