Το βράδυ της 15ης Οκτώβρη 2013, οι εργάτες της μονάδας Antolin στην Πετρούπολη σταμάτησαν την παραγωγή και κλείστηκαν στο εργοστάσιο, μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους: Αυξήσεις στους μισθούς, βελτίωση των εργασιακών συνθηκών, +40% αύξηση για τη νυχτερινή εργασία, αποζημιώσεις για τις επιβλαβείς ως τώρα εργασιακές συνθήκες.
Η διαμάχη ξεκίνησε το Μάη, όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις στις οποίες η εργοδοσία προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο. Στις αρχές του Σεπτέμβρη, η εργοδοσία αποχώρησε από το διάλογο και ξεκίνησε μια αντισυνδικαλιστική εκστρατεία.
Το ανεξάρτητο συνδικάτο αντέδρασε με την παλιά μέθοδο «work-tο-rule» («δημιουργική ερμηνεία» των κανονισμών με στόχο να μειωθεί η παραγωγή, αν και οι εργαζόμενοι «δουλεύουν»). Καθώς αυτό δεν αρκούσε, ξεκίνησε η απεργία, η οποία απείλησε με ελλείψεις πολύτιμων εξαρτημάτων τη Ford, τη General Motors, τη Hyundai. Στις 21 Οκτώβρη, η εργοδοσία επέστρεψε στις διαπραγματεύσεις με διάθεση για υποχωρήσεις και με τη δέσμευση να μην υπάρξει καμία ενέργεια ενάντια στο συνδικάτο και τους απεργούς.
Ήταν μια μικρή νίκη, με δύο σημαντικά μηνύματα: Το ένα είναι η εργατική δύναμη στο σύγχρονο καπιταλισμό που κάθε άλλο παρά «υποχωρεί». Η απεργία σε ένα εργοστάσιο παραγωγής ανταλλακτικών, απειλεί ολόκληρη την αυτοκινητοβιομηχανία. Το άλλο είναι η δειλή εμφάνιση του κρίσιμου παράγοντα που έλειπε στους αγώνες της αντιπολίτευσης στη Ρωσία: ένα ανεξάρτητο εργατικό κίνημα.