Σ τις 27/8 ανακοινώθηκαν οι βάσεις των σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Ημερ.Δημοσίευσης
Για μια ακόμη χρονιά μαθητές και γονείς περίμεναν με αγωνία τη διακύμανσή τους, καθώς αυτές θα καθορίσουν τη ζωή των πρώτων και την οικονομική κατάσταση των δεύτερων. Στην Ελλάδα άλλωστε το σύστημα είναι έτσι διαμορφωμένο, που για τη στοιχειώδη εκπαίδευση ο μαθητής πρέπει να «ματώσει» στο διάβασμα και ο γονιός πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι μέσα στην τσέπη.
Η ανακοίνωση των βάσεων των σχολών είναι το αποκορύφωμα ενός απάνθρωπου και καταπιεστικού μηχανισμού, που εξαντλεί τους νέους ανθρώπους και αποφέρει κέρδη στους φορείς της παραπαιδείας. Το δημόσιο σχολείο υποβαθμίζεται διαρκώς, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στις αυξημένες απαιτήσεις των πανελλήνιων εξετάσεων και να «σπρώχνει» τα παιδιά στην αγκαλιά των φροντιστηρίων. Έτσι, λοιπόν, πάνω στις πλάτες των εφήβων στήνεται ένα πάρτι κερδοφορίας και παραπαιδείας που σε καιρούς κρίσης επιβαρύνει ακόμη περισσότερο οικονομικά τους γονείς.
Οι μαθητές καλούνται από τα 17 τους χρόνια να διαλέξουν τι θα κάνουν στην υπόλοιπη ζωή τους. Προκειμένου μάλιστα να πετύχουν το στόχο τους, προσαρμόζουν την καθημερινότητά τους σε ένα εξαντλητικό πρόγραμμα διαβάσματος, που μεγαλώνει τον ανταγωνισμό, εντείνει τη λογική του ατομικού δρόμου και επικροτεί την αντίληψη «ο θάνατός σου η ζωή μου». Εφτά ώρες τη μέρα στο σχολείο, τέσσερις στο φροντιστήριο και άλλες τόσες διάβασμα στο σπίτι συνθέτουν μια καθημερινότητα βάναυση και σκληρή. Έτσι, λοιπόν, μια ενδεχόμενη αποτυχία με την ανακοίνωση των βάσεων επιβαρύνει πάρα πολύ την ψυχολογία των μαθητών, που βλέπουν τεράστιους κόπους να πηγαίνουν χαμένοι, επειδή τη μέρα των εξετάσεων για ποικίλους λόγους μπορεί να μην έγραψαν όπως θα έπρεπε.
Ο γολγοθάς όμως για τους νέους και τους γονείς τους δεν τελειώνει με την ανακοίνωση των βάσεων. Ίσα ίσα που από εκεί μάλλον ξεκινάει, καθώς τα έξοδα για έναν νέο φοιτητή, που καλείται να σπουδάσει έξω από την πόλη του, είναι δυσβάσταχτα. Τα ενοίκια έχουν ανέβει υπερβολικά ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια λόγω Airbnb, ενώ την ίδια στιγμή περικόπτονται δωρεάν φοιτητικές παροχές για συγγράμματα, σίτιση, στέγαση και μεταφορές. Έτσι λοιπόν οι βάσεις αποτελούν το ενδιάμεσο στάδιο ανάμεσα στην εντατικοποίηση και τα έξοδα των πανελλήνιων, με τις απαιτήσεις και τα έξοδα της φοιτητικής ζωής. Ιδιαίτερα οι εργατικές οικογένειες αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες προκειμένου να κατορθώσουν να βοηθήσουν το παιδί τους να σπουδάσει.
Το ζήτημα είναι μαθητές, καθηγητές και γονείς να παλέψουν από κοινού για ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα. Ένα σύστημα απαλλαγμένο από το βάρβαρο θεσμό των πανελλήνιων εξετάσεων που εντείνει την πίεση στους μαθητές και αυξάνει το κέρδος στους ιδιώτες. Ένα σύστημα που η γνώση θα παρέχεται δωρεάν και δημόσια στον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του και τις ανάγκες του. Τότε δεν θα μιλάμε για τις βάσεις των σχολών, αλλά για τις βάσεις μιας τελείως διαφορετικής εκπαιδευτικής αντίληψης.