ΣΥΡΙΖΑ και «17Ν»: Από τη Μπακογιάννη στον Παπαγιάννη ή το αντίστροφο;

Όταν η ΝΔ γίνεται του «Παρασκηνίου»…

Το θέμα έκανε ταχύτατα το γύρο των ΜΜΕ και του Διαδικτύου, και συζητήθηκε αρκετά. Περί τίνος επρόκειτο όμως;
Μια πρόχειρη αναζήτηση στο Google μαρτυρά ότι η «αποκάλυψη», στην πραγματικότητα, δεν έγινε από την κυρία Μπακογιάννη και ότι η ίδια την αναπαρήγαγε από την ιστοσελίδα της εβδομαδιαίας «αποκαλυπτικής» εφημερίδας «Το Παρασκήνιο», που τη δημοσίευσε το απόγευμα της Πέμπτης 24 Μαΐου.

Απορία προξενεί, ωστόσο, ο εκδικητικής διάθεσης τίτλος της ανάρτησης, «ΕΤΣΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ». Ποιος ανεξάρτητος δημοσιογράφος θα είχε λόγο να θέλει εκδικηθεί – και για ποιο πράγμα άραγε; Καθώς το όνομα του συντάκτη του άρθρου Δ. Γιαννακόπουλου μάλλον δεν λέει και πολλά, αρκεί να αναφερθεί ότι γενικός διευθυντής του «Παρασκηνίου» είναι ο Γιάννης Ντάσκας, ενώ μέχρι και το φύλλο της προηγούμενης εβδομάδας, ως διευθυντής της εφημερίδας αναφέρεται ο συλληφθείς (από στελέχη του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού εγκλήματος, και με την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης…)  Γιάννης Παπαγιάννης. Ανάμεσα στα άλλα προσόντα του, ο κρατούμενος και πρώην συνεργάτης του Ντάσκα στο Ράδιο 9 καρατομήθηκε από τον ίδιο, σύμφωνα με συναφούς κοσμοαντίληψης μπλογκ - αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι η υπογραφή και το μπολογκ του (το διαβόητο fimotro) κοσμούν μέχρι σήμερα την εφημερίδα και το ...αποκαλυπτικό σάιτ αντίστοιχα.

Πρόκειται, λοιπόν, για μια αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσα διαδρομή (μία ακόμα) του μιντιακού-πολιτικού κυκλώματος που έχει ήδη αφήσει τη σφραγίδα του στο Ίντερνετ. Ενδιαφέρουσα, τόσο για το ρόλο των «αποκαλυπτικών» φύλλων (ο Ντάσκας συνηθίζει να καταγγέλλει κάθε τόσο τη «διαπλοκή»…), όσο και για το δύσκολο έργο που εναποτίθεται στην ΕΣΗΕΑ, να καταπολεμήσει τον κιτρινισμό και τις μεταστάσεις του στην πολιτική ζωή.

Θα ήταν μάλλον άσκοπο, με βάση και τα παραπάνω, να εξηγήσει κανείς τις προθέσεις της κ. Μπακογιάννη όσον αφορά την αξιοποίηση του κατακίτρινου Τύπου και της ιντερνετικής του προέκτασης. Και θα ήταν μάλλον κοινότοπο να παρατηρήσει ότι η ΝΔ θα κάνει τα πάντα για να μην ηττηθεί στις επικείμενες εκλογές – ακόμα και το βαποράκι του πιο απεχθούς είδους «δημοσιογραφίας». Μαζί με αυτά, ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: τι ακριβώς συνέβη με το ΣΥΡΙΖΑ και τις δίκες της «17Ν» και του ΕΛΑ;

Αυτό που η «δημοσιογραφία» του Παρασκηνίου «αποκάλυψε» (και «για να μην ξεχνιόμαστε» - sic), στην πραγματικότητα δεν συνιστά κανενός είδους αποκάλυψη. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και πρώην υπουργοί και ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, νυν κορυφαία στελέχη της ΔΗΜΑΡ, συνδικαλιστές όλου του πολιτικού φάσματος, έλληνες και ξένοι πανεπιστημιακοί και ευρωβουλευτές, παρουσιάστηκαν πριν από χρόνια ως μάρτυρες υπεράσπισης κατηγορουμένων για τις επίμαχες υποθέσεις: άλλοι υπερασπιζόμενοι την αθωότητα κατηγορουμένων που ...αθωώθηκαν, άλλοι για να επισημάνουν τον πολιτικό χαρακτήρα των εκδικαζόμενων εγκλημάτων (όπως έκανε, εξάλλου, και η Διεθνής Αμνηστία με παρεμβάσεις της) και άλλοι για να καταγγείλουν τις πρωτοφανείς παραβιάσεις δικαιωμάτων των κρατουμένων, που προκάλεσαν κατ’ επανάληψη τις έντονες αντιδράσεις βουλευτών, δημοσιογράφων και ανθρωπιστικών οργανώσεων.

Έπειτα απ’ όλα αυτά, μένει ένα ερώτημα: Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή που υπερασπίζεται η ΝΔ, όταν υιοθετεί χωρίς προσχήματα την ατζέντα, τα στελέχη και την επικοινωνιακή πολιτική της ακροδεξιάς; Πόσο θα βελτίωνε, άραγε, την ποιότητα της προεκλογικής αντιπαράθεσης η υπενθύμιση, για παράδειγμα, της «διαπλοκής» νυν στελεχών της ΝΔ με την ένοπλη ακροδεξιά;