Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι προκάλεσε μαζικότατες κινητοποιήσεις καταδίκης της Χρυσής Αυγής και έκρηξη του αντιφασιστικού αισθήματος από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Πορείες και διαδηλώσεις εντός και εκτός Ελλάδας, ψηφίσματα σωματείων, πανό σε ποδοσφαιρικά γήπεδα και σχολεία, δεκάδες εκδηλώσεις σε γειτονιές έχτισαν αστραπιαία ένα πλατύ αντιφασιστικό κοινωνικό μέτωπο που μπορεί να οδηγήσει τους φασίστες στο περιθώριο.
Παράλληλα, σύσσωμη η Αριστερά απαιτεί να μπει τέλος στη δράση των ναζί, να τελειώνουμε με την κρατική ανοχή απέναντί τους και δείχνει αποφασιστικότητα να πρωτοστατήσει, ώστε να διώξουμε τους φασίστες από κάθε γειτονιά, χώρο δουλειάς, σχολείο και σχολή.
Ακόμα και η ΝΔ, για λόγους πολιτικής εκμετάλλευσης και πιεζόμενη από την ΕΕ, φόρεσε το μανδύα της δημοκρατικότητας.
Το ίδιο το βράδυ του εγκλήματος, εκατοντάδες κάτοικοι της Αμφιάλης, μέλη όλων των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς και αντιεξουσιαστές, οργάνωσαν μια πρώτη συγκέντρωση στη μνήμη του Παύλου, στο δρόμο που τον μαχαίρωσαν. Εκεί βγήκε και το κάλεσμα για αντιφασιστικό συλλαλητήριο την επόμενη μέρα (18/9) το απόγευμα, από σωματεία και συλλογικότητες της περιοχής.
Η συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία σε όλη τη χώρα. Δεκάδες χιλιάδες σε Κερατσίνι, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κ.α. διαδήλωσαν ενάντια στους φασίστες και την κυβέρνηση που τους στηρίζει με τις πολιτικές της εξαθλίωσης και τη θεωρία των «δύο άκρων».
Σωματεία, μαζικοί φορείς, φοιτητικοί σύλλογοι και δίπλα-δίπλα τα μπλοκ των ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέδειξαν ότι η πάλη κατά του φασισμού δεν αφορά μόνο τους αντιρατσιστές-αντιφασίστες, αλλά αρχίζει να γίνεται βασικό τμήμα του αγώνα ενάντια στα μνημόνια και το Σαμαρά. «Το αίμα του Παύλου, δε θα ξεχαστεί. Τσακίστε την κυβέρνηση και τη Χρυσή Αυγή» ήταν ένα από τα κυρίαρχα συνθήματα των συγκεντρώσεων σε όλη τη χώρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι πορείες αντιμετώπισαν άγρια καταστολή. Ξύλο, χημικά, εκατοντάδες προσαγωγές και δεκάδες συλλήψεις ήταν η κατάληξη των επιχειρήσεων πεζοπόρων και μηχανοκίνητων τμημάτων της ΕΛ.ΑΣ.
Από το πλάι τους βέβαια δεν έλειψαν και οι φίλοι τους οι χρυσαυγίτες. Αν και οι περισσότεροι από αυτούς χώθηκαν στις τρύπες τους, μια χούφτα από αυτούς, με την κάλυψη των ΜΑΤ, πέταγαν πέτρες στους διαδηλωτές στο Κερατσίνι. Μπροστά στην άνοδο των εργατικών αγώνων και την ενίσχυση της Αριστεράς, είναι βέβαιο ότι το σύστημα έχει ξαμολήσει όλα τα σκυλιά του: «μπάτσοι-tv-νεοναζί. Όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί».
Τις επόμενες μέρες μαθητικές πορείες στους δήμους όλης της χώρας, αντιφασιστικές δράσεις κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων και κατοίκων σε αρκετές γειτονιές (που πολλές φορές έφτασαν έξω από τα κατά τόπους γραφεία των νεοναζί) και κυρίως τα συνεχή καλέσματα των συνδικάτων στη Νίκαια (που δύο φορές ακύρωσε προγραμματισμένο συσσίτιο της Χρυσής Αυγής) και στο Σύνταγμα στις 25/9, υπενθύμισαν στους φασίστες και στα στηρίγματά τους ότι έχουμε τη δύναμη, το μέγεθος και τη θέληση να τους σταματήσουμε.