Σε αγωνιστική τροχιά ξανά οι Φοιτητικοί Σύλλογοι!

Έτσι, λοιπόν, σε τροχιά κινητοποιήσεων και αγωνιστικών αποφάσεων μπήκαν ξανά πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι πανελλαδικά. Η νεοφιλελεύθερη επίθεση και η αστυνομική τρομοκρατία βρήκαν απέναντί τους χιλιάδες φοιτητές που ξαναζωντάνεψαν τις γενικές συνελεύσεις και τους δρόμους.
Ξαναζωντάνεμα Συλλόγων
Είναι πολύ σημαντικό το ότι μετά από μια περίοδο κινηματικής ύφεσης και κάμψης των αγώνων, αρκετοί φοιτητικοί σύλλογοι ενεργοποιήθηκαν ξανά σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. Ο Οκτώβρης ξεκίνησε με μαζικές συνελεύσεις, καταλήψεις, επανοικειοποίηση των σχολών, διαδηλώσεις και επαναφορά της πολιτικής στα φοιτητικά αμφιθέατρα. Τα σχέδια για κατάργηση του ασύλου στην πράξη, για διαγραφές φοιτητών και όρια φοίτησης, για περεταίρω επιβολή διδάκτρων και είσοδο ιδιωτών στο δημόσιο πανεπιστήμιο ώθησαν μεγάλη μερίδα φοιτητών/τριών να ανακαλύψουν εκ νέου την ουσία της πολιτικής συμμετοχής και ενεργοποίησης. 
Στην Αθήνα μάλιστα πραγματοποιήθηκε μαζική και δυναμική διαδήλωση το πρωί της Πέμπτης 17/10, στην οποία καλούσαν με αποφάσεις τους πάρα πολλοί Σύλλογοι. Από το ΕΚΠΑ συμμετείχαν στο κάλεσμα η Πληροφορική, το Μαθηματικό, το Φυσικό, το Γεωλογικό, το Χημικό και η Νομική. Από το ΕΜΠ οι Μεταλλειολόγοι Μηχανικοί, οι Χημικοί Μηχανικοί, η ΣΕΜΦΕ και οι Μηχανολόγοι Μηχανικοί. Εντύπωση προκαλεί ότι απόφαση πήραν ακόμη και Σύλλογοι που για χρόνια αδυνατούσαν να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις και ήταν ανενεργοί κινηματικά όπως αυτοί της ΑΣΟΕΕ και του Παντείου. Οι παραπάνω εικόνες κάνουν ξεκάθαρο ότι ο Μητσοτάκης και η Κεραμέως δε θα έχουν ένα εύκολο έργο. Υπό πολύ πιο δύσκολες συνθήκες ιστορικά, το φοιτητικό κίνημα έχει αποδείξει ότι μπορεί να αναπτύξει δυναμικές που μπορούν ακόμη και να οδηγήσουν σε τραγική υποχώρηση υπουργούς και κυβερνήσεις.
Συστημική προπαγάνδα 
Το γεγονός ότι επιστρέφει η πολιτική στα πανεπιστήμια προφανώς ενοχλεί. Αυτός είναι και ο λόγος που ολόκληρο το σύστημα μέσα από πολλές πτυχές του στέκεται απέναντι στα αιτήματα και τον αγώνα των φοιτητών/τριων. Κατευθυνόμενα ΜΜΕ, διοικήσεις σχολών και καθεστωτικές παρατάξεις, συντάσσονται με τα σχέδια του Υπουργείου και προσπαθούν να απονομιμοποιήσουν με κάθε τρόπο τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων. Άρθρο της «Καθημερινής» με τίτλο «Συνέλευση-παρωδία στη Νομική» έβαλε κατά της απόφασης για κατάληψη της σχολής αμφισβητώντας την εγκυρότητα της καταμέτρησης και κάνοντας λόγο για διαπληκτισμούς κατά τη διάρκειά της. Η απάντηση της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης ήταν άμεση τονίζοντας: «για όποιον δεν γνωρίζει για ποιον λόγο τα όργανα των συλλόγων και των σωματείων συγκροτούνται αυτοτελώς και ανεξάρτητα από το κράτος και τις κυβερνήσεις μπορεί να ανατρέξει στην πρόσφατη ιστορία».
Την ίδια στιγμή η διοίκηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών αρνούνταν να αναγνωρίσει την επίσημη απόφαση του Φοιτητικού Συλλόγου, εκδίδοντας ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι το πανεπιστήμιο «τελεί υπό κατάληψη από ομάδα που δηλώνει ότι εκπροσωπεί το Σύλλογο Φοιτητών ΑΣΟΕΕ». Η απάντηση των φοιτητών ήταν και πάλι άμεση αναφέροντας: «Χθες ο φοιτητικός σύλλογος ΑΣΟΕΕ «Σωτήρης Πέτρουλας» πήρε αγωνιστική απόφαση μέσα από την αμεσοδημοκρατική διαδικασία της γενικής του συνέλευσης. (…) Όσο και αν αυτά δεν αρέσουν στην πρυτανεία και τους υποστηρικτές της συνεχίζουμε δυναμικά με διάφορες δράσεις. Κρατάμε τη σχολή μας ζωντανή». Όσο συμβαίνουν τα παραπάνω, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σε πληθώρα σχολών επιλέγει να μην μπαίνει καν στις εν εξελίξει Γενικές Συνελεύσεις προσπαθώντας να τις υποβαθμίσει και να τις απονομιμοποιήσει στα μάτια των φοιτητών. Πρόκειται για μια πρακτική που εξυπηρετεί τα σχέδια της κυβέρνησης και παράλληλα στέκεται απέναντι στην πολιτικοποίηση των Φοιτητικών Συλλόγων. Η τελευταία φαίνεται πως ενοχλεί πολύ, γι’ αυτό και πρόθεση της κυβέρνησης είναι η αποπαραταξιοποίηση των πανεπιστημίων και διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών με ενιαία ψηφοδέλτια με βάση πρόσφατες δηλώσεις στελεχών της.
Ανάγκη αγώνα
Είναι προφανές ότι ανοίγει ένας νέος κύκλος αγώνων και δυναμικής επανεμφάνισης του φοιτητικού κινήματος στο κινηματικό προσκήνιο. Το ζήτημα είναι οι κινητοποιήσεις των φοιτητών να μην περιοριστούν στους τέσσερις τοίχους των σχολών αλλά να συνδεθούν με τα αγωνιζόμενα τμήματα της υπόλοιπης κοινωνίας. Η οικοδόμηση ενός μαζικού πανεκπαιδευτικού μετώπου μαθητών-φοιτητών-εργαζομένων αποτελεί ένα πρώτο βήμα απέναντι στα νεοφιλελεύθερα και αυταρχικά μέτρα που πάει να επιβάλει η κυβέρνηση. Από το άσυλο μέχρι τις προσλήψεις εκπαιδευτικών, η εκπαιδευτική κοινότητα πρέπει να συσπειρωθεί και να συντονιστεί τόσο μέσα στους κοινωνικούς χώρους των σχολείων και των σχολών, όσο και στους δρόμους.
Τα πρώτα δείγματα είναι θετικά και αναμένεται και συνέχεια. Ήδη στην πλειοψηφία των σχολών έχει οριστεί νέος γύρος Γενικών Συνελεύσεων στις οποίες υπό το βάρος των προηγούμενων αποτελεσμάτων, αναμένεται να μπουν πολύ πιο δυναμικά συστημικές παρατάξεις και μπλοκ αντικατάληψης. Απέναντί τους φοιτητές-καθηγητές-εργαζόμενοι πρέπει να απαντήσουν δυναμικά, μαζικά και ριζοσπαστικά. Μόνο έτσι το δημόσιο πανεπιστήμιο θα κρατηθεί όρθιο και τα ζητήματα της δημόσιας εκπαίδευσης θα συνδεθούν με τα αιτήματα και τους αγώνες της υπόλοιπης κοινωνίας…