Τα αδιέξοδα της πολιτικής της άρχουσας τάξης στην Ευρώπη δημιουργεί διαιρέσεις ακόμη και μεταξύ των νεοφιλελεύθερων, ακόμη και μεταξύ των Γερμανών, ακόμη και μεταξύ των Γερμανών νεοφιλελεύθερων.
Πιο γνωστός «διαμαρτυρόμενος» ενάντια στη Μέρκελ είναι ο «δεινόσαυρος» της γερμανικής δεξιάς, ο Χέλμουτ Κολ. Φυσικά διαφωνούν και ο Χέλμουτ Σμιτ, μαζί με τους υπόλοιπους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες. Μετά ήρθε η σειρά του Γιούργκεν Σταρκ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Τώρα, λίγες ημέρες μετά τη σύνοδο της 9/12, οξύνθηκε ραγδαία η κρίση που σοβεί στο γερμανικό FDP, δηλ. τους (νεοφιλελεύθερους) Ελεύθερους Δημοκράτες που συγκυβερνούν μαζί με τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ. Μετά τις εκλογές του 2009 τα ποσοστά του κόμματος άρχισαν να πέφτουν, γι’ αυτό ίσως φέτος τον Απρίλιο ο επί σειρά ετών αρχηγός Γκίντο Βέστερβελε (νυν υπουργός Εξωτερικών) παρέδωσε τα ηνία στον Φίλιπ Ρέσλερ. Όμως η κατάσταση χειροτέρεψε περαιτέρω: οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι, αν γίνονταν σήμερα εκλογές, το FDP δεν θα έμπαινε καν στη Βουλή (κάτι σαν τη Δημοκρατική Συμμαχία)!
Η «ελεύθερη» πτώση των Ελεύθερων Δημοκρατών οδήγησε στην εμφάνιση ευρωσκεπτικιστών μέσα στο κόμμα. Ομάδα βουλευτών υπό τον Φρανκ Σέφλερ μάζεψαν υπογραφές και επέβαλαν στην ηγεσία ένα είδος εσωτερικού δημοψηφίσματος προκειμένου να εκφράσουν την αντίθεσή τους στη διάσωση χωρών της ευρωζώνης. Η σύγκρουση οξύνθηκε όταν η ηγεσία ισχυρίστηκε ότι στο «δημοψήφισμα» αυτό δεν συμμετείχε ο απαραίτητος αριθμός μελών. Τα μαχαίρια βγήκαν κανονικά και άρχισαν οι αλληλοκατηγορίες. Μάλιστα ο Νο 2 στο κόμμα, Κρίστιαν Λίντντερ, έφτασε να δηλώσει ότι «ο Σέφλερ είναι ο Ντέιβιντ Κάμερον του FDP» και θέλει να απομονώσει το κόμμα στην Ευρώπη.
Η δήλωση προκάλεσε νέο γύρο αντιπαράθεσης και τελικά ο 32χρονος Λίντνερ, ο οποίος προαλείφονταν για την ηγεσία του κόμματος, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. «Οδηγήθηκα στο συμπέρασμα ότι πρέπει να αποχωρήσω από σεβασμό στο κόμμα μου και σε ό,τι πρεσβεύει», ήταν η σύντομη δήλωση του Λίντερ προς τους δημοσιογράφους. Αν συνεχιστεί η διαίρεση αυτή στο FDP (το γερμανικό «Spiegel» θεωρεί ότι η παραίτηση Λίντνερ δεν θα εκτονώσει την κρίση) είναι πιθανό ότι θα αποσταθεροποιήσει το συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν η ηγεσία του FDP αποδεχόταν τα αποτελέσματα του εσωτερικού δημοψηφίσματος κόντρα στις ευρω-διασώσεις, τότε η προσφυγή σε νέες εκλογές θα ήταν σχεδόν σίγουρη.