Με τη συνήθη πρακτική της τροπολογίας Παρασκευή βράδυ, η κυβέρνηση θέλει να αφαιρέσει το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι» στις δημοτικές εκλογές από ομογενείς και νόμιμα διαμένοντες αλλοδαπούς τρίτων χωρών. Μπροστά στη στασιμότητα των ποσοστών της, η ΝΔ προσπαθεί να επαναπατρίσει συντηρητικές ψήφους από τη ναζιστική Χρυσή Αυγή.
Ημερ.Δημοσίευσης
Με την ίδια τροπολογία οι ευρωεκλογές ορίζονται μαζί με τον επαναληπτικό γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών (25 Μάη), ώστε να μετριαστεί η εκλογική ήττα των κομμάτων της συγκυβέρνησης, λόγω της αναμενόμενης αποχής. Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών έχει πάντοτε μειωμένη συμμετοχή (μικρότερη μετακίνηση ετεροδημοτών, ανάδειξη νικητή από τον πρώτο γύρο σε αρκετές περιπτώσεις).
Το δίδυμο Σαμαρά- Βενιζέλου κρέμεται από μια κλωστή και προσπαθεί να επιβιώσει με διάφορα τεχνάσματα. Ένα ισχυρό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στις διπλές εκλογές του Μαΐου, θα σημαίνει σε μεγάλο βαθμό και το πολιτικό τους τέλος. Οι δήθεν θεματοφύλακες της (αστικής) νομιμότητας κάνουν τους νόμους λάστιχο, για να διασωθούν από το εκλογικό ναυάγιο και μάλιστα με κινήσεις πανικού, που θυμίζουν τα εκλογομαγειρέματα της μετεμφυλιακής Δεξιάς.
Ως πρόσχημα για την αλλαγή των ρυθμίσεων του «Καλλικράτη», που όριζε ότι οι ευρωεκλογές γίνονται ταυτόχρονα με τον πρώτο γύρο των τοπικών εκλογών, επικαλέστηκαν το λιγότερο φόρτο εργασίας για τις εφορευτικές επιτροπές και τους δικαστικούς αντιπροσώπους, μιας και τη δεύτερη Κυριακή δεν θα υπάρχουν σταυροί ούτε στα ευρωψηφοδέλτια, ούτε για τους αυτοδιοικητικούς συνδυασμούς.
Θρύψαλα
Δυο μέρες μετά βέβαια, το επιχείρημα αυτό έγινε θρύψαλα. Για να διευκολυνθούν οι διευθετήσεις του Βενιζέλου με τον «θίασο των 58» και για να κινητοποιηθούν οι κομματάρχες του Σαμαρά, αποφάσισαν ότι θα υπάρχει σταυρός στα ευρωψηφοδέλτια! Παράλληλα, υπάρχουν σκέψεις να καταργηθεί το δικαίωμα των ετεροδημοτών να ψηφίζουν για τις ευρωεκλογές στον τόπο διαμονής τους.
Για τις δυνάμεις της Αριστεράς, τα σαφή σημάδια πανικού και αδιεξόδου του κυβερνητικού στρατοπέδου είναι η καλύτερη απόδειξη ότι η μάχη των αυτοδοικητικών εκλογών σωστά έχει οριστεί ως κεντρική πολιτική αναμέτρηση. Με αυτό το δεδομένο, τα σχήματα και οι υποψήφιοι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ακόμα πιο αποφασιστικά, πρέπει να γίνουν τμήμα της πολιτικής μάχης για την ανατροπή των μνημονίων της εξαθλίωσης, της κυβέρνησης και των συσχετισμών σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο. Σχήματα με ξεκάθαρο αντιμνημονιακό-αντικαλλικρατικό προγραμματικό λόγο, με τον κόσμο των αντιστάσεων πρωταγωνιστή στο δυναμικό τους, με σαφή κινηματικά και αντιρατσιστικά χαρακτηριστικά, που αν νικήσουν θα μετατρέψουν τα δημαρχεία σε ανάχωμα της μνημονιακής λαίλαπας σήμερα και στήριγμα της κυβέρνησης της Αριστεράς αύριο. Δημοτικές αρχές που θα υπερασπιστούν και θα διευρύνουν τις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων. Που δεν θα επιτρέψουν τον οικονομικό στραγγαλισμό των ΟΤΑ και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Τέτοιοι στόχοι βέβαια μπορούν να υλοποιηθούν μόνο με τη στήριξη των τοπικών κοινωνιών και την κινητοποίηση των κατοίκων σε αγωνιστική-διεκδικητική κατεύθυνση. Με δημότες που θα έχουν λόγο για τη διοίκηση της πόλης τους, μέσα από δημοκρατικούς θεσμούς που θα ενισχύουν τη λαϊκή συμμετοχή και τον έλεγχο.