Είναι επιτακτική ανάγκη οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους μαθητές και τους γονείς, του δήμους και κάθε κοινωνική και πολιτική συλλογικότητα κατοίκων, να διαμορφώσουμε από τώρα τους όρους για μια δυναμική απάντηση το Σεπτέμβρη
Η αντιπαιδαγωγική και απάνθρωπη απόφαση της κυβέρνησης να θεσπίσει διάταξη στο πολυνομοσχέδιο, που αφορά στην κατάργηση 52 τεχνικών ειδικοτήτων (συν τις ειδικότητες διδασκαλίας ιταλικής και ισπανικής γλώσσας), από τις συνολικά 110, στα Επαγγελματικά Λύκεια και τις Επαγγελματικές Σχολές της χώρας, οδηγεί ουσιαστικά στην κατάργηση της Δημόσιας Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της χώρας.
Οι ειδικότητες που καταργούνται, είναι οι πιο περιζήτητες και τις περιλαμβάνει ακόμα και ο ΣΕΒ στη λίστα με 87 επαγγέλματα που προβλέπεται πως θα έχουν αυξημένη ζήτηση ως το 2020 και αποτελούν εφόδιο για σχεδόν άμεση δυνατότητα των πτυχιούχων να βρουν δουλειά στην αγορά εργασίας.
Αποτελούν επίσης πόλο έλξης για μαθητές που προέρχονται από χαμηλά οικονομικά και μορφωτικά στρώματα, τα αποπαίδια της γενικής εκπαίδευσης, που πηγαίνουν στην ΤΕΕ προκειμένου να αποκτήσουν έναν τίτλο σπουδών, που θα τους εξασφαλίζει, χωρίς το κόστος της παραπαιδείας, το διαβατήριο για την αγορά εργασίας.
Δώρο στα ιδιωτικά ΙΕΚ
Την ώρα, βέβαια, που ο υπουργός Παιδείας καταργούσε αυτές τις ειδικότητες από τα δημόσια σχολεία, εγκαινίαζε δύο ιδιωτικά ΙΕΚ, τα οποία παρέχουν τις ίδιες ακριβώς ειδικότητες…
Πιο συγκεκριμένα, ο τομέας Υγείας, που καταργείται στα ΕΠΑΛ, συγκεντρώνει το 20% των μαθητών και μαθητριών της ΤΕΕ, ενώ στον τομέα εφαρμοσμένων τεχνών (γραφιστικής κλπ) φοιτά το 2,6%. Σε ό,τι αφορά τις ΕΠΑΣ, οι οκτώ ειδικότητες που καταργούνται, συγκεντρώνουν 60% του μαθητικού πληθυσμού.
Όπως εκτιμούμε οι καθηγητές, η κατάργηση ειδικοτήτων θα αποψιλώσει ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ και θα οδηγήσει σε νέες συγχωνεύσεις και νέες απώλειες οργανικών θέσεων και άλλων ειδικοτήτων.
Επί συνόλου 80.177 ενεργών µαθητών-τριών των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ οδηγούνται εκτός εκπαίδευσης 26.721 ενεργοί µαθητές, δηλαδή ένα ποσοστό 33%, που είναι µάλιστα αυτό που έχει τη µεγαλύτερη δυναµική, σε διαρκή αύξηση µαθητικού πληθυσµού, σε επίπεδο επίδοσης µαθητών και σε προοπτικές άµεσης επαγγελµατικής αποκατάστασης.
Από το σύνολο των 26.721 παρακολουθούντων µαθητών-τριών των καταργουµένων Τοµέων και Ειδικοτήτων, τα 21.513 είναι κορίτσια (ποσοστό 81%). Πρόκειται λοιπόν για ειδικότητες που έχουν την απόλυτη προτεραιότητα επιλογής του γυναικείου πληθυσμού. Ο αριθμός αυτός πολύ δύσκολα θα µμετακινηθεί σε άλλες ειδικότητες (Μηχανολογίας, Οχηµάτων, Ηλεκτρολογίας κλπ) µε αποτέλεσµα να οδηγηθεί µαθηµατικά εκτός τυπικής δημόσιας εκπαίδευσης.
Στο σύνολο των σχολείων της Τεχνικής Εκπαίδευσης, 248 από τα 392 ΕΠΑΛ (ποσοστό 63 %) και 96 από τις 109 ΕΠΑΣ (ποσοστό 88 %) αποδεκατίζονται και πολλά από αυτά διαλύονται.
Εκτός από τους 20.000 μαθητές που αφήνονται στην τύχη τους και γίνονται περιζήτητη λεία για τους ιδιώτες (βλ. μαθητεία-απλήρωτη εργασία και επιδοτούμενα από την Ε.Ε. κουπόνια κατάρτισης για τα ιδιωτικά ΙΕΚ), 2.500 καθηγητές οδηγούνται σε διαθεσιμότητα και ουσιαστικά σε απόλυση. Θυσιάζονται εν ενεργεία καταρτισμένοι, έμπειροι και νόμιμα διορισμένοι εκπαιδευτικοί με μόνο τεχνοκρατικό κριτήριο την κάλυψη του αριθμού των απολυομένων που απαιτεί η τρόικα, για να αποπληρωθούν τα τοκοχρεολύσια προς τους τραπεζίτες.
Είναι, ωστόσο, ενδεικτικό του τοπίου που ετοιμάζει η κυβέρνηση στα εργασιακά ότι υπόσχεται στις ειδικότητες που καταργούνται και τίθενται σε διαθεσιμότητα πως θα ενταχθούν σε δημόσια ΙΕΚ ή ότι οι καθηγητές θα επαναπροσληφθούν ως ωρομίσθιοι. Το νέο μοντέλο εργαζόμενου στο δημόσιο τομέα, λοιπόν, είναι αυτό χωρίς μονιμότητα, δικαιώματα και αξιοπρεπή μισθό.
Εξάλλου, οι μαζικές απολύσεις στο δημόσιο δεν αφορούν κάποιο σχέδιο «εξορθολογισμού» του, αλλά ο βασικός στόχος είναι να σπάσει το ταμπού του περιορισμού των απολύσεων και να μετατραπεί το κερδοφόρο κομμάτι του δημοσίου σε χώρο άσκησης της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, με συνθήκες κάτεργου για τους εργαζόμενους.
Σε απεργία με την έναρξη του σχολικού έτους καλεί το Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ και τους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων, των οποίων οι εργασιακές σχέσεις αλλάζουν προς το χειρότερο. Οι εκπαιδευτικοί θα εμπίπτουν πλέον στο εργασιακό δίκαιο των ιδιωτικών υπαλλήλων και η ευθύνη για τα ιδιωτικά σχολεία περνά στο υπουργείο Εμπορίου.
Πέρα από την αντισυνταγματικότητα μιας τέτοιας μεταβολής και την θεσμοθέτηση και με τη «βούλα» της εμπορευματοποίησης του αγαθού της εκπαίδευσης, ανοίγει την πόρτα για χιλιάδες απολύσεις. Έτσι η ΟΙΕΛΕ αποφάσισε να γίνουν την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου έκτακτες γενικές συνελεύσεις των σωματείων της, με σύνθημα «κανένα ιδιωτικό σχολείο ανοιχτό τον Σεπτέμβριο».
Συγχωνεύσεις σχολείων
Ταυτόχρονα, πιστή στο δόγμα του «λιγότερου κράτους», η κυβέρνηση συνεχίζει τις υποβαθμίσεις, συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων. Ειδικότερα, υποβιβάζονται 34 Δημοτικά και 5 Νηπιαγωγεία, συγχωνεύονται 27 Δημοτικά και 13 Νηπιαγωγεία και καταργούνται 32 Δημοτικά και 89 Νηπιαγωγεία.
Σύμφωνα με το σχέδιο υπουργικής απόφασης, που διέρρευσε στη δημοσιότητα, το υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει ακόμα συγχωνεύσεις 30 σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε 15, καθώς και καταργήσεις άλλων 13 σχολείων στην ίδια βαθμίδα.
Τα είκοσι από τα τριάντα σχολεία, που οδεύουν προς συγχώνευση, είναι στην Αττική και τα υπόλοιπα είναι στους νομούς Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Ξάνθης και Σερρών και σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις οι διαδικασίες προχωρούν χωρίς να ενημερωθούν οι τοπικοί δήμοι (όπως έχει υποχρέωση να κάνει το υπουργείο) ή παρακάμπτονται οι αρνητικές αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων. Για παράδειγμα, η συγχώνευση στην 6η Δημοτική Κοινότητα (30ο και 39ο Γυμνάσιο και Λύκειο) αποφασίστηκε, χωρίς να ερωτηθεί ο δήμος Αθηναίων.
Είναι φανερό πως κυβέρνηση και τρόικα χτυπούν ανελέητα τις εργατικές κατακτήσεις και τις κοινωνικές δομές (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, πρόνοια κλπ). Θέλουν την παιδεία χρεοκοπημένη, διαλυμένη, φτηνή και ευέλικτη, που δε θα εξασφαλίζει ούτε τους στοιχειώδους όρους για την αξιοπρεπή μόρφωση των παιδιών. Θέλουν εκπαιδευτικούς υπάκουους και με το φόβο της απόλυσης συνεχώς πάνω από το κεφάλι τους.
Αγώνες διαρκείας
Αντιδράσεις και τοπικές κινητοποιήσεις ενάντια στις απολύσεις και την κατάργηση των ειδικοτήτων έχουν απλωθεί σε πολλές πόλεις της χώρας, με ενημερωτικές εξορμήσεις, πορείες και καταλήψεις Διευθύνσεων, με στόχο να μην αποσταλούν στο υπουργείο Παιδείας οι καταστάσεις με τα ονόματα αυτών που βρίσκονται υπό απόλυση. Ανάλογες παραστάσεις διαμαρτυρίας από μαθητές, γονείς, σωματεία και μαζικούς φορείς πραγματοποιούνται και για τις καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων.
Με το δεδομένο ότι οι μαζικές απολύσεις στο χώρο της εκπαίδευσης μόλις ξεκίνησαν, είναι επιτακτική ανάγκη οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους μαθητές και τους γονείς, του δήμους και κάθε κοινωνική και πολιτική συλλογικότητα κατοίκων, να διαμορφώσουμε από τώρα τους όρους για μια δυναμική απάντηση το Σεπτέμβρη.
Να μην επιτρέψουμε τη διάλυση της δημόσιας Παιδείας. Καμία απόλυση εκπαιδευτικού, κανένα σχολείο κλειστό. Με «ανοιχτές» καταλήψεις των σχολείων, κέντρα ενημέρωσης, δράσεις και συντονισμό με την υπόλοιπη κοινωνία και τους εργαζόμενους άλλων κλάδων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις (ΟΤΑ, υγειονομικοί κ.ά.).
Μετά την πρόσφατη αλλαγή στην ηγεσία της ΟΛΜΕ άλλωστε, ο αποφασιστικός αγώνας μέχρι τέλους και η ολόπλευρη στήριξή του από τις συνδικαλιστικές και πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς δεν χωράνε καμία δικαιολογία αναβολής.
Οι συνάδελφοί μας, που απολύονται, θα πρέπει να αποτελέσουν την προμετωπίδα αυτού του κινήματος. Να τους αξιοποιήσουμε ενεργά στην απεύθυνσή μας εντός του κλάδου και όχι να παραμείνουν σαν ηττημένοι στο σκοτάδι. Αν στην παρούσα συγκυρία δεν παλεύεις για την ανατροπή, είναι σαν να ψάχνεις μια καλή θέση στον πυθμένα του βάλτου.
Με αυτές τις προϋποθέσεις πρέπει να πιέσουμε για πολιτική απεργία διαρκείας, σε μια λογική συμπόρευσης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα απέναντι στην κυβέρνηση της απόλυτης καταστροφής, που θα τη στείλει στον αγύριστο.