Ενα νέο θανατηφόρο ατύχημα έγινε στη ΛΑΡΚΟ, πέντε μόλις μήνες μετά το προηγούμενο. Η κυβέρνηση και η εταιρεία μιλάνε και πάλι με παχιά λόγια για διερεύνηση των συνθηκών κάτω από τις οποίες έγινε το ατύχημα και απόδοση ευθυνών. Προφανώς μας κοροϊδεύουν.
Η κυβέρνηση το μόνο που θέλει είναι να γίνει χωρίς κανένα εμπόδιο και χωρίς καμιά αντίσταση η ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ. Αυτό εκ των πραγμάτων την κάνει να αδιαφορεί παντελώς για τον τρόπο με τον οποίο ασκεί τα καθήκοντά της η διοίκηση της εταιρείας και για τις συνθήκες λειτουργίας του εργοστασίου, για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας κ.ο.κ. Ο μόνος λόγος που τη διόρισε η κυβέρνηση είναι για να κάνει την ιδιωτικοποίηση πάση θυσία. Δηλαδή πατώντας ακόμη και πάνω σε νεκρούς εργαζομένους. Γι’ αυτόν το λόγο προσπαθούν να καταπατήσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα, προσλαμβάνοντας κακοπληρωμένο προσωπικό μέσω εργολάβων, προσωπικό που δεν έχει σχεδόν καθόλου δικαιώματα. Γι’ αυτόν το λόγο υποβαθμίζουν τα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής των εργαζομένων.
Από το ατύχημα του 2009, όταν στη ΛΑΡΚΟ σκοτώθηκαν τρεις εργαζόμενοι, τίποτα δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Οι οδηγίες που περιείχε το πόρισμα της Επιθεώρησης Μεταλλείων λόγω του τότε συμβάντος δεν έχουν εφαρμοστεί. Αντίθετα υπάρχει μείωση του προσωπικού των ελεγκτικών υπηρεσιών, της Επιθεώρησης Μεταλλείων συμπεριλαμβανομένης. Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ πρέπει να διεκδικήσουν την ίδια τους τη ζωή. Η φύση της εργασίας τους και οι εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ εγκυμονούν συνεχώς κινδύνους όσο συνεχίζεται η ίδια πολιτική από την κυβέρνηση και τη διοίκηση της εταιρείας.
Για τους θανάτους των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ αποκλειστικά υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου. Τα χέρια τους είναι λερωμένα με το αίμα αυτών των εργατών. Και θα συνεχίσουν να δολοφονούν αν δεν τους διώξουμε άμεσα, αν δεν οργανώσουμε μαζικούς αγώνες για την ανατροπή τους.