Η εκλογική επιτυχία της Χρυσής Αυγής αποθράσυνε τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της συμμορίας, που μαχαιρώνουν μετανάστες, επιτίθενται σε φοιτητές που αγωνίζονται, επιβάτες που διαμαρτύρονται, απλούς ανθρώπους που δεν μοιάζουν με τα πρότυπά τους των Αρίων. Η συγκρότηση ενός ενωτικού αντιφασιστικού μετώπου με πυρήνα τις δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς αποτελεί κρίσιμο και επείγον καθήκον.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Αντιφασιστικά συλλαλητήρια την Παρασκευή 8 Ιούνη
Αθήνα: Πλατεία Ομονοίας, 7 μμ, και πορεία στη Βουλή.
Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου, 6 μμ.
Ρέθυμνο: Δημαρχείο, 7 μμ.
Η εκλογική επιτυχία της Χρυσής Αυγής αποθράσυνε τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της συμμορίας. Από την Πάτρα, τα Βασιλικά Ευβοίας, την Καλλιθέα, το Περιστέρι και το Αιγάλεω, μέχρι τους σταθμούς του ΗΣΑΠ, την Πειραιώς και την ΑΣΟΕΕ, Χρυσαυγίτες, με την κάλυψη ανδρών της ΕΛ.ΑΣ., μαχαιρώνουν μετανάστες, επιτίθενται σε φοιτητές που αγωνίζονται, επιβάτες που διαμαρτύρονται, απλούς ανθρώπους που δεν μοιάζουν με τα πρότυπά τους των Αρίων.
Την ίδια ώρα στελέχη της Χρυσής Αυγής, όπως ο Κασιδιάρης και η Σκορδέλη, δικάζονται για μαχαιρώματα, ενώ άλλα στελέχη τους, όπως ο Ρήγας, είναι προφυλακισμένοι για μαφιόζικες δολοφονίες στο χώρο του υποκόσμου.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, το πλυντήριο των φασιστών συνεχίζεται από τα ΜΜΕ με παρέλαση υπόδικων νεοναζί σε τηλεοπτικά πάνελ, για να προσποιούνται τους άσπιλους και αμόλυντους «αντισυστημικούς» πατριώτες. Τώρα πια με τη θεσμική βούλα και του ΕΣΡ, που αποφάσισε 25 προεκλογικές εκπομπές να περιέχουν υποχρεωτικά εκπρόσωπο της άριας φυλής.
Η «αποκάλυψη» των φασιστών στα ΜΜΕ, που ζητούσε ακόμα και ο Τσίπρας πριν από τις εκλογές της 6ης Μάη, αποδείχτηκε πουκάμισο αδειανό, καθώς οι δημοσιογράφοι που ανέλαβαν –υποτίθεται– να τους εκθέσουν, αντίθετα τους έδωσαν την ευκαιρία να παρουσιάζουν οποιεσδήποτε άλλες πτυχές της «προσωπικότητας» και του «προγράμματός» τους εκτός των επίμαχων: του μαχαιροβγάλτη και του παρακρατικού συνεργάτη των δυνάμεων καταστολής και των αφεντικών.
Για όλους αυτούς τους λόγους η συγκρότηση ενός ενωτικού αντιφασιστικού μετώπου με πυρήνα τις δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς αποτελεί κρίσιμο και επείγον καθήκον. Τα πρώτα βήματα γίνονται. Σε μια σειρά περιοχές, η συνεργασία τοπικών δυνάμεων της Αριστεράς, αντιφασιστών, σωματείων και προοδευτικών συλλογικοτήτων κάνει τα πρώτα της βήματα (Περιστέρι). Αλλού διευρύνονται οι δυνάμεις που αξιολογούν τον αντιφασιστικό αγώνα ως σημαντική προτεραιότητα και παίρνονται πρωτοβουλίες (Ζωγράφου, Ρέθυμνο, Θεσσαλονίκη).
Με πρωτοπόρα την περίπτωση της Καλλιθέας, όπου η δράση της Πρωτοβουλίας ενάντια στο Φασισμό και τη Ρατσιστική Βία εδώ και τρεις μήνες κατάφερε με μαζικές κινητοποιήσεις να σταματήσει τα μαχαιρώματα μεταναστών και να αναγκάσει το τοπικό αστυνομικό τμήμα να μαζευτεί, οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις γίνονται συχνότερες (Νίκαια), πραγματοποιούνται σε περιοχές όπου δεν είχαν ξαναγίνει (Φιλαδέλφεια), καλούνται από φοιτητικούς συλλόγους, όταν αυτοί προκαλούνται (ΑΣΟΕΕ), ενώ χώροι του κινήματος και της Αριστεράς, που δεν είχαν ως τώρα ενιαιομετωπική λογική, αναγκάζονται να κάνουν κάποια βήματα προόδου (τμήματα αυτόνομων και αντιεξουσιαστών και συντρόφων της Αριστεράς).
Παρ’ όλες τις προεκλογικές δυσκολίες, αλλά και τις προβληματικές πολιτικές αντιλήψεις τμήματος της Αριστεράς που επιμένει να μην ασχολείται με το «δευτερεύον» ζήτημα (ΚΚΕ και τμήμα του ΑΝΤΑΡΣΥΑ) ή φοβάται μην θεωρηθεί «ακραίο» και χάσει ψήφους (τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ), το αντιφασιστικό μέτωπο διευρύνεται και συγκροτείται.
Σε αυτό το φόντο, οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις της Παρασκευής 8 Ιούνη, σε μια σειρά από πόλεις, έχουν ιδιαίτερη σημασία. Η μαζική απάντηση της κοινωνίας, των εργαζομένων, των ανέργων και της νεολαίας, που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να παλεύουν για να ανατραπεί η μνημονιακή λιτότητα, μπορεί να απομονώσει τους νοσταλγούς του Χίτλερ προεκλογικά και να απαντήσει στη ρατσιστική υστερία του πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου. Να αναγκάσει και την ίδια την Αριστερά να αντιμετωπίσει την ιστορία και τους αγωνιστές της όσο υπεύθυνα και σοβαρά αντιμετωπίζει την κρίσιμη μάχη των εκλογών και να μην ανέχεται την παρουσία των εκπροσώπων της δίπλα-δίπλα με νεοναζί στα κανάλια.
Την επομένη των εκλογών, το ποσοστό που θα πάρει η Χρυσή Αυγή, αλλά και το εύρος της πολιτικής κυριαρχίας της Αριστεράς θα αποτελέσουν κριτήριο για τη διαγωγή των ταγμάτων εφόδου της συμμορίας. Όμως το παιχνίδι κυρίως θα κριθεί στις γειτονιές, τα σχολεία και τους χώρους δουλειάς. Τόσο για την κατάργηση των μνημονιακών πολιτικών, όσο και για τη δυνατότητα απομόνωσης των φασιστών.
Βέβαια, ακόμα και στο ευτυχέστερο σενάριο που οι φασίστες αποτύχουν να μπουν στη Βουλή, ο αγώνας ενάντια στο φασισμό θα είναι στη συνέχεια απόλυτα αναγκαίο να είναι μακρόπνοος. Καθώς είναι ηλίου φαεινότερο πως η κρίση και –επομένως– η ζωτική ανάγκη ρατσιστικής και εθνικιστικής προπαγάνδας του συστήματος δεν θα σταματήσουν με τις μεταρρυθμίσεις οποιασδήποτε αριστερής κυβέρνησης. Ούτε οι καπιταλιστές θα θυσιάσουν αναίμακτα τα κέρδη τους στο βωμό της όποιας «αναδιανομής»...