Η κατάρρευση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας είναι προ των πυλών! Η κρατική χρηματοδότηση μειώνεται δραματικά και οι περικοπές στις δαπάνες και στις παροχές είναι τεράστιες.
Ο νεοσύστατος ΕΟΠΥΥ βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της ολοκληρωτικής κατάρρευσης και την ίδια ώρα διοχετεύονται υπηρεσίες διαγνωστικές και νοσοκομειακές πρωτίστως στο μεγάλο κεφάλαιο στην υγεία.
Οι ανασφάλιστοι αντιμετωπίζουν πλέον σοβαρά εμπόδια για να προσεγγίσουν τις υπηρεσίες υγείας, αλλά και αυτοί που έχουν ασφαλιστική κάλυψη, λόγω της οικονομικής κατάρρευσης του ΕΟΠΥΥ, αναγκάζονται να πληρώνουν από την τσέπη τους για να έχουν περίθαλψη, για να κάνουν εξετάσεις, για να πάρουν τα φάρμακά τους.
Ο σχεδιασμός της συγκυβέρνησης του μνημονίου και της τρόικα για κλείσιμο δεκάδων νοσοκομείων μέσω των συγχωνεύσεων και τον νέων οργανογραμμάτων, με την κατάργηση οργανικών θέσεων, βρίσκεται σε εξέλιξη, θα στερήσει απόλυτα αναγκαίες υπηρεσίες και κρεβάτια και θα οδηγήσει τους υγειονομικούς στην εργασιακή καρατόμηση των μαζικών απολύσεων.
Τα εργασιακά δικαιώματα των υγειονομικών απειλούνται με περαιτέρω υποβάθμιση, καθώς το κονδύλι των υπερωριών και εφημεριών είναι μειωμένο κατά 30% από το ήδη πετσοκομμένο κονδύλι του 2012, και περαιτέρω μείωση των συντάξεων.
Η απεργία στις 31 Γενάρη πρέπει να είναι σταθμός σε ένα γύρο κλιμάκωσης του αγώνα, για να σταματήσουμε τα μνημόνια και την κυβέρνηση της καταστροφής της δημόσιας υγείας. Ήδη το κλίμα «ζεσταίνεται» με μια σειρά κινητοποιήσεις των υγειονομικών σε όλη τη χώρα (Ελπίς, Αττικό, Σισμανόγλειο, ΕΙΑΑ, Παναγία, Λάρισα, Πρέβεζα, Νάξος, Ικαρία κ.α.). Η ΑΔΕΔΥ καλεί σε στάση εργασίας, για να στηριχτεί το συλλαλητήριο και από τους εργαζόμενους στο υπόλοιπο δημόσιο.
Η δημιουργία ενός μετώπου υπεράσπισης του δικαιώματος στην υγεία για όλους, ενός μετώπου που παλεύει για τη σωτηρία των δημόσιων δομών υγείας, αποκτά σήμερα σημασία κυριολεκτικά ζωής ή θανάτου.
Σε αυτό το καθήκον πρέπει να ριχτούν χωρίς καμιά καθυστέρηση οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ριζοσπαστικής Αριστεράς: για τη διάσωση των δημόσιων δομών υγείας και του ασφαλιστικού συστήματος και τη χρηματοδότησή τους από τη διακοπή της αποπληρωμής του χρέους, από τη φορολογία του κεφαλαίου, από τη διακοπή της προκλητικής ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα.