Κυβέρνηση παγιδευμένη στο μνημόνιο

Είτε πρόκειται για εντολή του Βερολίνου είτε για εντολή των Ελλήνων καπιταλιστών είτε για επιλογή του Σαμαρά (είναι χαρακτηριστικό ότι η διαρροή έγινε από το Μέγαρο Μαξίμου και όχι από το Βερολίνο) ή ακόμη και για συνδυασμό και των τριών, φαίνεται ότι η στρατηγική της κυβέρνησης εστιάζεται πλέον στην παραμονή της και το 2015 και στην προσπάθεια εξεύρεσης 180 πρόθυμων βουλευτών για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. 
Όμως, τόσο για να βρεθούν αυτοί οι 180 όσο και για να διατηρηθεί η μίνιμουμ κοινωνική αποδοχή της κυβέρνησης, ο Σαμαράς θέλει εναγωνίως μια πραγματική επικοινωνιακή επιτυχία.
Σχέδιο
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση θέλει να παρουσιάσει το φθινόπωρο μια αποδέσμευση από την τρόικα, πράγμα το οποίο στη συνέχεια θα το σερβίρει ως «τέλος του μνημονίου», και με αυτό ως όπλο να πάει σε εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και τελικά σε εκλογές –όποτε κι αν γίνουν αυτές. 
Όμως δεν μπορεί να υπάρξει έστω και τυπική αποδέσμευση από την τρόικα. Πρώτον, γιατί δεν το θέλουν οι Έλληνες μεγαλοκαπιταλιστές, των οποίων όλα τα στρατηγικά όνειρα ενάντια στους εργαζόμενους κρύβονται πίσω από φράσεις του τύπου «είναι μνημονιακή υποχρέωση» ή «το ζητάει η τρόικα». Όπως καταγγέλλει ο οικονομολόγος καθηγητής Φρ. Κουτεντάκης μιλώντας στην «Εποχή», οι Έλληνες τραπεζίτες θέλουν εδώ και καιρό να προβούν σε μαζικές απολύσεις και είναι δικό τους αίτημα η νομοθετική κατοχύρωση αυτού του «δικαιώματος» των αφεντικών. «Η αίσθησή μου είναι πως η τρόικα λειτουργεί περισσότερο ως πλασιέ εγχώριων επιχειρηματικών συμφερόντων και λιγότερο ως εκπρόσωπος των επίσημων πιστωτών», λέει χαρακτηριστικά ο καθηγητής.
Δεύτερον, διότι έτσι κι αλλιώς πίσω από τις μνημονιακές δεσμεύσεις υπάρχουν οι θεσμοθετημένοι για όλες τις χώρες της ΕΕ κανόνες για χρέος και έλλειμμα, οι οποίοι και πάλι θα έθεταν την Ελλάδα σε επιτήρηση και σε μνημονιακά μέτρα.
Τρίτον, διότι μέχρι το 2020 η Ελλάδα έχει λαμβάνειν –σε δόσεις– 26,2 δισ. ευρώ από τα συμφωνηθέντα δάνεια με την τρόικα και ασφαλώς όλες αυτές οι δόσεις
 συνοδεύονται από στενή επιτήρηση μέχρι το 2020. Μόνον αν η Ελλάδα κατάφερνε να δανειστεί από τις «αγορές» αυτό το ποσό θα μπορούσε να ισχυριστεί, έστω επικοινωνιακά, ότι τελείωσε η επιτήρηση. Όμως η τελευταία απόπειρα «εξόδου» με το τριετές ομόλογο (απόπειρα που θάφτηκε από τον Τύπο σε αντίθεση με την προηγούμενη) ήταν απογοητευτική τόσο ως προς το ύψος των ποσών που αντλήθηκαν όσο και ως προς το επιτόκιο. Γι’ αυτόν το λόγο, παρότι ο Σαμαράς φωνάζει ότι δεν θέλει άλλο δάνειο, η γερμανική εφημερίδα «Stuttgarter Zeitung» υπενθυμίζει πως ο Σόιμπλε είχε προμηνύσει ότι ίσως χρειαστεί και τρίτο «πακέτο βοήθειας», δηλαδή δάνειο και μνημόνιο. 
Αδιέξοδο
Ο άλλος τρόπος να βγει από το μνημόνιο η Ελλάδα είναι η γενναία απομείωση του χρέους –είτε με κούρεμα είτε με άλλες μεθόδους. Ωστόσο, για να το δεχτεί αυτό η τρόικα το φθινόπωρο, θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να έχει υλοποιήσει τα «προαπαιτούμενα». Δηλαδή, μεταξύ άλλων, να έχει επιβάλει κι άλλα αιμοσταγή μέτρα για το ασφαλιστικό (π.χ. σύστημα αυτόματης μείωσης συντάξεων όταν υπάρχει έλλειμμα στα Ταμεία), τις ομαδικές απολύσεις και την περαιτέρω περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τις μειώσεις ή καταργήσεις κοινωνικών επιδομάτων, κι άλλους φόρους για την κάλυψη των «κενών» που βλέπει η τρόικα, «ευέλικτους» πλειστηριασμούς των ακινήτων των οφειλετών κ.λπ. 
Εν ολίγοις η κυβέρνηση βρίσκεται εγκλωβισμένη σε φαύλο κύκλο, αφού το «κούρεμα» του χρέους υποτίθεται ότι το θέλει ακριβώς για να μην εξαναγκαστεί να επιβάλει όλα αυτά.
Και δεν είναι μόνον ότι δεν «βγαίνει» το επικοινωνιακό σενάριο. Η φορολογική απεργία του λαού συνεχίζεται και έτσι τον Ιούνιο τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία έφτασαν στο ποσό-ρεκόρ των 67,25 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 6,225 δισ. ευρώ δημιουργήθηκαν στο πρώτο εξάμηνο του 2014, δηλαδή τα ληξιπρόθεσμα τρέχουν πλέον με ρυθμό μεγαλύτερο του ενός δισ. το μήνα! 
Φυσικά οι πλούσιοι αποδεικνύονται περισσότερο μπαταξήδες από όλους τους άλλους: σύμφωνα με τη ΓΓ Δημοσίων Εσόδων, στο α’ εξάμηνο, παρότι υπερκαλύφθηκε ο σχετικός μνημονιακός στόχος και ελέγχθηκαν 344 φυσικά πρόσωπα «μεγάλου πλούτου», από τα 190 εκατ. βεβαιωμένων φόρων που έπρεπε να πληρώσουν αυτοί, τελικά πλήρωσαν μόνον 19,1 εκατ. ευρώ.
Χρεοκοπία
Την ίδια στιγμή τα «κόκκινα δάνεια», δηλαδή δάνεια για τα οποία δεν πληρώνονται πλέον δόσεις, βυθίζουν και πάλι τις τράπεζες, οι οποίες είναι πολύ πιθανό να μην περάσουν τα stress tests του Οκτωβρίου, οδηγώντας έτσι σε ανάγκη περαιτέρω δανεισμού και –συνεπώς– νέου μνημονίου, εξαιτίας αυτής της εξέλιξης και μόνον.
Η BlackRock τοποθετεί την Ελλάδα στην πρώτη θέση του πίνακα επικινδυνότητας για χρεοκοπία παγκοσμίως, δηλαδή υψηλότερα και από την Αργεντινή. Ο δείκτης αυτός λαμβάνει υπόψη, εκτός από τις ποσοτικές οικονομικές παραμέτρους, ποιοτικά στοιχεία όπως η αντίληψη της αποτελεσματικότητας και της σταθερότητας των κυβερνήσεων. Το λέει λοιπόν και η δική τους «επιστήμη»: αυτή η κυβέρνηση δεν είναι σταθερή.
Ενώπιον αυτής της κατάστασης, η εργατική αντεπίθεση είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Οι μικροί και αποσπασματικοί αγώνες που συνεχίστηκαν μέσα στο καλοκαίρι (καθαρίστριες, αξιολόγηση κ.λπ.) πρέπει, περνώντας μέσα από τη μεγάλη διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβρη, να δώσουν την αναγκαία κλοτσιά στην κυβέρνηση πριν ολοκληρώσει... το έργο της.