Μέτωπο ενάντια στη διάλυση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας
Ο ι προσπάθειες του υπουργείου Παιδείας να συρρικνώσει μέχρις εξαφανίσεως τη δημόσια δωρεάν Παιδεία συνεχίζονται αμείωτες και σε κάθε επίπεδο. Μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς πλήττονται ποικιλοτρόπως με υποχρεωτικές μεταθέσεις, καταργήσεις οργανικών θέσεων, διαθεσιμότητες, κατάργηση δωρεάν μεταφοράς μαθητών, τράπεζες θεμάτων, συγχωνεύσεις σχολείων.
Συγχωνεύσεις
Νέες συγχωνεύσεις προωθούνται άμεσα από το υπουργείο, με στόχο τις 1.676 όπως έχει ανακοινωθεί από την κυβέρνηση. Συγκεκριμένα συγχωνεύονται 128 δημοτικά και 74 νηπιαγωγεία και καταργούνται 15 δημοτικά και 30 νηπιαγωγεία. Παράλληλα συγχωνεύονται 16 γυμνάσια και λύκεια και 12 ΕΠΑΛ, ενώ καταργούνται ένα γυμνάσιο και τρία ΕΠΑΛ. Και δεν υπάρχουν αυταπάτες ότι οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις σχολείων θα σταματήσουν εδώ. Το υπουργείο ανακοίνωσε τις πρώτες για να μετρήσει τις αντιδράσεις και είναι βέβαιο ότι η πολιτική περικοπών θα συνεχιστεί και στη νέα σχολική χρονιά με περαιτέρω συγχωνεύσεις αλλά και συμπτύξεις τμημάτων.
Οι συγχωνεύσεις θα οδηγήσουν στη δημιουργία σχολείων-μαμούθ, τη στιγμή που είναι γνωστές οι αρνητικές επιπτώσεις σχολείων τέτοιου τύπου στην ποιότητα του παιδαγωγικού έργου και στην κοινωνικοποίηση των μαθητών, ενώ η μεγάλη απόσταση από την πλησιέστερη σχολική μονάδα συντελεί, ιδίως στην επαρχία, στην αύξηση της σχολικής διαρροής. Αυτό φυσικά δεν ενοχλεί καθόλου την κυβέρνηση, αφού ένας από τους κύριους στόχους των μνημονιακών πολιτικών είναι η υποβάθμιση και η συρρίκνωση του ρόλου της δημόσιας Παιδείας.
Αντιδράσεις
Παρότι οι συγχωνεύσεις έγιναν γνωστές μέσα στην προεκλογική περίοδο και με τα σχολεία να πλησιάζουν στο κλείσιμο της χρονιάς, οι αντιδράσεις από εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές ήταν άμεσες και δυναμικές. Σύλλογοι εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας, τοπικές ΕΛΜΕ, ενώσεις και σύλλογοι γονέων, αμέσως προχώρησαν σε αποφάσεις για πρόγραμμα δράσης.
Σε πολλά από τα υπό συγχώνευση σχολεία έγιναν συμβολικές καταλήψεις ωρών ή λίγων ημερών από τους γονείς με τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών. Την Τετάρτη 4 Ιούνη πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής, με συμμετοχή πολλών συλλόγων εκπαιδευτικών και γονέων. Κατά τη διαμαρτυρία στην Περιφερειακή Διεύθυνση ισχυρή ήταν η παρουσία των ΜΑΤ που έσπρωχναν γονείς και εκπαιδευτικούς, ενώ ο περιφερειακός διευθυντής δέχτηκε να δει μια αντιπροσωπεία –μέχρι 10, όπως όρισε– που του επέδωσε ψήφισμα-απαίτηση για κατάργηση των συγχωνεύσεων. Οι σύλλογοι δασκάλων σε διάφορες περιοχές έκαναν τοπικές διαμαρτυρίες και προσυγκεντρώσεις, ενώ για τις επόμενες μέρες προγραμμάτισαν δράσεις ενημέρωσης στις γειτονιές με πικετοφορίες, μοίρασμα υλικού κ.λπ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, με σημαντικό στοιχείο τη σύνδεση με άλλους χώρους, είναι η κινητοποίηση που έγινε στη Δυτική Αθήνα στις 5 Ιούνη. Σύλλογοι εκπαιδευτικών και γονέων της Ελευσίνας και της Δυτικής Αττικής μαζί με σωματεία της περιοχής (π.χ. Σύλλογος Εργαζομένων Δήμων Ασπροπύργου, Ελευσίνας, Μάνδρας-Ειδυλλίας, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής, το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής κ.λπ.) κάλεσαν σε κινητοποίηση-πικετοφορία από την πλατεία Λαού στην Άνω Ελευσίνα ως διαμαρτυρία για τα υπό συγχώνευση σχολεία της περιοχής αλλά και με το συνολικό αίτημα για Δημόσιο Δωρεάν Ενιαίο 12χρονο σχολείο που να χωράει όλα τα παιδιά. «Μέχρι τις Βρυξέλλες καλά να ακουστεί, τα παιδιά δεν είναι σαρδέλες σε κουτί», ένα από τα χαρακτηριστικά συνθήματα που ακούστηκαν.
Την Τετάρτη 11 Ιούνη στις 6.30 θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή που διοργανώνει η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής, ενώ προγραμματίζονται από τοπικούς συλλόγους δράσεις όπως συναυλία ενάντια στις συγχωνεύσεις στο Περιστέρι, διαμαρτυρίες έξω από τα σχολεία στον Χολαργό, τα Σεπόλια και αλλού, συμβολικές καταλήψεις και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στου Ζωγράφου και αλλού.
Ενωμένοι όλοι οι εμπλεκόμενοι, γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές, μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία, μπορούν να βάλουν τέλος στην καταστροφική πολιτική που οδηγεί στη διάλυση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας. Η ενεργή συμμετοχή όλων είναι απαραίτητη, για τη διεκδίκηση του σχολείου που θέλουμε και που αξίζει στα παιδιά μας.