Την πρώτη απόπειρα ανοιχτής υπονόμευσης περνά η αριστερή κυβέρνηση της Βενεζουέλας, μετά το θάνατο του προέδρου Ούγκο Τσάβες.
Η κυβέρνηση Μαδούρο, αφού ξεπέρασε με επιτυχία τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών και αντιμετώπισε επίσης με επιτυχία τον «οικονομικό πόλεμο» που είχε οργανώσει το καρτέλ των σουπερ μάρκετ, βρέθηκε μπροστά σε μια ανοικτή προσπάθεια πραξικοπήματος, στην οποία πρωταγωνιστούν τα ακροδεξιά κομμάτια της αντιπολίτευσης, σε συνεργασία με κύκλους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.
Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν, όταν μέλη της αντιπολίτευσης οργάνωσαν βίαιες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, πραγματοποιώντας επιθέσεις σε γραφεία εργατικών σωματείων και οργανώσεων της Αριστεράς, στοχοποιώντας αγωνιστές της βάσης των τσαβίστας.
Οι ακροδεξιοί χρησιμοποίησαν βόμβες μολότοφ, σφαίρες καουτσούκ ακόμα και αληθινά πυρά, πραγματοποιώντας ένοπλες επιθέσεις εναντίον μελών του κυβερνώντος κόμματος. Η απάντηση των τσαβίστας υπήρξε άμεση, όταν πολλές οργανώσεις βάσης βγήκαν στους δρόμους, ταυτόχρονα με τις δυνάμεις ασφαλείας, ώστε να υπερασπιστούν την κυβέρνηση Μαδούρο.
Οι συγκρούσεις έως τώρα είχαν ως αποτέλεσμα 10 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες και από τις δύο πλευρές. Η κυβέρνηση έχει ήδη συλλάβει ακροδεξιούς ως ενορχηστρωτές των επιθέσεων, ενώ αντίστοιχη τύχη είχαν και δύο απόστρατοι στρατηγοί του πεζικού οι οποίοι κατηγορούνται ότι προσπάθησαν να δημιουργήσουν συνωμοτικούς πυρήνες εντός των σωμάτων ασφαλείας.
Ο αμερικάνικος παράγοντας φαίνεται ότι υπήρξε ιδιαίτερα ενεργός και σε αυτή την προσπάθεια αποσταθεροποίησης. Ο Μαδούρο κατηγόρησε ανοικτά τις ΗΠΑ ότι στηρίζουν την απόπειρα πραξικοπήματος, παρουσιάζοντας στοιχεία για τις συναντήσεις αμερικανών διπλωματών με τους ενορχηστρωτές των διαδηλώσεων. Ο Μαδούρο απέλασε τρεις διπλωμάτες με την κατηγορία της υπονόμευσης του πολιτεύματος και κάλεσε τον Ομπάμα να μαζέψει το μηχανισμό της CIA από τη χώρα.
Οι ΗΠΑ υποκριτικά απάντησαν ότι «οι ΗΠΑ στηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες σε όλο τον κόσμο», αποδεχόμενες εμμέσως την εμπλοκή τους στην κρίση της Βενεζουέλας.
Η υποστήριξη της βάσης των τσαβίστας και η κοινωνική γείωση της κυβέρνησης ήταν οι κυριότεροι παράγοντας που η κυβέρνηση Μαδούρο άντεξε την πίεση που ασκήθηκε εντός και εκτός της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η επίσημη δεξιά αντιπολίτευση, μέσω του επικεφαλής της Καπρίλες, υποχρεώθηκε να πάρει επίσημες αποστάσεις από τα επεισόδια τις τελευταίες μέρες. Πάντως χαρακτηριστική ήταν η δήλωσή του: «Δεν ήρθε η ώρα ακόμη να εξαναγκάσουμε την κυβέρνηση σε παραίτηση», αποδεχόμενος ουσιαστικά ακόμη μία πολιτική ήττα της συντηρητικής αντιπολίτευσης.
Παρά τις συνεχείς πολιτικές και κοινωνικές ήττες της αντιπολίτευσης, η δεξιά της χώρας προσπαθεί με χίλιους τρόπους να εκμεταλλευθεί το θάνατο του Ο. Τσάβες και στην αναταραχή που έφερε στο μπολιβαριανό στρατόπεδο. Η Δεξιά επιχειρεί να αξιοποιήσει υπαρκτές δυσφορίες και προβλήματα, ενώ ο πιο κρίσιμος κίνδυνος είναι οι απογοητεύσεις των «από κάτω» για διάφορους χειρισμούς της λεγόμενης «μπολιμπουρζουαζίας», που μπορούν να οδηγήσουν σε αποσυσπείρωση. Στη συγκεκριμένη κρίση βέβαια φάνηκε η ισχυρή συσπείρωση των «τσαβίστας» απέναντι στη Δεξιά απειλή. Η λαϊκή κινητοποίηση είναι –όπως και στο παρελθόν– ο μόνος δρόμος όχι μόνο για την υπεράσπιση της κυβέρνησης Μαδούρο και την εφαρμογή του προγράμματος φιλολαϊκών μεταρρυθμίσεων που έχει εξαγγείλει, αλλά και για την ακόμα βαθύτερη ριζοσπαστικοποίηση της μπολιβαριανής διαδικασίας.