Ο Τζόρτζιο Κρεμάσκι είναι συνδικαλιστής στους μεταλλεργάτες, επικεφαλής μιας προσπάθειας συγκρότησης αριστερής πτέρυγας μέσα στη συνομοσπονδία CGIL και μέλος της συλλογικότητας Ross@ που επιχειρεί να ενώσει και να ανασυγκροτήσει την κοινωνική και πολιτική Αριστερά. Η Ross@ επέλεξε να μη συμμετέχει ως συλλογικότητα στη Λίστα Τσίπρα, με άλλα μέλη της να τη στηρίζουν προσωπικά και άλλα να ασκούν κριτική. Ο Κρεμάσκι έδωσε συνέντευξη στο controlacrisi.org για την ιταλική «Λίστα», όπου επεκτάθηκε και στα ζητήματα της Ευρώπης αλλά και στις προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ. Η πλήρης συνέντευξη θα αναρτηθεί στο Rproject.gr. Εδώ παρουσιάζουμε αποσπάσματα. Τη μετάφραση έκανε ο Γιώργος Δ. Μυλωνάς.
Ημερ.Δημοσίευσης
[...]
Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το δεδομένο (σ.σ.: τη σημασία της εναλλακτικής της υποψηφιότητας Τσίπρα απέναντι στον Σουλτς), τι είναι εκείνο που δεν σας πείθει;
Σε γενικές γραμμές, το πρόγραμμα της λίστας αυτής αποτελεί μια χαμένη ευκαιρία [...] Δεν βλέπω μια σαφή ρήξη και εναλλακτική λύση στην Κεντροαριστερά. Είμαι αλληλέγγυος και στηρίζω τον αγώνα του ελληνικού λαού, αλλά και με το πολιτικό αποτέλεσμα που παρήγαγε, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτή η λίστα δεν είναι η πραγματοποίηση ενός ιταλικού ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Τσίπρας τρομάζει πολύ τη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει στην Ελλάδα, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα φαινόμενο ντόμινο.
Το πρόγραμμά του αμφισβητεί την πολιτική λιτότητας στην Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι όλοι πλέον το λένε ότι πρέπει να γίνουν θεμελιώδεις επιλογές, η πρόταση του κ. Τσίπρα για την πραγματοποίηση ενός ευρωπαϊκού συνεδρίου στο οποίο θα αποφασιστεί να μειωθεί στο ήμισυ το χρέος των χωρών του Νότου μού φαίνεται πως είναι ήδη ένα βήμα μπροστά. Όμως υπάρχει μια βασική ένσταση: δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να γίνει ένα τέτοιο συνέδριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχει καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση που να έχει ζητήσει την επανεξέταση του Συμφώνου Δημοσιονομικής Προσαρμογής. Αλλά ακόμη και αν υπήρχε, η Γερμανία θα εμπόδιζε την πραγματοποίηση ενός τέτοιου συνεδρίου. [...] Κατά τη γνώμη μας, αυτή η πρόταση Τσίπρα δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα εάν δεν ξεκινά από πράξεις ακόμα και μονομερούς ρήξης. Κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί πως μπορεί να καθίσει σε ένα τραπέζι που δεν υπάρχει. Το ερώτημα που θα ήθελα να θέσω στον κ. Τσίπρα είναι τι θα κάνετε όταν θα δείτε ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι εφικτό. Πρέπει να σπάσει τη μηχανή και να ακυρώσει τις ευρωπαϊκές Συνθήκες. Σήμερα υπάρχει η πραγματική Ευρώπη, η ιδανική δεν υπάρχει. Υπάρχει μια οικονομική τεχνοκρατία που επιβάλλει δημοσιονομικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές και έχει έρθει σε συμφωνία με τα δύο μεγάλα κόμματα της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς. Αν θέλουμε πραγματικά την αλλαγή, θα πρέπει να σπάσουμε τη μηχανή και να ανατραπεί η άρχουσα τάξη που τη χρησιμοποιεί. [...]
Ωστόσο, κανείς δεν έχει δείξει ακόμα έναν ασφαλή δρόμο εξόδου από το ευρώ.
Πρέπει να σταματήσει το ταμπού του ευρώ. Θεωρώ ότι είναι λάθος ότι η ευρωπαϊκή Αριστερά δεν έχει υιοθετήσει το σχέδιο La Fontaine, το οποίο δεν πρότεινε την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα εδώ και εκεί, αλλά την αμφισβήτηση του ευρώ παντού.
[...]
Έτσι, η αμφισβήτηση του ευρώ είναι μια πράξη αναγκαία αλλά όχι επαρκής. Θα πρέπει να ανατραπούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που διαρκούν εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια...
Έτσι, το σύνολο του τραπεζικού συστήματος θα πρέπει να εθνικοποιηθεί για να χρηματοδοτήσει τις πολιτικές της κοινωνικής ισότητας και της πλήρους απασχόλησης. Ξέρω ότι είναι μια δύσκολη λύση που πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, αλλά είναι μια λύση.
Η ιδέα πάντως του εκδημοκρατισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζών, αφήνοντας άθικτες τις Συνθήκες και το ευρώ, φαίνεται να είναι πιο εφικτή, όμως είναι μια λύση που στην ουσία δεν λύνει τίποτα.
Και όσον αφορά την Ελλάδα;
Εάν η Ελλάδα μπορεί να ακυρώσει τις Συνθήκες, αυτό φυσικά θα δημιουργήσει ένα θετικό ντόμινο. Σε αυτό βλέπω μια κρίσιμη στήριξη στη Λίστα Τσίπρα. [...]
Δεν συμφωνώ με τον Habermas, που λέει ότι πρέπει να εργαστούμε για τον εκδημοκρατισμό. Όπως στην Ευρώπη της Ιεράς Συμμαχίας του 1848, έτσι και τώρα οι λαοί πρέπει να ανατρέψουν τους τυράννους. Τότε υπήρχε ο βασιλιάς, τώρα η οικονομική τεχνοκρατία, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι δυνατόν να μετασχηματιστεί.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως ελπίζω, κερδίσει στην Ελλάδα, θα βρεθεί αμέσως μπροστά σε αυτό το σταυροδρόμι επιλογών. Να σπάσει και να ανατρέψει το κατεστημένο ή να καταστρέψει την ελπίδα. Γι’ αυτό έχω την ελπίδα ότι θα επιλέξει την ανατροπή και δεν θα σταματήσει μπροστά στα πρώτα γερμανικά βέτο μετά τη νίκη του, γιατί φοβάμαι ότι σε αυτό το σημείο η εμπειρία της κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα θα διαρκούσε πολύ λίγο.
Ένα σημαντικό θέμα για την Αριστερά είναι ο δεξιός λαϊκισμός.
Επειδή έχουμε κυβερνηθεί από ένα σύστημα εξουσίας στο οποίο από τη μία πλευρά υπάρχει ο Μπερλουσκόνι και από την άλλη το Δημοκρατικό Κόμμα [...] ή θα προχωρήσουμε στην οικοδόμηση μιας εναλλακτικής μεταξύ των δύο ή αλλιώς ο χώρος της Αριστεράς θα μειώνεται διαρκώς.
[...]
Δεν ξέρω τι εννοείτε με την έννοια του δεξιού λαϊκισμού, αλλά αν είναι να πολεμήσουμε τις δυνάμεις των αντιδραστικών ρατσιστών και νεοφασιστών, βλέπε Ουκρανία, είμαι απόλυτα σύμφωνος. Εάν, ωστόσο, θα πρέπει να αποδεχθούμε την άποψη του παλατιού της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, οι οποίοι «βάζουν στο καζάνι» των ευρωσκεπτικιστών και λαϊκιστών οποιαδήποτε διαφωνία, τότε όχι. [...]
Κριτική υποστήριξη στον Τσίπρα, τι σημαίνει αυτό με λίγα λόγια;
[...] Εδώ μιλάμε για το δικό μας σπίτι: [...] αν υπάρχουν στη Λίστα σύντροφοι ριζοσπαστικών κινημάτων θα υποστηρίξω τον αγώνα τους, αλλά θα πρέπει να εξακολουθήσουν να εργάζονται για μια εναλλακτική αντικαπιταλιστική Αριστερά, εναλλακτική πρόταση στη Δεξιά και στην Κεντροαριστερά.