Φωνή χιλιάδων μαθητών απέναντι στις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις

Οι πολύ μεγάλες διαδηλώσεις, που έγιναν σε τουλάχιστον 2.900 πόλεις ανά τον κόσμο, με βασικό χαρακτηριστικό την κινητοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών, έδειξαν σίγουρα τη δυνατότητα κινηματικής απάντησης υπό το πρίσμα των πολύ πρόσφατων καταστροφών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Οι διαδηλώσεις αυτές, στις 20 και 27 Σεπτέμβρη, παρότι πραγματοποιήθηκαν με αφορμή τη σύνοδο του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, είχαν παράλληλα και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. Την ίδια στιγμή που οι αρχηγοί κρατών δεν κατέληγαν σε καμία συγκεκριμένη απάντηση, οι χιλιάδες διαδηλωτές βρίσκονταν στο δρόμο, φωνάζοντας για να παρθούν άμεσα μέτρα για την ανατροπή των πολιτικών που καταστρέφουν το περιβάλλον.
Οι διαδηλώσεις στον κόσμο
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις που αποδεικνύουν τη μεγάλη κινητοποίηση, είναι η Γερμανία με συμμετοχή 1.4 εκατομμυρίων διαδηλωτών, η Αυστραλία με 300.000 κι επίσης το Βερολίνο και η Νέα Υόρκη, όπου διαδήλωσαν σε κάθε μία 250.000. Αυτά τα νούμερα, αν κάποιος/α αναλογιστεί τη γενική εικόνα σχετικής υποχώρησης των κινημάτων αντίστασης διεθνώς, αποτελούν παράδειγμα ότι η κρισιμότητα της κατάστασης γίνεται πλέον στοιχείο μιας συλλογικής συνείδησης, ενώ αποσύρεται όλο και περισσότερο η όποια εμπιστοσύνη σε αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση της κλιματικής κρίσης.
Το παράδειγμα της Ελλάδας
Στην Ελλάδα, κυρίως με την κινητοποίηση μαθητών/τριών, διαδήλωσαν την πρώτη Παρασκευή τουλάχιστον 5.000 μαθητές, ενώ την επόμενη Παρασκευή, στις 27 Σεπτέμβρη στην Αθήνα –με την ώρα να αλλάζει τρεις ημέρες πριν– συμμετείχαν περίπου 1.500 μαθητές, ενώ στη Θεσσαλονίκη 500. Πέρα όμως από τους αριθμούς, η πολύ ζωντανή εικόνα των μαθητών που διαδήλωναν ενάντια στην κλιματική αλλαγή στο Σύνταγμα σίγουρα «ταρακούνησε» όποιον συμμετείχε στη διαδήλωση. Τα συνθήματα ήταν πολλά, ενώ τα τύμπανα και τα πλακάτ, σαφώς επηρεασμένα από το εξωτερικό, έδιναν τον τόνο στην πρώτη μεγάλη κινητοποίηση για την κλιματική αλλαγή στην Ελλάδα.
Τα προβλήματα
Οι διαδηλώσεις αυτές, πέρα από την απρόσμενα μεγάλη συμμετοχή, χαρακτηρίστηκαν σε μεγάλο βαθμό από την εμπλοκή ΜΚΟ, ενώ η έλλειψη συλλογικοτήτων και σχολείων ήταν εμφανής. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μία τόσο μεγάλη κινητοποίηση όπως αυτή στις 20 Σεπτέμβρη το πανό μαθητικής συλλογικότητας ήταν των «Μαθητών-τριών Ενάντια στο Σύστημα». Είναι σαφές ότι οι κινητοποιήσεις για την κλιματική αλλαγή είχαν περισσότερο χαρακτηριστικά «ατομικής» κινητοποίησης, που δεν ήθελε να έχει σχέση με την απαραίτητη πολιτική απάντηση που επιβάλλει η κρισιμότητα της κατάστασης. Ωστόσο θα ήταν λάθος να δει κανείς αυτές τις κινητοποιήσεις «φωτογραφικά»: Η παρέμβαση της Αριστεράς μπορεί να αποδειχθεί πολύ κρίσιμη για τον προσανατολισμό και τη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος.
Αυτό δεν υποβαθμίζει σε καμία περίπτωση τη συνολική εικόνα που ήταν πραγματικά εντυπωσιακή και δείχνει ότι ένα νέο κίνημα είναι ήδη εδώ. Η σημασία του είναι τεράστια, ειδικά τη στιγμή που ψηφίστηκαν στην ελληνική βουλή οι νέες συμβάσεις για εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και την Κρήτη. Ο στόχος να αλλάξουν δραστικά οι πολιτικές επιλογές των από πάνω, σε συνδυασμό με την αίσθηση ότι η νέα γενιά είναι αυτή που μπορεί να πάρει την κατάσταση και το μέλλον στα χέρια της, είναι το βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις αυτές.
Η συνέχεια
Εκτιμώντας τα παραπάνω, είναι καθοριστικό να υπάρξει άμεσα συνέχεια σε αυτές τις κινητοποιήσεις. Όχι μόνο γιατί δεν λύθηκε το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, αλλά γιατί είναι απαραίτητο να υπάρξει συνέχεια των απαντήσεων με στόχο την ανατροπή της κατάστασης. Είναι προφανές ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται δεν είναι ικανές να αλλάξουν στο παραμικρό την κατάσταση και να επιβάλλουν κάποιου είδους μέτρα για το σταμάτημα της κλιματικής κρίσης. Κι αυτό, γιατί οι πολιτικές που ορίζονται με μοναδικό γνώμονα το κέρδος, παίρνουν μέτρα μόνο για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους, αγνοώντας τις συνθήκες διαβίωσης εκατομμύρια ανθρώπων στον πλανήτη. Είναι ένα διεθνές πρόβλημα και αυτό αποτυπώνεται από την απάντηση του κινήματος σε εκατοντάδες χώρες στον κόσμο. Όλες οι κυβερνήσεις, είτε είναι από νεοφιλελεύθερους, είτε από πράσινους και σοσιαλιστές, έχουν διαλέξει στρατόπεδο και σίγουρα αυτό δεν είναι με την πλευρά όσων διαδήλωσαν, απαιτώντας την αλλαγή εδώ και τώρα της περιβαλλοντικής πολιτικής.
Ειδικά στην Ελλάδα, η κλιματική αλλαγή συμπληρώνεται  από μία άλλη πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, πολύ πιο επικίνδυνη και επιθετική. Υπογράφοντας τις συμβάσεις για τις εξορύξεις, η κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τις περιοχές όπου θα γίνουν οι εξορύξεις, αλλά ολόκληρη τη Μεσόγειο. Όπως έχει ξαναγραφτεί σε αυτή την εφημερίδα, αλλά και οι προειδοποιήσεις των πρωτοβουλιών ενάντια στις εξορύξεις που λειτουργούν πανελλαδικά, η επιλογή εξόρυξης πετρελαίου είτε στη θάλασσα είτε στη στεριά αποτελεί μία πολύ επιθετική κίνηση που θέτει σε άμεσο κίνδυνο το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Αυτή ακριβώς θα πρέπει να είναι και η επόμενη μεγάλη απάντηση του κινήματος που διαδήλωσε ενάντια στην κλιματική αλλαγή τις περασμένες εβδομάδες. Η σύνδεση των επιμέρους κινημάτων, δίνοντας μία συνολική απάντηση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, είναι απαραίτητο συστατικό της συνέχειας του αγώνα.
Το άνοιγμα με κάθε τρόπο της συζήτησης στα σχολεία, τους φοιτητικούς συλλόγους και τις γειτονιές είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα για την ενημέρωση των πραγματικών κινδύνων που εγκυμονούν οι εξορύξεις αυτές. Η Αριστερά οφείλει να είναι μπροστάρης σε αυτή τη διαδικασία, θέτοντας στο προσκήνιο την απαραίτητη πολιτική ανατροπή που επιβάλλεται, για να μπορέσουμε να πατήσουμε φρένο στις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών τους. Ο καθένας και η καθεμία από την πλευρά του οφείλουμε να πιαστούμε από το πρώτο αυτό «κύμα» διαδηλώσεων και να το κάνουμε τσουνάμι.

Μαθητικές κινητοποιήσεις ενάντια στον ΧΥΤΑ στη Φυλή
«Εδώ, εδώ, αγώνα μαζικό, 
εμείς δεν ζούμε με το σκουπιδαριό»
Ε δώ και μία εβδομάδα μαθητές/τριες από τρία Γυμνάσια και τρία Λύκεια στα Άνω Λιόσια έχουν προχωρήσει σε καταλήψεις των σχολείων τους ενάντια στις προθέσεις του δήμου Φυλής για νέα χωματερή, απαιτώντας το οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ. Μαθητές και μαθήτριες δείχνου αποφασισμένοι/ες να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους, προχωρώντας σε αποκλεισμό της λεωφόρου ΝΑΤΟ στις 9 Οκτώβρη, μαζί με φορείς της περιοχής, παρά τις προσπάθειες να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις ακόμα και με SMS από την περιφερειακή διεύθυνση πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής προς τους γονείς των μαθητών του 1ου Γενικού Λυκείου Άνω Λιοσίων. Τις μαθητικές κινητοποιήσεις στηρίζουν και άλλοι φορείς της περιοχής, όπως το «Δυτικό Μέτωπο», μια κινηματική πρωτοβουλία κατοίκων της ευρύτερης περιοχής ενάντια στον ΧΥΤΑ, αλλά και τη γενικότερη συστηματική υποβάθμιση της Δυτικής Αττικής.