Άσυλο και όχι διώξεις στους αγωνιστές από την Τουρκία

Πολλοί από τους Τούρκους πρόσφυγες μένουν για δεκαετίες στην Ελλάδα, όλοι όμως αντιμετωπίζουν την εξόντωση, αν παραδοθούν στην τουρκική αστυνομοκρατία.

[[{"type":"media","view_mode":"file_styles_medium","fid":"1480","attributes":{"class":"media-image","id":"11","style":"width: 172px; height: 171px; float: left;","typeof":"foaf:Image"}}]]Το Μάρτη, οι Σαμαράς-Ερντογάν συναντήθηκαν για να υπογράψουν 25 διμερείς συμφωνίες και δεσμεύτηκαν να πολεμήσουν «από κοινού την τρομοκρατία». Το τι εννοούσαν φάνηκε λίγο αργότερα. Το βράδυ της 30ής Μάη, ο Bulut Yayla, Τούρκος φοιτητής, αριστερός ακτιβιστής και πολιτικός πρόσφυγας, σχολούσε από τη δουλειά του στα Εξάρχεια. Στις 9μμ απήχθη, με όχημα της ελληνικής αστυνομίας, από ελληνικές και ξένες μυστικές υπηρεσίες.

Μέσα σε λίγες ώρες και εν μέσω ξυλοδαρμών και άλλων βασανιστηρίων, παραδόθηκε κρυφά στις τουρκικές αρχές. Αυτές τον φυλάκισαν στα διαβόητα λευκά κελιά του Ερντογάν, για να προστεθεί στους 1.000 περίπου αριστερούς φυλακισμένους φοιτητές, όπως λένε οι δικηγόροι του.

Μετά από αυτό το βίαιο έγκλημα που κανείς δεν έχει καταδικάσει και δεν έχει λογοδοτήσει γι’ αυτό, κλιμακώθηκε η βιομηχανία συλλήψεων και ενταλμάτων σύλληψης κι έκδοσης από κυβέρνηση-αστυνομία-δικαιοσύνη. Ήδη πέντε Κούρδοι πρόσφυγες κρατούνται στις ελληνικές φυλακές και τέσσερις κάνουν απεργία πείνας από τις 24 Σεπτέμβρη.

Στις 3 Οκτώβρη αποφασίστηκε η έκδοση σε Γερμανία και Γαλλία των Ahmet Dugsun και Erdogan Cakir κι άλλοι δύο απειλούνται με απέλαση στην Τουρκία. Κατηγορούνται για... συμμετοχή σε εκδηλώσεις της εργατικής Πρωτομαγιάς και για μοίρασμα ενημερωτικών εντύπων.

Στις 17 Οκτώβρη τρομοκρατική επίθεση της αστυνομίας και του Δήμου Αθηναίων στην πλατεία Συντάγματος οδήγησε στη σύλληψη άλλων τριών Κούρδων. Κι αυτοί μοίραζαν... φυλλάδια, ρυπαίνοντας το χώρο!
Η ποινικοποίηση ακόμα και της ειρηνικής διαμαρτυρίας με το στιγματισμό αγωνιστών ως «τρομοκρατών» είναι πια μέθοδος τόσο για τον Ερντογάν όσο και για τον φίλο του Σαμαρά. Δεν απειλούνται μόνο οι πολιτικοί πρόσφυγες, αλλά όλοι όσοι αγωνίζονται ενάντια στις κυρίαρχες πολιτικές.

Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της ΒΑ Χαλκιδικής και μαχητικοί συνδικαλιστές το έχουν ήδη βιώσει με τις διώξεις σε βάρος τους. Η ελληνική Αριστερά θα είναι η επόμενη, αν δεν αντισταθούμε.

Πράγματι, η αντίσταση και η αλληλεγγύη μπορούν να φέρουν αποτελέσματα. Πρόσφατα, στις 14 Οκτώβρη, μετά από πολύμηνη κράτηση, η Havva Suicmez (Εμινέ) αφέθηκε επιτέλους ελεύθερη, αφού κατέπεσαν στο δικαστήριο οι έωλες κατηγορίες εναντίον της. Το ίδιο έγινε και με τους συλληφθέντες του Συντάγματος. Καθοριστική ήταν η συμπαράσταση από βουλευτές, συνδικαλιστές και στελέχη της Αριστεράς, ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ.

Ωστόσο, η επίθεση της κρατικής τρομοκρατίας, που δεν διστάζει να παραβιάζει ατιμώρητα μέχρι και τους αστικούς νόμους, θα συνεχιστεί. Γι’ αυτό ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός, σε όλα τα επίπεδα, για όλα τα μέτωπα που ανοίγει ο αντίπαλος.

Πρόσφυγες, μετανάστες, Έλληνες και όλη η Αριστερά, ενωμένοι να τσακίσουμε τα μνημόνια, να ανατρέψουμε το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο για χάρη των οποίων θυσιάζονται τα εναπομείναντα δημοκρατικά δικαιώματα.