Στην Κύπρο έχει ανοίξει ο «ασκός του Αιόλου» για την ολοκληρωτική καταστροφή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και για το μεγάλο ξεπούλημα των δημοσίων οργανισμών σε ιδιώτες που ευαγγελίζονται «βιώσιμη ανάπτυξη και επενδύσεις».
Ημερ.Δημοσίευσης
Μέσα σε δέκα μέρες ξεκίνησε η βαρυχειμωνιά για τον κυπριακό λαό, καθώς όλα δείχνουν ότι ο φετινός χειμώνας θα βρει τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους αντιμέτωπους με τον πόλεμο που μας ετοιμάζουν οι τροϊκανοί με τους κυβερνώντες και τους συνεταίρους τους ΟΕΒ (Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων) και ΚΕΒΕ (Κυπριακό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο).
Αυτή τη στιγμή στον «πάγκο του χασάπη» κυβέρνησης και τρόικας έχουν μπει και επιλύονται με απίστευτο σθένος και ταχύτητα από την κυβέρνηση Αναστασιάδη τα ακόλουθα θέματα: ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών (τηλεπικοινωνίες-CYTA, ενέργεια-AΗΚ, λιμάνια-Αρχή Λιμένων), «νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών» με εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου σχεδίου για την υγεία (ΓΕΣΥ), μείωση του προϋπολογισμού κατά επιπλέον 12% για την τοπική αυτοδιοίκηση, μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και περιστολή επιδομάτων, έναρξη «αιφνιδιαστικού διαλόγου» από πλευράς υπουργείου Εργασίας με τους κοινωνικούς εταίρους για τους όρους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, με αποκορύφωμα την πρόταση από τις εργοδοτικές οργανώσεις για μείωση κατά 20% του κατώτατου μισθού.
Όλα αυτά γίνονται σε ένα περιβάλλον όπου τα πρώτα μέτρα κυβέρνησης και τρόικας (π.χ. απελευθέρωση ωραρίων και λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, επιβολή χαρατσιού στα νοσοκομεία κλπ) έχουν ήδη περάσει χωρίς οργανωμένη αντίδραση, αφού οι συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΣΕΚ-ΔΗΣΥ, ΠΕΟ-ΑΚΕΛ, ΔΕΟΚ-ΕΔΕΚ) επιδιώκουν συμβιβαστικές λύσεις με την εργοδοσία και την κυβέρνηση σε βάρος του κόσμου της δουλειάς, στο όνομα όμως της «προστασίας των εργαζομένων».
Η γραμμή που προσπαθεί να επιβάλλει η άρχουσα τάξη –τη στιγμή που επιτίθεται κατά μέτωπο στα λαϊκά στρώματα– είναι αυτή της «εθνικής ομοψυχίας και ενότητας». Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται, για παράδειγμα, οι δηλώσεις του αναπληρωτή προέδρου του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, πως πρέπει «όλοι μαζί να δώσουμε τη μάχη για να σώσουμε την οικονομία του τόπου».
Οι πρώτες αντιδράσεις
Όπως φαίνεται όμως, είναι πολλοί εκείνοι που δεν εκτιμούν τις καλές προθέσεις του κ. Νεοφύτου και των ομοίων του. Την περασμένη βδομάδα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι βγήκαν στους δρόμους, αψηφώντας τις νουθεσίες της κυβέρνησης.
Στις 29/10 οι εργαζόμενοι στους δήμους συγκεντρώθηκαν έξω από το κτίριο της Βουλής, ενώ η Επιτροπή Οικονομικών εξέταζε τον προϋπολογισμό, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μείωση της κρατικής επιχορήγησης προς την τοπική αυτοδιοίκηση κατά 12%. Στη συγκέντρωση κατέβηκαν μέλη της ακελικής ΠΕΟ και της σοσιαλδημοκρατικής ΔΕΟΚ, ενώ απείχαν η δεξιά ΣΕΚ, δηλώνοντας ότι πρέπει να εξαντληθεί πρώτα ο διάλογος με την κυβέρνηση.
Σε συγκέντρωση, επίσης έξω από την Βουλή, κατέβηκαν την περασμένη εβδομάδα νοσηλευτές και μαίες, την ώρα που στην Επιτροπή Οικονομικών αναμενόταν να συζητηθεί ο προϋπολογισμός του υπουργείου Υγείας, διαμαρτυρόμενοι ενάντια στην απόπειρα περικοπής των επιδομάτων νυκτερινής εργασίας. Η κινητοποίηση έγινε με πρωτοβουλία μερίδας εργαζομένων του κλάδου χωρίς την εμπλοκή της ηγεσίας της συνδικαλιστικής τους οργάνωσης.
Στις κινητοποιήσεις της προηγούμενης βδομάδας συμμετείχαν και οι συνταξιούχοι, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν έξω από το υπουργείο Οικονομικών και διαδήλωσαν ενάντια στα μέτρα για τη μείωση συντάξεων και την κατάργηση του πασχαλινού επιδόματος, ζητώντας ταυτόχρονα πλήρη και δωρεάν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Οι γιατροί στα δημόσια νοσοκομεία δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι να οργανώσουν κινητοποιήσεις, αν εφαρμοστούν νέες περικοπές στους ήδη μειωμένους μισθούς τους.
Μπροστά σ’ αυτή τη συγκυρία, όπου η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα παίρνουν καθημερινά μέτρα φτωχοποίησης του κυπριακού λαού και την ώρα που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες συνεχίζουν να σηκώνουν λευκή σημαία, μόνο οι πρωτοβουλίες και η πίεση των εργαζομένων από τα κάτω (με τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση των εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) μπορούν να βάλουν φρένο σ’ αυτές τις πολιτικές και να αλλάξουν το μέλλον του λαού, που υποθηκεύεται μέρα με τη μέρα.
*κάτοικος Λεμεσσού