ΣΥΡΙΖΑ παντού!

Η συζήτηση για το μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό φορέα έχει ξεκινήσει για τα καλά και, όπως όλες οι συζητήσεις μέσα σ’ έναν πλατύ χώρο, έχει αντιθέσεις, διαφορετικές οπτικές και σκοπιμότητες, αλλά και πολλά κοινά συμπεράσματα. Η συζήτηση στην Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ (30/6 και 1/7) ανέδειξε τα προχωρήματα (κυρίως), αλλά και τους προβληματισμούς και τις διαφωνίες. Σε κάθε περίπτωση άναψε το πράσινο φως για το ξεκίνημα της διαδικασίας ενιαιοποίησης, το οποίο έγινε και επίσημα με τη συνέντευξη Τύπου του προέδρου της κοινοβουλευτικής Ομάδας, τη Δευτέρα 9 Ιούλη.

Πίεση του κόσμου
Η ανάγκη γι’ αυτή τη διαδικασία προέρχεται από την πίεση του κόσμου. Από την αρχή της προεκλογικής περιόδου πολλοί άνθρωποι δήλωναν τη διάθεση συμμετοχής τους με πολλούς τρόπους. Από τη συμμετοχή στις ανοιχτές συγκεντρώσεις μέχρι τις αφισοκολλήσεις, από τη διακίνηση ψηφοδελτίων μέχρι την οργάνωση εκδηλώσεων σε εργασιακούς χώρους, από τη διαθεσιμότητα για εκλογικούς αντιπροσώπους μέχρι την πλήρη ένταξη. Αυτά εκφράστηκαν στο 27% που μας έδωσαν οι εκλογές.

Όσο προχώραγαν τα πράγματα, αυτή η τάση γινόταν πιο πιεστική με συνεχή μηνύματα στα κεντρικά γραφεία, αλλά και με «αναζήτηση» των τοπικών γραφείων στις γειτονιές. Η πίεση του κόσμου έχει όμως και ένα δεύτερο χαρακτηριστικό: την πολιτική ενιαιοποίηση. Κυρίως σε σχέση με το να «μην λέει ο καθένας ό,τι θέλει…», αλλά τα κοινώς συμφωνημένα. Αυτό, αν και προερχόταν κυρίως από τη δυσφορία του κόσμου για τα «μπρος-πίσω» στελεχών του ΣΥΝ (είτε παλιότερα με τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, είτε τώρα με τις υποχωρήσεις Δραγασάκη, Σταθάκη κλπ), με τα γνωστά «ταχυδακτυλουργικά» επιχειρήθηκε να στραφεί εναντίον των «συνιστωσών».

Και τα δύο ζητήματα είναι υπαρκτά και χρειάζονται αντιμετώπιση. Πρέπει να μπορούμε να συμφωνούμε στο τι θέλουμε να κάνουμε και να προχωράμε στην υλοποίησή του. Όμως αυτό δεν μπορεί να γίνεται παρά μέσα από την αντιπαράθεση διαφορετικών απόψεων. Μεγάλο μέρος της επιτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στον πλουραλισμό, στην ικανότητα να συνθέτει απόψεις, στη δυνατότητα ακόμα και μειοψηφικών θέσεων να δοκιμάζονται στην πράξη. Κυρίως όμως πρέπει να δώσουμε χώρο, λόγο, δικαιώματα στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ.

Το σύνθημα «ΣΥΡΙΖΑ παντού!» πρέπει να περάσει από τη διακήρυξη στην υλοποίηση. Με προμετωπίδα τη μάχη για την ανατροπή (της λιτότητας, των μνημονίων, της συγκυβέρνησης, του φασιστικού κινδύνου) και με στόχο το σοσιαλισμό, να συγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας.

Ενεργά μέλη
Η καμπάνια εγγραφής μελών (που έχει ήδη ξεκινήσει) χρειάζεται να είναι ουσιαστική. Όπως γράφει η απόφαση της ΠΣΕ: «μέλη θεωρούνται όσοι/ες προσέρχονται για να εγγραφούν, αποδέχονται το πλαίσιο του σχήματος και συμμετέχουν στις διαδικασίες του».

Η αυτοπρόσωπη παρουσία και η συμμετοχή στις διαδικασίες είναι σοβαρές προϋποθέσεις για την ένταξη στον ΣΥΡΙΖΑ, αν και θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχή από τις Τοπικές Επιτροπές για την ένταξη ανθρώπων που το προηγούμενο διάστημα είχαν κάνει αντίθετες επιλογές και πολλές φορές είχαν συγκρουστεί με τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ (αυτό δεν σημαίνει αυτόματους αποκλεισμούς, αλλά να μη γίνουμε και «κολυμπήθρα του Σιλωάμ»).

Να βάλουμε υψηλούς στόχους για εγγραφή μελών, να φτάσει το μήνυμα όσο μακρύτερα γίνεται, κυρίως όμως να προχωρήσουμε σε συγκρότηση καινούριων τοπικών επιτροπών είτε γειτονιών είτε χώρων εργασίας (εργοστάσια, υπουργεία, σχολές κλπ).

Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν μόνο ως εκλογικός μηχανισμός μια φορά στο τόσο. Χρειάζεται να εξασφαλίσουμε την ενεργή συμμετοχή στις συνελεύσεις (τακτικές και όχι «όποτε το θυμόμαστε»), στις αποφάσεις (αποφασιστικός ρόλος των συνελεύσεων, όχι απλά συζήτηση), στην αντιπροσώπευση (εκλογή από τις τοπικές συνελεύσεις, άμεσα ανακλητών αντιπροσώπων για όλα τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ).

Χρειαζόμαστε ελευθερία στις πρωτοβουλίες, στις δράσεις, το «φρέσκο αέρα» των κινημάτων, των αυθόρμητων δράσεων του κόσμου. (Δεν έχει νόημα να συζητάμε επί ώρες και να μην καταλήγουμε σε συγκεκριμένες δράσεις.) Χρειαζόμαστε χώρους ΣΥΡΙΖΑ (γραφεία, στέκια κλπ) που θα είναι χώροι συνάντησης των μελών και των φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως όμως ορμητήρια δράσης και οργάνωσης της αντίστασης.

Αν αυτά αρχίσουν να γίνονται, θα έχει γίνει ένα σοβαρό βήμα προς τη μεγαλύτερη ενιαιοποίηση του χώρου μας. Ήδη κατά τη διάρκεια της προεκλογικής μάχης αρκετοί τοπικοί ΣΥΡΙΖΑ προχώρησαν σε τέτοια κατεύθυνση (π.χ. Αμπελόκηποι, Γλυφάδα, κ.α.). Όμως είμαστε μακριά από το να είναι έτσι η πλειοψηφία των ΤΕ του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο στόχος για προσπάθεια ενοποίησης σε νεολαία, συνδικαλιστικό και άλλους επιμέρους τομείς είναι σωστός, αλλά θέλει σταθερά βήματα. Δεν γίνεται στη νεολαία να μην μπορούμε να βγάλουμε μια προεκλογική αφίσα, να υπάρχουν διαφωνίες για το αν και πώς θα βάλουμε το ΣΥΡΙΖΑ στις σχολές, οι κοινές δράσεις να είναι ελάχιστες και η μόνη πρόταση να είναι ένα κοινό φεστιβάλ το φθινόπωρο!

Η ομογενοποίηση πρέπει να περάσει μέσα από κοινές δράσεις, ανοιχτές συζητήσεις, κοινά συμφωνημένα βήματα (ούτε η νεολαία ΣΥΝ δεν ήξερε για το κοινό φεστιβάλ!). Αντίστοιχα και στο εργατικό. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη ενοποίησης δυνάμεων, αλλά επίσης στόχων και πολιτικής στάσης στα πράγματα. Τα ξεχωριστά συνδικαλιστικά σχήματα είναι αποτέλεσμα διαφορετικών επιλογών σε σοβαρά θέματα (αξιολόγηση, εφαρμογή διατάξεων ή ανατροπή των νόμων, συμμαχίες με τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ ή με την Αριστερά κλπ).

Συνιστώσες
Άρα, για να αρχίσουμε να λύνουμε τέτοια σοβαρά θέματα, δεν αρκεί η ανάθεση σε κάποιο συντονιστικό (και μάλιστα όχι αρκετά πλουραλιστικό), ούτε βέβαια η γενική διακήρυξη της ανάγκης για ενοποίηση. Σε όλα αυτά τα θέματα ο μέχρι τώρα ρόλος των συνιστωσών ήταν προωθητικός και αναντικατάστατος. Υπήρξαν πολλές αδυναμίες και λάθη (ανάλογα με τις δυνατότητες και το μέγεθος του καθένα), όμως αυτό που κυριαρχεί είναι η θετική συνεισφορά. Οι ανάγκες τώρα είναι ασφαλώς μεγαλύτερες. Η κοινή δράση και η παραγωγή πολιτικής και από το ΣΥΡΙΖΑ, και όχι μόνο από τις συνιστώσες, είναι ένα αναγκαίο, μεγάλο βήμα. Όπου έχει αρχίσει να γίνεται, ήδη φαίνεται και παράγει και αποτελέσματα. Όπου γίνεται με «άνωθεν» αποφάσεις, επίσης φαίνεται και είναι καρικατούρα.

Επειδή τα καθήκοντα είναι τεράστια, οφείλουμε να μην τα αντιμετωπίσουμε με προχειρότητα ή με σκοπιμότητες. Μόνο μέσα από την αντιπαράθεση των διαφορετικοτήτων μας, με την ενεργή συμμετοχή του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να συνεχίσει να βγαίνει μια πολύ πιο προωθημένη συνισταμένη, οργανωμένη σε έναν ενιαίο, ομοσπονδιακό φορέα.