Βαθαίνει η κρίση της κυβέρνησης Ερντογάν

Το πολύνεκρο έγκλημα στο ορυχείο Σόμα έχει προκαλέσει ένα νέο κύμα αντικυβερνητικής οργής στην Τουρκία. Ο Ερντογάν τον τελευταίο έναν χρόνο βαδίζει από κρίση σε κρίση: η εξέγερση στο πάρκο Γκεζί, τα σκάνδαλα διαφθοράς, ο θάνατος του 15χρονου διαδηλωτή και σήμερα οι νεκροί μεταλλωρύχοι. Η εξέγερση του Γκεζί αποδόθηκε από τον Ερντογάν σε «ξένες συνωμοσίες». Η αποκάλυψη των σκανδάλων αποδόθηκε στη «συνωμοσία του κινήματος του Γκιουλέν». Σήμερα δεν έχει κανέναν να καταγγείλει. Αν σε όλα τα προηγούμενα ξεσπάσματα υπήρχε το υπόβαθρο και της ταξικής οργής (πέρα από τη βαθιά νεολαιίστικη αγανάκτηση), σήμερα αυτό γίνεται ξεκάθαρο με ένα περιστατικό που «δένει» όλες τις δυσφορίες μαζί: το νεοφιλελευθερισμό, τη διαφθορά, την πάλη για ελεύθερους χώρους, τις ανισότητες. Το ορυχείο ιδιωτικοποιήθηκε το 2005, δόθηκε σε προσωπικό φίλο των κυβερνητικών, ο οποίος αναρριχάται ραγδαία επί διακυβέρνησης ΑΚΡ, χτίζοντας πολυτελείς κατοικίες στην Ιστανμπούλ που κοστίζουν όσα δεν βγάζει ένας μεταλλωρύχος σε όλη του τη ζωή. Έχουν ξεσπάσει απεργίες, διαδηλώσεις και συγκρούσεις, που τείνουν να γίνουν «κανόνας» στην Τουρκία του Ερντογάν, δείχνοντας το πόσο επιφανειακή είναι η εκλογική του δύναμη μπροστά στις βαθιές αλλαγές που συμβαίνουν στην τουρκική κοινωνία και έχουν εκδηλωθεί φανερά από το Γκεζί και μετά. Η αντίδραση του Ερντογάν δίνει συνέχεια στη συζήτηση «μα είναι τόσο ηλίθιος;» που όπως έχουμε ξαναγράψει έχει να κάνει με το ότι -πολιορκημένος από δεξιά και από αριστερά- έχει «κλειστεί στον πύργο του». Δήλωσε πως «αυτά συμβαίνουν», επικαλούμενος ιστορικά παραδείγματα από τη βικτοριανή Βρετανία (!), με συνέπεια στην επίσκεψή του στη Σόμα να καταλήξει να κρύβεται από τους διαδηλωτές σε σούπερ μάρκετ. Εκεί επιτέθηκε σε περαστικό τον οποίο πέρασε για διαδηλωτή, δίνοντας ακόμα περισσότερη τροφή στα σχόλια πως «το χάνει σιγά σιγά»...