Ο Καλλικράτης ήταν στην ουσία το Μνημόνιο για τους δήμους. Σήμανε τεράστιες περικοπές χρηματοδότησης και πίεση για ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα των δημοτικών περιουσιών. Ενώ φόρτωσε στους δήμους όλες τις υπηρεσίες πρόνοιας, δεν έδωσε χρήματα γι’ αυτές.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Το τι έχουν σημάνει τα μνημόνια και οι επιθέσεις ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ και των «πρόθυμων» ελληνικών κυβερνήσεων στους μισθούς, τα εργασιακά μας δικαιώματα, στη ζωή μας που εξευτελίζεται (άνθρωποι αυτοκτονούν, χιλιάδες δεν έχουν να φάνε ή σπίτι να μείνουν, εκατομμύρια δεν θα πάνε διακοπές), είναι πια γνωστό και βίωμα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Υπάρχουν όμως και τα παραδείγματα που σπάνια βγαίνουν στο «φως» της δημοσιότητας. Έπρεπε να κοπεί το ηλεκτρικό, για να μάθουμε τι γίνεται στο Άσυλο Ανιάτων. Έπρεπε να κλείσουν τα σχολεία των τυφλών, για να δούμε τι σημαίνει κόψιμο από το ΔΝΤ και την Τρόικα κάθε κοινωνικής πρόνοιας. Έπρεπε να λιποθυμήσουν παιδιά σε σχολεία, για να φανεί τι σημαίνει η κρίση, οι περικοπές, η ανεργία, η φτώχεια.
Δήμοι
Οι δήμοι όλης της χώρας κινδυνεύουν με κατάρρευση. Το δήλωσαν οι δήμαρχοι (προεδρείο ΚΕΔΕ) στη συνάντησή τους με τον Ευρυπίδη Στυλιανίδη, υπουργό Εσωτερικών της μνημονιακής συγκυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), που έγινε στις 18 Ιούλη. Απειλούν με κατάρρευση, στάση πληρωμών ή και μαζικές παραιτήσεις από το Σεπτέμβριο, αν συνεχιστούν οι μνημονιακές περικοπές σε κονδύλια και προσωπικό.
Το έχουν δηλώσει τους τελευταίους μήνες –και με κινητοποιήσεις τους– και οι εργαζόμενοι στους δήμους όλης της χώρας.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εδώ και 3 χρόνια είναι πολλαπλό: Οι επιδοτήσεις μειώθηκαν κατά 50% από το 2009. Το προσωπικό μειώθηκε επίσης, αφού απαγορεύτηκε η πρόσληψη μονίμων και απολύθηκαν επίσης χιλιάδες έκτακτοι εργαζόμενοι/ες, παρόλο που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Ο Καλλικράτης ήταν στην ουσία το Μνημόνιο για τους δήμους. Σήμανε τεράστιες περικοπές χρηματοδότησης και πίεση για ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα των δημοτικών περιουσιών. Ενώ φόρτωσε στους δήμους όλες τις υπηρεσίες πρόνοιας, δεν έδωσε χρήματα γι’ αυτές. Τους είπε να κόψουν τις δαπάνες και να αναπτύξουν την «επιχειρηματικότητά» τους –παραχωρώντας στους ιδιώτες «επενδυτές» τα μικρά πάρκα, αναψυκτήρια και δημόσιους χώρους της κάθε γειτονιάς, μέχρι τις θάλασσες και τις ακτές στα μαγαζιά (της μέρας και της Νύχτας). Ταυτόχρονα, τα κοράκια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας θέλουν και τη χρυσοφόρα διαχείριση των απορριμμάτων…
Σε μια περίοδο που οι ανάγκες των πολιτών για δωρεάν πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες έχουν αυξηθεί τρομακτικά, οι δήμοι λόγω οικονομικού στραγγαλισμού δεν μπορούν –ακόμα και στις περιπτώσεις που θέλουν– να αντεπεξέλθουν. Οι παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα δημοτικά ιατρεία, τα ΚΑΠΗ, η «βοήθεια στο σπίτι», τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης (και αυτά που αφορούν ΑΜΕΑ) και κάθε άλλη δομή που ελάφρυνε την καθημερινή ζωή των ανθρώπων (κύρια των γυναικών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες) και γενικά αυτών που δεν διέθεταν μεγάλα εισοδήματα και σήμερα δεν διαθέτουν σχεδόν καθόλου, κινδυνεύουν με κλείσιμο το Σεπτέμβρη.
Παιδικοί Σταθμοί
Ένα παλιό πρόβλημα παίρνει σήμερα τεράστιες διαστάσεις. Ποτέ δεν ήταν αρκετοί οι παιδικοί σταθμοί στην Ελλάδα. Ποτέ δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν όλες τις αιτήσεις –και πολύ περισσότερο τις ανάγκες. Χρόνια το γυναικείο κίνημα έβαζε το αίτημα για δωρεάν βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, σαν ελάχιστη βοήθεια στην εργαζόμενη γυναίκα στο διπλό της ρόλο (στη δουλειά και στο σπίτι).
Μετά τα μνημόνια, την τρόικα και τις κυβερνήσεις τους, η κατάσταση επιδεινώθηκε (όπως και σε όλες τις βαθμίδες της δωρεάν εκπαίδευσης). Υπάρχουν σταθμοί που κλείνουν (δήθεν ως ακατάλληλα κτίρια) όπως στο Δήμο Αθηναίων, όπου ο κ. Καμίνης από τη μια κλείνει δημοτικούς παιδικούς σταθμούς και από την άλλη σκέφτεται να δώσει κουπόνια σε παιδιά που θα μείνουν εκτός, ώστε… να πάνε σε ιδιωτικούς ΠΣ.
Χιλιάδες ζευγάρια, και περισσότερες χιλιάδες μόνες μητέρες ψάχνουν εναγωνίως σήμερα για βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς να πάνε τα παιδιά τους από το Σεπτέμβριο. Χιλιάδες παιδιά θα μείνουν εκτός. Οι άνεργες μητέρες, οι ανασφάλιστες, οι μετανάστριες με «μαύρη» εργασία, δεν έχουν ένσημα και δεν μπορούν να κάνουν ούτε αίτηση για τα παιδιά τους.
Από την άλλη, οι επιδοτήσεις για τροφεία, που έρχονταν στους παιδικούς σταθμούς από το ΙΚΑ (για χιλιάδες νέα ζευγάρια) έχουν σταματήσει. Ο λόγος; Το ΙΚΑ εντάχθηκε στο ΕΟΠΠΥ, το οποίο δεν προβλέπει τέτοιες παροχές. Έτσι υπήρξαν ήδη φαινόμενα να μην έχουν τα παιδιά ψωμί, ή λαχανικά, ή κρέας κλπ, γιατί οι σταθμοί δεν μπορούν να πληρώσουν τους προμηθευτές.
Πέρα από τη μείωση του αριθμού των παιδικών σταθμών έχει χειροτερέψει δραματικά και η ποιότητα της εκπαίδευσης. Τείνουν να γίνουν «πάρκινγκ» παιδιών. Αυτό οφείλεται στις απολύσεις ή τη μη αναπλήρωση του μόνιμου προσωπικού –που ήταν ειδικά εκπαιδευμένο– στις προσλήψεις με συμβάσεις –ακόμα και 2 μηνών– ανθρώπων που δεν προλαβαίνουν να γνωρίσουν τα παιδιά, στη συστέγαση και το φόρτωμα πολλών παιδιών σε λίγες εκπαιδευτικούς κλπ. Η ανασφάλεια και ο εκβιασμός των εργαζομένων σίγουρα δεν είναι εγγύηση για μια ποιοτική εκπαίδευση νηπίων –παρά την αυτοθυσία που έδειξαν, για να μην κλείσουν οι παιδικοί σταθμοί…
Τι έχει μείνει; Μόνο η επιδότηση από τον ΕΣΠΑ (ευρωπαϊκό πρόγραμμα που τελειώνει το 2013). Ο ΕΣΠΑ επιδοτεί παιδιά και όχι παιδικούς σταθμούς. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά μπορούν να πάνε και σε ιδιωτικό σταθμό. Έτσι ενισχύονται οι ιδιώτες-φίλοι. Αλλά το μέτρο είναι προσωρινό, βολεύει κάποιες μανάδες φέτος, θα λήξει μάλλον του χρόνου και κανένα πρόβλημα δεν θα έχει λύσει πάνω στη διεκδίκηση της δωρεάν παροχής για όλες/ους τους γονείς μικρών παιδιών.
Αντίσταση
Στις 24 Ιούλη, ο δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης (με δήμαρχο τον Γκορτζίδη) ανοίγει την αυλαία των νέων κινητοποιήσεων για τη σωτηρία των δήμων, των εργαζομένων σ’ αυτούς και των δημοτών… Κλείνει το δήμο και κατεβαίνει με εργαζόμενους και δημότες στην πλατεία Κλαυθμώνος (στο ΥΠΕΣ) στις 11 πμ.
Στην ίδια διαμαρτυρία καλεί με τρίωρη στάση εργασίας η ΠΟΕ-ΟΤΑ και άλλοι δήμοι.
Το να μην καταρρεύσουν οι δήμοι και οι δομές πρόνοιας σε κάθε γειτονιά έχει γίνει σήμερα ζήτημα ζωής ή θανάτου στην κυριολεξία. Περίπτωση να πεισθούν με το καλό αυτοί που έκοψαν το φως στο Άσυλο Ανιάτων και έκλεισαν το μοναδικό σχολείο τυφλών, δεν υπάρχει. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ετοιμάζει τις δυνάμεις του, να οργανώνει τον κόσμο για μάχες σε κάθε πόλη και γειτονιά.