Στην τελική ευθεία για την οριστικοποίηση του πακέτου μέτρων ύψους 11,5 δισ. βρίσκεται η κυβέρνηση, όπου στο πακέτο διάσωσης περιλαμβάνονται τα «εκρηκτικά» που θα ανατινάξουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Ημερ.Δημοσίευσης
Η κυβέρνηση επιλέγει να πάρει τα χρήματα (της αποπληρωμής του δανείου) από τις κοινωνικές υπηρεσίες (υγεία, παιδεία) αντί από αυτούς που κατέχουν τεράστια περιουσία και συνεχίζουν να κερδίζουν μέσα στην κρίση.
Πρόσφατα ανήγγειλαν ότι το πακέτο περικοπών περιλαμβάνει από το πρώτο εξάμηνο του 2013 την κατάργηση των δωρεάν πανεπιστημιακών συγγραμμάτων. Συγγράμματα που είναι και πολύ ακριβά και αναγκαία για την εκπαιδευτική διαδικασία, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τους φοιτητές. Σε γενικό επίπεδο ο νέος προϋπολογισμός των ιδρυμάτων είναι κουτσουρεμένος, καθιστώντας δύσκολη έως αδύνατη τη λειτουργία τους. Για παράδειγμα στο ΑΠΘ δυσκολεύονται να πληρώσουν το ηλεκτρικό ρεύμα.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τη μέθοδο του «οικονομικού στραγγαλισμού», ώστε τα ιδρύματα να αδυνατούν να λειτουργήσουν, οπότε η είσοδος των ιδιωτικών επιχειρήσεων να φανεί απαραίτητη και λυτρωτική για την επιβίωση των σχολών. Την τακτική αυτή την ακολούθησε από πέρσι η Διαμαντοπούλου που εκβίαζε τα πανεπιστήμια ότι, αν δεν ψήφιζαν τα συμβούλια διοίκησης, δεν θα έπαιρναν χρηματοδότηση και τελικά η πανεπιστημιακή κοινότητα απάντησε δυναμικά, μπλοκάροντας μαζικά τις εκλογές των συμβουλίων και στην πράξη το νομοσχέδιο. Ήδη οι πρυτανικές αρχές του ΕΜΠ και του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου αποφάσισαν ότι οι μικρές αλλαγές της νέας κυβέρνησης δεν άρουν την αντισυνταγματικότητα του νόμου.
Επίσης η κυβέρνηση ανέπτυξε το σχέδιο «Αθηνά» (μια ακόμα προσπάθεια οι αρχαίοι θεοί να σώσουν τη σύγχρονη Ελλάδα μετά τον Ξένιο Δία ), που προβλέπει την κατάργηση 4 περιφερειακών πανεπιστημίων και συνολικά 150 τμημάτων.
Στο όνομα του «ορθολογισμού» καταργούνται εκατοντάδες θέσεις εργασίας και φοιτητές πετιούνται στο δρόμο ή στην καλύτερη περίπτωση συσσωρεύονται, χωρίς τις αναγκαίες υποδομές, σε άλλα «παρεμφερή» τμήματα. Πάντως τα πτυχία των απόφοιτων των καταργημένων σχολών τίθενται υπό αμφισβήτηση, αφού παύουν να υπάρχουν τα ιδρύματα που τα πιστοποίησαν.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το δραστικό περιορισμό των εισακτέων μειώνει το ποσοστό της νεολαίας που αποκτά τριτοβάθμια γνώση, γεγονός που από μόνο του είναι ανησυχητικό. Επίσης οι εργαζόμενοι στην τριτοβάθμια ( όπως στο σύνολό τους οι δημόσιοι υπάλληλοι) υφίστανται τεράστιες μειώσεις μισθών, μερικές φορές της τάξη του 50%, οπότε είναι ξεκάθαρο ότι πλήττεται το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας και η απάντησή απέναντι σε αυτά τα μέτρα θα πρέπει να είναι ενιαία.
Κοινός αγώνας
Φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι του πανεπιστημίου οφείλουν να συντονιστούν σε κοινό αγώνα για την ανατροπή του μνημονίου στην παιδεία. Πέρσι αυτό το ρόλο έπαιξαν οι διάφορες πρωτοβουλίες που δημιουργηθήκαν, βοηθώντας στο μπλοκάρισμα του νόμου Διαμαντοπούλου. Τέτοιες πολύ θετικές ενέργειες θα πρέπει να εμπλουτιστούν, να εδραιωθούν και να συσπειρώσουν το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, ώστε κανένα κομμάτι να μην παλεύει ξέχωρα ενάντια στη λαίλαπα των μεταρρυθμίσεων.
Στα 2,5 χρόνια μνημονίου φάνηκε ότι δεν μπορούν να υπάρχουν κλαδικές νίκες, ούτε μια επιτυχία στην εκπαίδευση μπορεί να έρθει ξέχωρα από την υπόλοιπη ταξική πάλη που διεξάγεται στην κοινωνία. Όλοι/ες να βγούμε στους δρόμους για να ανατρέψουμε την τρικομματική κυβέρνηση!