Η καινούργια κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να εφαρμόσει επίσης το νόμο-πλαίσιο. Από τα μέτωπα που θα δημιουργηθούν τόσο μέσα στις σχολές, όσο και έξω από αυτές, θα κριθεί το μέλλον της παιδείας για πολλά χρόνια.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Στο προσκήνιο επανέρχεται το μέτωπο της παιδείας και ο νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση με την τελευταία σύνοδο των πρυτάνεων των ΑΕΙ στις 26 Ιουνίου στην Ερέτρια, στην οποία παραβρέθηκε ο υπουργός Παιδείας Αρβανιτόπουλος. Μετά από αγώνες πολλών μηνών, με επίκεντρο το νόμο 4009/11, το μέτωπο της παιδείας αναμένεται ιδιαίτερα καυτό, καθώς η αντιπαράθεση προβλέπεται ότι θα πάρει τη μορφή ανοιχτής σύγκρουσης το επόμενο διάστημα, η οποία δεν θα είναι πλέον μόνο εκπαιδευτική, ούτε αφορά μόνο την πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά όλη την ελληνική κοινωνία.
Στην τελευταία σύνοδο των πρυτάνεων, η συζήτηση κινήθηκε γύρω από την αντι-ακαδημαϊκότητα του νόμου Διαμαντοπούλου. Με ομόφωνο ψήφισμα που εκδόθηκε στην αρχή της συνόδου, οι πρυτάνεις πρότειναν έξι αλλαγές στο νόμο (επαναφορά τμημάτων, εκλογή πανεπιστημιακών αρχών), οι οποίες υποσκάπτουν σε ένα μεγάλο βαθμό τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Διοίκησης, ενώ ζητούν και τη διασφάλιση της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων.
Στην ουσία ωστόσο οι προτάσεις αυτές δεν αναφέρονται σε κάποια ουσιαστικά ζητήματα του νόμου, όπως είναι το πρόγραμμα σπουδών, η εξάρτηση που δημιουργεί με τις επιχειρήσεις (αφού δεν αποκηρύσσει τελείως την παρουσία των Συμβουλίων Διοίκησης μέσα στις σχολές), αλλά και το πανεπιστημιακό άσυλο.
Μπλοκάρισμα
Από τη μεριά του υπουργείου, ο Αρβανιτόπουλος στην ομιλία του δεν άφησε περιθώρια για αλλαγές ή απόσυρση του νόμου, ούτε όμως αποκάλυψε τα σχέδια της κυβέρνησης, καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν γίνει οι προγραμματικές δηλώσεις. Στη διάρκεια των τελευταίων, ο νέος υπουργός έκανε καθαρό ότι δεν θα δεχτεί «αλλοιώσεις στον πυρήνα και τις κατευθύνσεις» του νόμου και ότι θα επιμείνει «στην εφαρμογή των διοικητικών αλλαγών», ενώ έμφαση έδωσε στην εφαρμογή σχεδίου «Καλλικράτη» στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με συγχωνεύσεις και κλεισίματα σχολών.
Όλο το προηγούμενο διάστημα το φοιτητικό κίνημα σε συνεργασία με τους πανεπιστημιακούς και τους εργαζόμενους των ιδρυμάτων κατάφεραν να μπλοκάρουν την εφαρμογή του νόμου, με εξαίρεση κάποια μικρά ιδρύματα στην επαρχία.
Άλλωστε αυτή η αποτυχία εφαρμογής του νόμου ήταν προφανώς και ένας από τους λόγους που η πρώην υπουργός Α. Διαμαντοπούλου δεν «αξιοποιήθηκε» από τη νέα μνημονιακή κυβέρνηση, με την ίδια να δηλώνει ότι δεν αναγνωρίστηκε ο ρόλος της στην ψήφιση του νόμου ένα χρόνο πριν και ότι θα αποχωρήσει από την πολιτική ζωή.
Η καινούργια κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να εφαρμόσει επίσης το νόμο-πλαίσιο. Από τα μέτωπα που θα δημιουργηθούν τόσο μέσα στις σχολές, όσο και έξω από αυτές, θα κριθεί το μέλλον της παιδείας για πολλά χρόνια, καθώς θα κληθούν όχι μόνο να υπερασπιστούν τα κεκτημένα χρόνων που απειλούνται στο βωμό της επιχειρηματικότητας, αλλά και να διεκδικήσουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα με πραγματικά δημόσιο χαρακτήρα και ουσιαστική σύνδεση με την κοινωνία και τις ανάγκες της.
Κατάργηση
Με το τέλος του καλοκαιριού όχι μόνο το φοιτητικό, αλλά ολόκληρο το πανεπιστημιακό κίνημα καλείται να ανασυγκροτηθεί ακόμα πιο δυναμικά και να βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση, καθώς, όπως όλα δείχνουν, το κεφάλαιο αυτό θα παραμείνει ανοιχτό.
Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι Σύλλογοι καθηγητών που συμμετέχουν στις Πανελλαδικές Συναντήσεις Συλλόγων ΔΕΠ. Στην 12η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 2 Ιούλη, επαναβεβαίωσαν το στόχο και της τυπικής– μετά την ουσιαστική – κατάργησης του νόμου 4009.
Ο ρόλος της Αριστεράς θα είναι καθοριστικός το επόμενο διάστημα, καθώς θα πρέπει να τροφοδοτήσει ιδεολογικά το κίνημα, να το οργανώσει και να το οδηγήσει σε μία νίκη για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, αλλά και για τους αγώνες της κοινωνίας ενάντια στη σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική.