Η αξιολόγηση-απάτη στο Δημόσιο οδηγεί σε απολύσεις και διάλυση

Ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες ο νόμος 4250/14, που προβλέπει τη νέα προσχηματική «αξιολόγηση» του προσωπικού των δημοσίων υπηρεσιών, με την οποία η κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει μια νέα δεξαμενή για απολύσεις, καθώς καθορίζει εκ των προτέρων και αυθαίρετα τα ποσοστά και τις κατηγορίες όπου θα κυμανθούν οι βαθμοί των εργαζομένων! Το πρόβλημα εντοπίζεται στους «κακούς» και «ανεπαρκείς» υπάλληλους.

Συγκεκριμένα προβλέπονται τρεις κατηγορίες βαθμολόγησης που θα κατατάσσουν τους εργαζομένους με απροσδιόριστα κριτήρια: α) ποσοστό έως 25% θα παίρνει βαθμό 9-10, β) ποσοστό έως 60% βαθμούς 7-8 και γ) τουλάχιστον 15% του προσωπικού θα βαθμολογείται με 1-6. Και μάλιστα σε μια υπηρεσία το ποσοστό που θα αξιολογείται με κακό βαθμό θα μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το 15%, που είναι τελικά το κατώτερο. Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα (άρθρ. 20 παρ. 3) όταν κατά τη βαθμολόγηση δεν εξαντληθεί το ανώτερο επιτρεπόμενο κατά κλίμακα ποσοστό, το μέρος που δεν χρησιμοποιήθηκε να προσαυξάνει το ποσοστό της αμέσως κατώτερης κλίμακας βαθμολόγησης!

Η υποχρεωτική ποσόστωση μπορεί να αυξομειώνεται και να επιμερίζεται μεταξύ των διαφόρων τμημάτων και διευθύνσεων με αποφάσεις των γενικών διευθυντών, οδηγώντας με αυτό τον τρόπο ακόμα και στην κατάργηση-κλείσιμο υπηρεσιών. Δηλαδή, αν θέλουν ή πάρουν εντολή από την κυβέρνηση να κλείσουν κάποιες υπηρεσίες (π.χ. τεχνικές υπηρεσίες, βοηθητικό προσωπικό) για να τις ιδιωτικοποιήσουν, μπορούν πολύ εύκολα με αυτόν το νόμο να αποφασίσουν ότι για να συμπληρωθεί ο αριθμός του 15% των «κακών» υπαλλήλων σε μια υπηρεσία, θα πρέπει στα αντίστοιχα τμήματα τα ποσοστά των «κακών» υπαλλήλων να είναι ίσα με τον συνολικό αριθμό των εργαζομένων! 

Την ίδια στιγμή επιλέγουν απίστευτους κομπογιαννιτισμούς για να αποφύγουν την αιτιολόγηση της κακής βαθμολογίας (1-6), όπως προβλέπει ο ν. 4250/2014, με εγκύκλιο του υπουργείου (ΔΙΔΑΔ/Φ.32.8/492/8501, 8326/7-4-2014), αυξάνουν τον κακό βαθμό μέχρι 6,9 χωρίς όμως να υπάρχει αντίστοιχη αιτιολόγηση. Με αυτό τον τρόπο, οι «κακοί» υπάλληλοι θα αξιολογούνται με βαθμό από 6,1 έως 6,9 και θα κατατάσσονται στους «ανεπαρκείς», χωρίς καμία πρόφαση, ενώ την ίδια στιγμή δεν θα έχουν δικαίωμα στην ένσταση! 

Με αυτή την «αξιολόγηση» η κυβέρνηση επιδιώκει να καταφέρει πολλαπλά χτυπήματα στους εργαζομένους. Έναν βασικό της στόχο αποτελεί η απορρύθμιση και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο. Μετά τις διαθεσιμότητες θα προσπαθήσουν να συνεχίσουν την παγίωση των απολύσεων με «ανεπαρκείς και τεμπέληδες» δημοσίους υπαλλήλους, για να καταργήσουν τη μόνιμη και σταθερή εργασία και να προωθήσουν πλήρως και στο Δημόσιο τις συμβάσεις, τους «ωφελούμενους» και τους ενοικιαζόμενους, που θα εργάζονται με μισθούς πείνας και χωρίς δικαιώματα.

Τρομοκρατία
Ένας άλλος στόχος είναι η τρομοκράτηση του προσωπικού με το φόβο της απόλυσης λόγω του κακού βαθμού, που μπορεί να προκύψει για οποιονδήποτε λόγο: π.χ. γιατί δεν συμφωνώ πολιτικά με τον προϊστάμενο ή γιατί υποστηρίζουμε διαφορετικές ομάδες στο ποδόσφαιρο!

Εν τω μεταξύ, το αγαπημένο παιδί της Siemens, ο Κυρ. Μητσοτάκης, ανακοίνωσε ήδη ότι θα καταθέσει προτάσεις για σύνδεση του μισθού του δημοσίου υπαλλήλου με το βαθμό της «αξιολόγησης», χωρίς όμως να επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός. Δηλαδή, όσοι παίρνουν καλό βαθμό θα εισπράττουν πριμ παραγωγικότητας, που θα προέρχεται από αντίστοιχη μείωση των μισθών των υπόλοιπων εργαζομένων! Το «διαίρει και βασίλευε» και ο κανιβαλισμός σε όλο τους το μεγαλείο! Ταυτόχρονα προωθούνται ο πλήρης διαχωρισμός του προϊστάμενου και του διευθυντή από τους υπόλοιπους εργαζομένους (το οποίο στο Δημόσιο ίσχυε σε πολύ μικρότερο βαθμό απ’ ό,τι στον ιδιωτικό τομέα) και η μετατροπή τους σε πειθήνια όργανα της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής. Γι’ αυτό και σε αυτούς δίνεται η δυνατότητα να βαθμολογηθούν ως άριστοι το 70% των προϊσταμένων και διευθυντών.

Αυτό το σύστημα αξιολόγησης θα είναι μεταβατικό καθώς, όπως δηλώνει ο υπουργός Διοικητικής «Μεταρρύθμισης» Κυρ. Μητσοτάκης, σύντομα θα υπάρξει ένα μόνιμο σύστημα «αξιολόγησης», αλλά και ένα νέο «ενιαίο» μισθολόγιο για τους δημοσίους υπαλλήλους.

Ο Μητσοτάκης προωθεί ένα ακραία νεοφιλελεύθερο σχέδιο για το Δημόσιο και για να το πετύχει θα συνεχίσει την επίθεση στους δημοσίους υπαλλήλους. Σύμφωνα με πληροφορίες αλλά και με όσα επίσημα δήλωσε ο ίδιος ο υπουργός, προωθούνται διατήρηση μηχανισμού απολύσεων και μετά το 2015, κατάργηση υπηρεσιών και παραχώρηση δραστηριοτήτων σε ιδιώτες, κατάργηση από 1/1/15 του ενιαίου μισθολογίου και εισαγωγή του ατομικού μισθού, κατάργηση αποσπάσεων και μετατάξεων και υποχρεωτική εναλλαγή θέσεων εργασίας, αντικατάσταση των δημοσίων υπαλλήλων από ενοικιαζόμενους εργαζομένους με μελέτη εξοικονόμησης κόστους έως τον Ιούνιο του 2015, πρόσληψη μάνατζερ σε θέσεις ευθύνης, ακόμα και προϊσταμένου, με νόμο μέσα στο 2014, νέα οργανογράμματα συρρίκνωσης υπηρεσιών και προσωπικού, διατήρηση του παγώματος προσλήψεων με τον κανόνα «1 πρόσληψη για 5 αποχωρήσεις».

Με τους εργαζομένους φοβισμένους, διαιρεμένους και σε ανασφάλεια, η κυβέρνηση επιδιώκει συνθήκες όπου θα υπάρχουν οι μικρότερες δυνατές αντιστάσεις στις πολιτικές της συρρίκνωσης του δημοσίου τομέα και του ξεπουλήματος των κοινωνικών αγαθών, όπως βλέπουμε ήδη στην Υγεία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την Παιδεία, την Ασφάλιση, την Ενέργεια, την Ύδρευση.

Θύματα αυτής της πολιτικής θα είναι τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι άνεργοι, ως χρήστες των υπηρεσιών που προσφέρει το κράτος. Και ενώ κάποτε αυτές οι υπηρεσίες ήταν δωρεάν (αφού τις είχαμε όμως πληρώσει με τους φόρους), τώρα θα αναγκάζονται να πληρώνουν -όσοι μπορούν- για να έχουν πρόσβαση σε τέτοια αγαθά. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο καλούμαστε να αντισταθούμε με κάθε μέσο στη θεσμοθέτηση αυτής της προσχηματικής αξιολόγησης, με στόχο να αποτρέψουμε τη χρησιμοποίησή της για εκφοβισμούς και νέες απολύσεις εργαζομένων.

Αγώνας
Ήδη η ΑΔΕΔΥ και πολλές ομοσπονδίες και συνδικάτα καλούν τα μέλη τους στην οργάνωση του αγώνα μέσα από συνελεύσεις και κάθε μορφή πάλης (απεργίες, στάσεις εργασίας, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις), ώστε να ακυρωθεί στην πράξη η εφαρμογή αυτού του νόμου. Το ΜΕΤΑ (Μαχητική Εργατοϋπαλληλική Ταξική Ανατροπή), η νέα παράταξη της ριζοσπαστικής Αριστεράς, πρότεινε στην ΑΔΕΔΥ την κήρυξη απεργίας για την κάλυψη της αποχής των υπαλλήλων, αξιολογούμενων και αξιολογητών, από κάθε διαδικασία που έχει σχέση με την «αξιολόγηση» . Ταυτόχρονα πρότεινε και τη δημιουργία κειμένου για συλλογή υπογραφών από όλους τους εργαζομένους στο Δημόσιο για τη μη συμμετοχή μας στις διαδικασίες. Η απεργία αυτού του είδους έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στο παρελθόν από τους εκπαιδευτικούς και θα πρέπει να είναι μια πρώτη απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης. 
Όμως, ενώ στην αρχή συμφώνησαν οι περισσότερες παρατάξεις στην ΑΔΕΔΥ στη συνεδρίαση της ΕΕ στις 24/4 για αυτήν τη μορφή πάλης, την επόμενη μέρα οι φιλοκυβερνητικές παρατάξεις μαζί με τη δήθεν ριζοσπαστική «Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή» του Μπαλασόπουλου αρνήθηκαν ότι συμφώνησαν σε ένα τέτοιο πλαίσιο αγώνα και άρχισαν πάλι να κωλυσιεργούν για να μη γίνει τίποτα ή για να γίνουν όλα τελευταία στιγμή. 

Παρ’ όλα αυτά ο αγώνας μπορεί να περάσει στα χέρια των εργαζομένων και μέσα από τα σωματεία και τις ομοσπονδίες να ληφθούν αποφάσεις για κινητοποιήσεις. Πρέπει άμεσα να γίνουν γενικές συνελεύσεις για να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι και να πάρουμε αποφάσεις για αποχή-απεργία από την αξιολόγηση και δράσεις.

Άμεσα πρέπει να βγει πρόγραμμα με καθημερινές δράσεις, με τη συλλογή χιλιάδων υπογραφών καταγγελίας της αξιολόγησης με ορίζοντα τις 13 Μάη, για να μην κατατεθούν τα ατομικά φύλλα αξιολόγησης, με γενικές συνελεύσεις, συνελεύσεις τμημάτων, παραστάσεις στις διευθύνσεις και σε προϊσταμένους που θα εκβιάσουν εργαζομένους και καθημερινή παρουσία των σωματείων στους χώρους δουλειάς. 

Η 13η Μάη πρέπει να γίνει σταθμός στον αγώνα μας με κινητοποιήσεις, ώστε με τη στήριξη των συνδικάτων να μην παραδοθεί κανένα φύλλο αξιολόγησης από τους εργαζομένους. Αυτό θα είναι η αρχή του τέλους αυτού του εκτρωματικού νόμου. Οι αγώνες πρέπει να συνεχιστούν και να ενταθούν και πριν τις εκλογές και μετά. Η μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων με άρνηση και ανυπακοή στην αξιολόγηση και αποχή με απεργιακή κάλυψη από τα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες στην εφαρμογή του νόμου μπορεί να οδηγήσει σε ήττα την κυβέρνηση.