Δάση-ακτές χαρίζονται στους ιδιώτες

Πιστή στην υπεράσπιση κάθε είδους επιχειρηματικών συμφερόντων, η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου καταστρέφει το περιβάλλον και ξεπουλάει το δημόσιο πλούτο. Με αιχμές τις ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας, που αναμένεται να έχουν ψηφιστεί μέχρι τα τέλη Ιούλη, και το σχέδιο νόμου για τους αιγιαλούς, που αποσύρθηκε για να επανέλθει από το φθινόπωρο μετά τις αντιδράσεις, επιταχύνεται η υποβάθμιση δασών και ακτών, με μοναδικό κίνητρο τα κέρδη του ιδιωτικού κεφαλαίου.  
Το τελευταίο διάστημα, με μια σειρά νομοθετικές παρεμβάσεις, επιχειρείται η αλλαγή όλου του θεσμικού πλαισίου για τις διάφορες επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις, που υπάρχουν ήδη ή σχεδιάζονται σε δημόσιους χώρους. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η ψήφιση του δασικού νομοσχεδίου, που περιλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα για τη δόση του δανείου του Ιουλίου, το οποίο παραδίδει το δημόσιο δάσος σε καταπατητές και κερδοσκόπους. 
Το ΥΠΕΚΑ –που δήθεν προστατεύει το περιβάλλον– ανοίγει το δρόμο για τη νομιμοποίηση οικοδομικών συνεταιρισμών (κυρίως στην Αττική), με φωτογραφικές διατάξεις, τακτοποιώντας αυθαίρετα που σήμερα αποκλείονται από το νόμο. Επιτρέπει σύνθετες υποδομές τουριστικών επιχειρήσεων μέσα στο δάσος, γήπεδα γκολφ, τελεφερίκ κ.α., ενώ δίνει διετή περίοδο χάριτος για να νομιμοποιηθούν διάφορα παράνομα «ορεινά καταφύγια». Παράλληλα, εντός δασικών εκτάσεων δίνεται η δυνατότητα για εναπόθεση των υπολοίπων της επεξεργασίας μεταλλευμάτων από τα λατομεία, για τη λειτουργία βιομηχανικών μονάδων ξύλου, εμφιάλωσης νερού και εργοστασίων μεταποίησης γεωργικών προϊόντων.
Σε παρόμοια λογική παράδοσης της φύσης στους ιδιώτες «επενδυτές» κινείται και το σχέδιο νόμου με τον προκλητικό τίτλο «προστασία αιγιαλού και παραλίας», που ουσιαστικά καταργεί την ελεύθερη πρόσβαση του λαϊκού κόσμου στις παραλίες. Ενδεικτικό είναι το απόσπασμα από το άρθρο 10 του αρχικού προσχεδίου: «η πρόσβαση του κοινού στις παραχωρούμενες εκτάσεις δεν είναι δεδομένη, αλλά παρέχεται κατόπιν στάθμισης συμφερόντων». Προφανώς στάθμιση των συμφερόντων ξενοδοχειακών μονάδων, κέντρων διασκέδασης και άλλων επιχειρηματιών, που ήδη έχουν περιφράξει και μπαζώσει εκατοντάδες ακτές και όσων νέων «αρπακτικών» θέλουν να μετατρέψουν σε εμπόρευμα τις παράκτιες περιοχές. 
Συγχρόνως, χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα των ομορφότερων παραλιών της χώρας, που αποτελούν δημόσια και κοινόχρηστα αγαθά σύμφωνα με το Σύνταγμα, έχουν περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ και οδεύουν προς εκποίηση. Από τη μανία του κυβερνητικού ξεπουλήματος, ώστε να πληρωθούν οι δανειστές (πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο), δεν γλιτώνουν ούτε οι παραλίες που ανήκουν στις προστατευόμενες περιοχές Natura.
Το όραμα των τσιμεντένιων μεγαθήριων, όπως στην Πύλο σήμερα ή το σχέδιο του Λάτση για το Ελληνικό, με τον all inclusive τουρισμό, την εργοδοτική αυθαιρεσία και τους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα σαν κανόνα, είναι βασικό τμήμα της «ισοπεδωτικής ανάπτυξης» που διαφημίζουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Το δικαίωμα της συλλογικής αναψυχής, η προστασία των δασών και των ακτών, είναι «αναχρονισμοί» του τελευταίου «σοβιετικού κράτους», που θα έλεγε και η Βούλτεψη.
Για την ώρα όμως, η συστημική προπαγάνδα φαίνεται ότι βρίσκει τοίχο. Σε αρκετές περιοχές πολλές δεκάδες κοινωνικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, συλλογικότητες κατοίκων, δημοτικά σχήματα, φορείς και οι δυνάμεις της Αριστεράς, με κύρια πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, οργανώνουν την αντίσταση των «από κάτω» στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου και τη λεηλασία της φύσης. Η μάχη αυτή είναι ένα από τα βασικά πεδία που θα κριθεί η αντιπαράθεση της κοινωνικής πλειοψηφίας με την κυβέρνηση της λιτότητας και του αυταρχισμού. Πρόκειται για μάχη καθοριστική τόσο για το μπλοκάρισμα του μνημονιακού στόχου των αχαλίνωτων ιδιωτικοποιήσεων, όσο και για την προστασία του περιβάλλοντος. Και υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να είναι νικηφόρα.