Ολοένα και περισσότερος κόσμος κατανοεί ότι κάθε μάχη έχει τη σημασία της, αλλά αποκτά το πραγματικό της βάρος όταν ενωθεί με τις άλλες. Κυβέρνηση-τρόικα-καπιταλιστές είναι ο ενιαίος αντίπαλος. Για τη νίκη των «από τα κάτω» απαιτείται συντονισμός «χτυπημάτων», ενιαία κίνηση και σχέδιο δράσης. Όσο και να φαντάζει ότι δεν είναι εφικτός ο παραπάνω προσανατολισμός, η ίδια η πραγματικότητα και οι ως τώρα κινητοποιήσεις δείχνουν αυτή την αναγκαιότητα.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Ανάγκη συντονισμού των αντιστάσεων
Στη σημαντική κινητοποίηση που έγινε την Παρασκευή 27 του Γενάρη ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ (ΕΕΤΗΔΕ) με τη συμμετοχή 16 Λαϊκών Συνελεύσεων και τοπικών Κινήσεων, Επιτροπών Γειτονιάς κ.λπ. μετά από κάλεσμα του Συντονισμού «Δεν χρωστάμε-Δεν πουλάμε-Δεν πληρώνουμε», μεγάλο κομμάτι κόσμου διαδήλωσε με ζωντάνια και αποφασιστικότητα, παρουσιάζοντας τη δουλειά που γίνεται σε τοπικό επίπεδο.
Παρ’ ότι αφετηρία αυτής της δραστηριότητας είναι το χαράτσι της ΔΕΗ, ο κόσμος αυτός βάζει ζητήματα για τη συνέχεια, το συντονισμό, τις πιο συνολικές πολιτικές απαντήσεις, καθώς καλείται έξω από τη γειτονιά του να ανταποκριθεί στις μάχες του εργασιακού του χώρου, στη στήριξη των απεργιών, στον αγώνα για να μην κλείσει το νοσοκομείο ή το σχολείο της περιοχής. Το εντυπωσιακό κύμα αλληλεγγύης στους απεργούς της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» εκφράστηκε από σωματεία μέχρι Λαϊκές Συνελεύσεις κι έδειξε ξεκάθαρα τις διαθέσεις του κόσμου για συντονισμένους αγώνες. Η διαφαινόμενη υποχώρηση της κυβέρνησης, που αποσυνδέει το ΕΕΤΗΔΕ από τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος (και που είναι σημαντική επιτυχία) έχει να κάνει με τη γενικευμένη άρνηση πληρωμής μέσα από τις δράσεις δεκάδων τοπικών κινήσεων, επιτροπών, συνελεύσεων κ.λπ. Από την άλλη η κατάληψη από τους εργαζόμενους του νοσοκομείου Κιλκίς και η απόφασή τους να το λειτουργήσουν μόνοι, συναντά τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας για δωρεάν υγειονομική περίθαλψη.
Τέτοιου είδους κινήσεις προβλέπεται να πυκνώσουν το επόμενο διάστημα και ο συντονισμός όλων των εμπλεκόμενων ομάδων, κινήσεων, σχημάτων, συνελεύσεων και σωματείων προβάλλει ως φυσική και αναντίρρητη ανάγκη. Αυτό είναι και ένα από τα σημαντικά στοιχήματα που θα παιχτεί στη νέα Συνέλευση των Λαϊκών Συνελεύσεων που είναι προγραμματισμένη για το προσεχές Σάββατο 11/2, στις 4 μμ στο Πάντειο.
Η προηγούμενη Συνέλευση έδειξε και δυνατότητες και αδυναμίες. Το δυνατό χαρτί ήταν προφανώς η μαζικότητα στην προσέλευση και τη συμμετοχή. Κρατώντας αυτό το στοιχείο, θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε την ανάγκη ενός γενικότερου σχεδιασμού και πρωτοβουλιών σε κεντρικό επίπεδο, ώστε οι συνελεύσεις αυτές να ενωθούν με το εργατικό κίνημα και την πολιτική απαίτηση να φύγει αυτή η κυβέρνηση και η τρόικα.