Συγκλονιστική γενική απεργία στην Ινδία

Οργανώθηκε από όλες τις συνομοσπονδίες της χώρας (μέχρι την κυβερνητική, αλλά και τη δεξιά) και έδωσε τη δυνατότητα σε 100 εκατομμύρια εργάτες να παραλύσουν κάθε τομέα της οικονομίας: πετρέλαιο, τηλεπικοινωνίες, εξορύξεις, άμυνα, ενέργεια, λιμάνια, μεταφορές, τράπεζες, εφορίες. Σε κάθε κλάδο η ανταπόκριση ήταν συγκλονιστική. Οι βιομηχανικοί εργάτες νέκρωσαν την παραγωγή σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ενώ και οι ασυνδικάλιστοι συμβασιούχοι και ενοικιαζόμενοι συμμετείχαν πλήρως στην απεργία. Οι τράπεζες ξέμειναν από χρήματα, τα μέσα μεταφοράς έμειναν ακινητοποιημένα, αρκετές βιομηχανικές ζώνες θύμιζαν «πόλεις-φαντάσματα». Οι απεργοί διεκδίκησαν μέτρα ενάντια στις αυξήσεις των τιμών και την ανεργία, υποχρεωτική εγγραφή στα συνδικάτα μέσα σε 45 μέρες, αυστηρή επιβολή της εργατικής νομοθεσίας που αφορά τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, συνολικά ενάντια στη εργασιακή ζούγκλα χάρη στην οποία ο ινδικός καπιταλισμός θεωρείται «οικονομικό θαύμα». Ήταν η μεγαλύτερη απεργία μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας και, σύμφωνα με τους εργοδότες, τους κόστισε 2,3 δισ. ευρώ.