Χρονιά ανατροπής

 

Η ακροδεξιά κυβέρνηση αφήνει το 2013 έχοντας ήδη από πολλού χάσει τον τρίτο εταίρο της, ενώ το μέγεθος της κοινωνικής βάσης και συνακόλουθα η εκλογική επιβίωση και του δεύτερου εταίρου τίθενται σε σοβαρή αμφισβήτηση. Οι πολιτικές δυσκολίες του πάλαι ποτέ δικομματισμού συνοδεύονται και οφείλονται στα οικονομικά αδιέξοδα που, σε συνεργασία με την τρόικα, συσσώρευσαν στους 18 μήνες διακυβέρνησης. Η ανάπτυξη δεν ήρθε ποτέ και δεν θα κοπιάσει ούτε το 2014 όπως προβλέπουν οι περισσότεροι οικονομικοί αναλυτές. Τα «πυροτεχνήματα» έχουν κοντά ποδάρια σε μια χώρα που χάνονται 25.000 θέσεις εργασίας μηνιαίως, που ο κόσμος πεθαίνει από κρύο ή από ασφυξία, που δεκάδες χιλιάδες παιδιά δεν εμβολιάζονται γιατί δεν είναι ασφαλισμένα. Σε αυτές τις συνθήκες η ελληνική προεδρία αποτελεί ύβρι για τον ελληνικό λαό σε μια ΕΕ που αποτελεί ύβρι για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Ακόμη μεγαλύτερη ύβρι αποτελεί η με κάθε τρόπο αιμοδιψής φορολόγηση της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών στρωμάτων που επιχειρεί η κυβέρνηση. 

 

Το απίστευτο κουράγιο των διοικητικών υπαλλήλων του Πανεπιστημίου, με την απεργία διαρκείας κόντρα στις διαθεσιμότητες, δίνει τη σκυτάλη των αγώνων του 2013 στο 2014. Στη χρονιά που η Αριστερά μπορεί να συμβάλει στη μεγάλη ανατροπή στηριζόμενη, ενισχύοντας και πολλαπλασιάζοντας τέτοιους αγώνες. Γιατί οι αλλαγές σε δήμους και ευρωκοινοβούλιο λίγα πράγματα θα πετύχουν χωρίς τη δράση και την κινητοποίηση των πλατιών μαζών.