Συνέντευξη με το Δημήτρη Καλλέργη, πρόεδρο του Συλλόγου Συμβασιούχων Διδασκόντων (ΣΕΕΠ) του ΤΕΙ Πειραιά.
Ημερ.Δημοσίευσης
Η διαθεσιμότητα των ΙΔΑΧ ΔΕ, όπως προβλέπει το Μνημόνιο 3, χτύπησε και τους εργαζόμενους σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Πώς αντέδρασαν οι διοικητικοί των Ιδρυμάτων στην ανακοίνωση του μέτρου;
Το συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας θέλει να βλέπει τους διοικητικούς υπάλληλους των ΑΕΙ κατά κανόνα προνομιούχους, διότι απολαμβάνουν το ιδιαίτερο εργασιακό περιβάλλον ενός ακαδημαϊκού Ιδρύματος, ενώ συνάμα έχουν το «προνόμιο» της μόνιμης σχέσης εργασίας. Δυστυχώς, η στρεβλή αυτή εικόνα είχε αφήσει τη σκιά της ακόμα και σε προοδευτικά μυαλά, με συνέπεια η εξέλιξη της διαθεσιμότητας να έχει πέσει σαν κεραυνός εν αιθρία στους κόλπους των εργαζομένων.
Οι αντιδράσεις υπήρξαν ποικίλες και με διαφορετικό ρυθμό ανάπτυξης. Μέσα από αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων και σε μια προσπάθεια συντονισμού μεταξύ πρωτοβάθμιων συλλόγων, οι κινητοποιήσεις συνήθως περιείχαν καταλήψεις των κτιρίων Διοίκησης των Ιδρυμάτων ή ακόμα και του συνόλου των κτιρίων, δίνοντας με τον τρόπο αυτό το σύνθημα για μια γενικευμένη κινητοποίηση και από άλλους συλλόγους. Στις κινητοποιήσεις επιλέχθηκαν και αποκλεισμοί οδικών αρτηριών και αποκλεισμοί δημοσίων κτιρίων.
Η αλήθεια είναι ότι μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα, σύλλογοι όπως αυτοί του Παντείου, του Γεωπονικού, του ΕΚΠΑ και του ΤΕΙ Αθήνας, κατάφεραν και κινητοποίησαν τη «βραδυφλεγή» Ομοσπονδία τους. Τώρα, έστω και καθυστερημένα υπάρχει μια εντονότερη προσπάθεια για ευρύτερο συντονισμό.
Η συγκέντρωση δυνάμεων είναι βασική προϋπόθεση για την ανατροπή των μέτρου. Τι κινήσεις έχουν γίνει ανάμεσα στους διοικητικούς Πανεπιστημίων -ΤΕΙ για το συντονισμό τόσο μεταξύ τους, όσο και με άλλους οργανισμούς που πλήττονται;
Η προσπάθεια συντονισμού γίνεται σε πρωτοβάθμιο επίπεδο και το κρίσιμο είναι ότι στους συλλόγους δεν λειτουργεί ως συνέπεια, αλλά ως αναγκαιότητα. Με απλά λόγια, αυτό που φάνηκε σύντομα είναι πως δεν υπάρχει κανείς λόγος να συνομιλούν οι σύλλογοι «μέσω τρίτων» και για το σκοπό αυτό έχει ήδη δημιουργηθεί συντονιστικό το οποίο συναντιέται στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Εκεί συναντιούνται οι διαφορετικές φωνές των εργαζομένων, εκεί φάνηκε ήδη και ο αυταρχισμός των κυβερνώντων με την προ ημερών προσπάθεια για παρέμβαση αστυνομικών δυνάμεων.
Τι διάθεση υπάρχει ανάμεσα στους εργαζόμενους των Ιδρυμάτων για τη συνέχεια των κινητοποιήσεων;
Είναι βέβαιο ότι οι εργαζόμενοι έχουν την ανάγκη να βρεθούν και με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας στο δρόμο των κινητοποιήσεων. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα την πολιτική τους χειραφέτηση, αλλά σίγουρα εκφράζει την επιθυμία για ριζική αλλαγή του σκηνικού.
Η διάθεση για τη συνέχεια των κινητοποιήσεων προκύπτει εντονότερα και μέσα από την ανάγνωση των νέων μέτρων που ανακοινώνονται σχεδόν καθημερινά. Δυστυχώς, αλλά οι εργαζόμενοι στα ΑΕΙ καταλαβαίνουν ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να αρθούν οι διαθεσιμότητές τους, αλλά το εν λόγω μέτρο πρόκειται να επεκταθεί και σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων.
Σημαντικό ρόλο θα παίξει και η συμπόρευση με τους φοιτητές και τους συλλόγους ΔΕΠ. Η υπεράσπιση του Δημόσιου χώρου των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ πρέπει να υλοποιηθεί από όλα τα κομμάτια της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή τη μάχη ενάντια στην εφαρμογή του μνημονίου; Τι πρέπει να αποφύγουν οι δυνάμεις του που βρίσκονται μέσα σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ;
Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να συσπειρώνει στη μάχη εναντίων των κοινωνικών δυνάμεων που έφεραν τα μνημόνια. Πιστεύω ότι είναι προφανές και στον πιο ιδεαλιστή σύντροφο ότι η άρση του μνημονίου δε συνεπάγεται και την ανατροπή του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος.
Με γνώμονα αυτό, οι δυνάμεις που βρίσκονται μέσα στα ΑΕΙ θα πρέπει να στηρίζουν χωρίς προϋποθέσεις τους αγώνες των εργαζομένων –αγώνες οι οποίοι δεν διεξάγονται εναντίων των Ιδρυμάτων και των Διοικήσεών τους, αλλά εναντίων των κοινωνικών δυνάμεων που προσπαθούν για την κατάλυση των Ιδρυμάτων και την κατάργηση του δικαιώματος στην Ανώτατη Παιδεία.