Η Ιρλανδία βγήκε, λέει, από το «μνημόνιο» (δια της σαμαρικής οδού της πλήρους, πιστής εφαρμογής του), αλλά οι Ιρλανδοί δεν βγήκαν στους δρόμους να το πανηγυρίσουν.
Ημερ.Δημοσίευσης
Συγκεκριμένα, μόνο ένα 5% δήλωσε σε δημοσκόπηση «πιο χαρούμενο» από την ανακοίνωση της εξόδου. Ίσως έχει να κάνει με τα ερείπια που άφησε πίσω του το «πρόγραμμα διάσωσης». Ίσως έχει να κάνει με το κεντρικό άρθρο της Irish Sunday Times που δηλώνει πως «Θα ήταν λάθος εκ μέρους του πρωθυπουργού να αφήσει να εννοηθεί ότι η έξοδος από το μνημόνιο σηματοδοτεί το τέλος των προβλημάτων μας». Ίσως πάλι να έχει να κάνει με τη δήλωση του Ιρλανδού υπ. Οικονομικών ότι «πρέπει να συνεχίσουμε την ίδια πολιτική». Τα ίδια και στην Ισπανία, όπου λήγει σύντομα το πρόγραμμα «ήπιας διάσωσης». Ούτε εκεί κανένας λαϊκός ενθουσιασμός. Ίσως είναι και εκεί τα συντρίμμια. Ίσως είναι η υπενθύμιση από την «El Pais» ότι μέχρι την αποπληρωμή των 3/4 της οικονομικής βοήθειας οι επιθεωρήσεις θα συνεχίζονται. Ίσως φταίνε αυτοί οι αχάριστοι γιατροί, εκπαιδευτικοί και επιστήμονες που διαδήλωναν ενάντια στις περικοπές σε υγεία, παιδεία και έρευνα, χαλώντας την πανηγυρική διάθεση. Πώς το είχε πει ο Μάλκολ Χ; «Αν μου μπήξεις ένα μαχαίρι 9 ίντσες μέσα στην πλάτη μου, και το τραβήξεις έξω 6 ίντσες, αυτό δεν είναι πρόοδος. Αν το τραβήξεις όλο έξω, αυτό δεν είναι πρόοδος. Πρόοδος είναι να γιατρέψεις την πληγή που προκάλεσε το μαχαίρωμα. Και δεν έχουν τραβήξει καν έξω το μαχαίρι, πόσο μάλλον να γιατρέψουν την πληγή. Δεν παραδέχονται καν ότι το μαχαίρι είναι εκεί»…