Το 18 ΑΝΩ δέχεται μια μεθοδευμένη συκοφαντική επίθεση στην οποία έχουν ήδη απαντήσει με ανακοινώσεις οι εργαζόμενοι, οι απεξαρτημένοι και η θεραπευτική ομάδα της Μονάδας Απεξάρτησης, ενώ την Πέμπτη 19/4 πραγματοποιήθηκε και συνέντευξη Τύπου. Γρήγορα στο πλευρό του 18 ΑΝΩ βρέθηκαν με ανακοινώσεις τους, το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης της Χρήσης Εξαρτησιογόνων Ουσιών, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ, μέλη της θεραπευτικής ομάδας της Μονάδας Εφήβων Νέων Αθήνας του ΟΚΑΝΑ «Ατραπός». Δημοσιεύουμε σχετικό άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντίνου.
Πάνω από 2,5 δεκαετίες το 18 ΑΝΩ είναι γνωστό όχι μόνο για την ανεκτίμητη προσφορά του στον τομέα της απεξάρτησης, αλλά και για τη συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες. Το κόστος για την επιλογή αυτή, ήταν κατά καιρούς να γίνεται στόχος ποικίλων επιθέσεων με σκοπό τη δυσφήμησή του, τη συκοφάντηση της Επιστημονικά Υπεύθυνης Κ. Μάτσα προσωπικά, αλλά και του προσωπικού γενικότερα.
Όταν στις μέρες μας καταβάλλεται τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης, όσο και της Τρόικας, ανελέητη προσπάθεια για την εξάλειψη και του τελευταίου αναχώματος, που σαν αποτέλεσμα μακροχρόνιων σκληρών αγώνων και εργατικών κατακτήσεων, είχε καταχωρηθεί στη συνείδησή μας ως κράτος πρόνοιας, γίνεται ευκολότερα κατανοητό γιατί θέλουν να ξεμπερδέψουν με το 18 ΑΝΩ γρήγορα και με συνοπτικές διαδικασίες. Καθώς κύριος σκοπός της τελευταίας μεθόδευσης είναι η οριστική παύση της Κ. Μάτσα και του κλεισίματος του μεγαλύτερου ΔΗΜΟΣΙΟΥ & ΔΩΡΕΑΝ προγράμματος απεξάρτησης.
Η αφορμή για τους από πάνω δόθηκε με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του Φλεβάρη και όσων ακολούθησαν. Σύμφωνα λοιπόν με καταγγελία κάποιας νοσηλεύτριας [όπως τουλάχιστον διέρρευσε στον τύπο], σε δομή του 18 ΑΝΩ «φυγαδεύτηκαν» από θεραπευόμενο σακούλες που περιείχαν προϊόντα πλιατσικολογήματος από κατεστραμμένα καταστήματα. Από τα άξια επισήμανσης δεν είναι μόνο το ετεροχρονισμένο της καταγγελίας ή της δημοσιοποίησής της – (προεκλογικά) 2 μήνες αργότερα και λίγο πριν τις περιβόητες αξιολογήσεις των δημοσίων υπαλλήλων- αλλά και ότι το θεραπευτικό απόρρητο που δεσμεύει κάθε εργαζόμενο σε έναν τόσο ευαίσθητο χώρο, παρουσιάστηκε από κυβερνητικούς εντολείς και εντολοδόχους δημοσιογράφους ως απαίτηση της ίδιας της Κ. Μάτσα για επιβολή Ομερτά (όρκου σιωπής), που συνειρμικά και μόνο δημιουργεί την εντύπωση λειτουργίας της μονάδας με όρους μαφίας.
Γιατί όμως τόσο μένος με το 18 ΑΝΩ; Εδώ η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί σε 2 κυρίως παραμέτρους. Η πρώτη αφορά τη φιλοσοφία και τη θεραπευτική-επιστημονική προσέγγιση του προγράμματος, που χρόνια τώρα αντιπαλεύει την προσπάθεια των από πάνω, ώστε να βιολογικοποιήσει-ψυχιατρικοποιήσει το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης. Πιο απλά, σύμφωνα με τους θιασώτες του βιολογικού ντετερμινισμού, η τοξικοεξάρτηση αποτελεί «χρόνια υποτροπιάζουσα νόσο του εγκεφάλου», με αποτέλεσμα ο εξαρτημένος να μη γίνεται ποτέ καλά, να είναι φύσει παραβατικός, αντικοινωνικός, βίαιος κ.λ.π., οπότε η μοναδική επιλογή είναι η λογική «μείωσης της βλάβης». Δηλαδή, η συγκεκριμένη λογική δεν έχει επίκεντρο τον εξαρτημένο και την ανακούφιση του προσωπικού δράματος που βιώνει, αλλά το διαρκή έλεγχό του μέσω της κρατικής χορήγησης υποκαταστάτων, με συνέπεια να είναι λιγότερο «επικίνδυνος» για την κοινωνία.
Η δεύτερη παράμετρος- απόρροια ίσως της πρώτης- είναι η συμμετοχή του 18 ΑΝΩ στους κοινωνικούς αγώνες. Αξίζει να θυμίσουμε εδώ πως στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, θεραπευόμενοι & θεραπευτές της μονάδας, διαδήλωναν εν μέσω βομβαρδισμών, υπέρ της ειρήνης στο Βελιγράδι. Επίσης, η αντίληψη του προγράμματος πως το φαινόμενο της εξάρτησης έχει κοινωνικές παραμέτρους και αυξάνεται σε περιόδους οικονομικής & κοινωνικής κρίσης, αύξησης της ανεργίας και αντανακλά ευθέως την κρίση του καπιταλισμού και ευρύτερα του Δυτικού Πολιτισμού, έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με το βιολογισμό, αλλά και τις φθηνότερες οικονομικά «θεραπευτικές λύσεις» που ο τελευταίος προκρίνει.
Συμπερασματικά λοιπόν, οφείλουμε να καταδείξουμε πως το 18 ΑΝΩ δεν έγινε στόχος των από πάνω, ούτε από όψιμο ενδιαφέρον μήπως το πρόγραμμα έγινε άντρο πλιατσικολόγων, ούτε καν το Υπ. Υγείας παραπλανήθηκε από τις καταγγελίες κάποιας νοσηλεύτριας. Όλα αυτά χρησιμοποιούνται προσχηματικά ώστε να πλήξουν το κύρος του προγράμματος –αδιαφορώντας κυνικά αν με το παιχνίδι τους αυτό θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή εκατοντάδων θεραπευόμενων και υποψήφιων για ένταξη στο πρόγραμμα- ώστε να ξεμπερδέψουν με μια ακόμα ενοχλητική φωνή για τις μεθοδεύσεις τους.
Με αυτήν την έννοια το 18 ΑΝΩ αξίζει της πλατύτερης συμπαράστασης από την αριστερά αλλά και κάθε προοδευτικού κομματιού της κοινωνίας.
Ενημερωθείτε και στηρίξτε τον αγώνα για την υπεράσπιση του 18 ΑΝΩ στο http://www.facebook.com/AllelengyeSto18Ano