Σε μια σειρά δήμους το τελευταίο διάστημα (Θεσσαλονίκη, Χερσόνησος, Λέσβος) επιχειρείται να ιδιωτικοποιηθούν μια σειρά από υπηρεσίες, κυρίως στους τομείς της καθαριότητας.
Οι περισσότεροι δήμαρχοι επικαλούνται τα μνημόνια και τον Καλλικράτη, που τους μειώνουν τους πόρους. Αυτή είναι η μισή αλήθεια.
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, την Τετάρτη 30/5, προχώρησε σε διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση του Συνεργείου Επισκευής και Συντήρησης των οχημάτων-μηχανημάτων της καθαριότητας, θέλοντας απλά και μόνο να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα διαφόρων εργολάβων.
Ο προϋπολογισμός του διαγωνισμού προβλέπει το αστρονομικό ποσό των 32.000 ευρώ το χρόνο ανά όχημα, μια τιμή στην οποία δεν περιλαμβάνονται το κόστος των αναλώσιμων ανταλλακτικών, όπως είναι τα ελαστικά τροχών, τα λιπαντικά, τα φίλτρα κ.ά. Το δώρο στους εργολάβους ολοκληρώνεται με την πρόβλεψη του διαγωνισμού ότι, όποιος πάρει τη δουλειά, θα μπορεί να χρησιμοποιεί το χώρο του δημοτικού συνεργείου όπως και το προσωπικό του δήμου εκεί. Ακόμη ένας ιδιώτης θα χρυσώσει τις τσέπες του με τα λεφτά του κράτους, των δημοτών και τον ιδρώτα των δημοτικών υπαλλήλων.
Απέναντι σ’ αυτό το σκάνδαλο αντέδρασαν οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη μέρα διεξαγωγής του διαγωνισμού. Στα πλαίσια της 3ωρης στάσης εργασίας που είχε εξαγγείλει η Πανελλήνια Ομοσπονδία τους για τους δήμους της Θεσσαλονίκης, εργαζόμενοι στο δήμο της πόλης, αλλά και σε περιφερειακούς δήμους, συγκεντρώθηκαν στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης για να μπλοκάρουν το διαγωνισμό.
Την ώρα που συνομιλούσαν με συναδέλφους τους διοικητικούς υπαλλήλους του δήμου για να εισέλθουν στο χώρο, δέχτηκαν άγρια επίθεση από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, που είχαν καταλάβει το δημαρχείο με εντολή του Μπουτάρη από το βράδυ της προηγούμενης μέρας. Το άγριο ξύλο και τα χημικά ήταν το λιγότερο, καθώς η Θεσσαλονίκη γύρισε πολλά χρόνια πίσω, σε εποχές που θύμισαν δικτατορία, με αυτή την απόφαση του δημάρχου.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση απαιτείται πρωτοβουλία κεντρικά. Με συνελεύσεις για την ενημέρωση όλων των εργαζόμενων στους δήμους, που θα τους προετοιμάζουν για την ανάγκη να παλέψουν με απεργίες και καταλήψεις, ώστε να μην περάσει καμιά ιδιωτικοποίηση ή, όπου έχει προχωρήσει η διαδικασία, να σταματήσουν οι διαγωνισμοί και οι υπηρεσίες να επιστρέψουν στην ευθύνη των δήμων.