Το καλοκαίρι του 2012 σημερινά κυβερνητικά στελέχη και τα καθεστωτικά ΜΜΕ, που τους στηρίζουν, τρομοκρατούσαν την κοινωνία ότι έρχονται οι κομουνιστές για να μας πάρουν τα σπίτια, με σκοπό να αποτρέψουν την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ίδιοι βέβαια έρχονται σήμερα να αρπάξουν ακόμα και την πρώτη κατοικία χιλιάδων δανειοληπτών.
Σαν να μην έφταναν οι απανωτοί φόροι και οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που έχουν «γονατίσει» τα λαϊκά νοικοκυριά, από 1/1/2014 η κυβέρνηση ετοιμάζει την άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών ακόμα και για την πρώτη κατοικία (η διαδικασία θα ξεκινήσει με τα «κόκκινα δάνεια» ακινήτων που εντάχθηκαν σε καθεστώς προστασίας το 2008). Ήδη το 23% των στεγαστικών δανείων δεν εξυπηρετούνται. Από αυτά, σε καθεστώς προστασίας (δηλαδή μέχρι 200.000 ευρώ η αντικειμενική αξία ακινήτων, που θα πέσει πιθανότατα στα 150.000 ευρώ) είναι περίπου 150.000 νοικοκυριά. Αν καταργηθεί το καθεστώς προστασίας, τότε θα μπορούν οι τράπεζες να βγάλουν χιλιάδες ακίνητα στο σφυρί.
Με πολλές αδιάθετες κατοικίες λόγω έλλειψης ζήτησης, αν το μέτρο αυτό προχωρήσει, θα καταρρεύσουν οι τιμές των ακινήτων. Και κάπου εκεί εμφανίζονται τα διάφορα funds που εμπορεύονται δάνεια και ακίνητα, για να τα αγοράσουν κοψοχρονιά και να δώσουν «ανάσες» ενίσχυσης στο τραπεζικό σύστημα, που δεν αρκείται στα 40 δισ. της ανακεφαλαιοποίησης. Χρήματα που δόθηκαν από τις θυσίες των εργαζομένων για να «μην καταρρεύσουν οι τράπεζες» μας είπαν. Το ίδιο που λέει σήμερα και ο Στουρνάρας, για να δικαιολογήσει τους πλειστηριασμούς. Με άλλα λόγια, κάθε δωράκι στο τραπεζικό κεφάλαιο προϋποθέτει φτώχεια και εξώσεις για τα λαϊκά στρώματα.
Οι επικοινωνιακοί ελιγμοί Σαμαρά-Βενιζέλου (για να πείσουν τους διαφωνούντες βουλευτές τους να ψηφίσουν το νόμο) ότι θα προστατευτούν οι αδύνατοι και το μέτρο θα αφορά επιχειρηματίες που έχουν να πληρώσουν και δεν το κάνουν, είναι αστείοι. Και τα «κοινωνικά κριτήρια», όπως συνήθως, θα εξαιρούν ελάχιστους.
Απέναντι στις απειλές τους, να είναι σίγουροι ότι θα μας βρουν μπροστά τους. Σωματεία, επιτροπές κατοίκων και όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς, με μαζική κινητοποίηση, θα πρέπει να βρεθούν έξω από κάθε σπίτι που θα αντιμετωπίσει απειλή κατάσχεσης, με βασικά συνθήματα: «Κανένα σπίτι στα “κοράκια” των τραπεζών», «Διαγραφή χρεών για τα φτωχά νοικοκυριά», «Να φύγει η κυβέρνηση της καταστροφής».
Οι αντίστοιχες εμπειρίες του ισπανικού κινήματος κατά των πλειστηριασμών είναι πολύτιμες. Όπως και η υπενθύμιση ότι αυτή η πολιτική εξυπηρέτησης των τραπεζών οδήγησε δεκάδες απελπισμένους Ισπανούς στην αυτοκτονία.
Φωτογραφία από κινητοποίηση στην Ισπανία ενάντια στις εξώσεις