Η Ουρανία Μπίρμπα, μέλος του ΕΑΜ και εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος Πάτρας με τη ΡΑΠ-Ανθρώπινη πόλη, μας μίλησε για τη δίκη της Μανωλάδας, που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η Ουρανία από την αρχή βρέθηκε στο πλευρό των μεταναστών, στους οποίους στέκονται αλληλέγγυα σωματεία, συλλογικότητες και οργανώσεις της περιοχής.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Ποιες είναι οι μέχρι τώρα εξελίξεις στη δίκη των μπράβων της Βαγγελάτος Α.Ε. για τους πυροβολισμούς εναντίον των μεταναστών εργατών γης που ζητούσαν τα δεδουλευμένα τους;
Η δίκη ξεκίνησε στις αρχές Ιούνη. Διεξάγεται κάτω από δύσκολες συνθήκες για τους 35 μετανάστες εργάτες γης, που στις 17 Απρίλη του 2013 γνώρισαν το πιο αποκρουστικό πρόσωπο της εργοδοτικής τρομοκρατίας, όταν έπεσαν τραυματισμένοι από τις σφαίρες των μπράβων του Βαγγελάτου στα φραουλοχώραφα της ντροπής, της «μαύρης» εργασίας και της αδίστακτης εμπορίας ανθρώπων.
Οι μετανάστες είναι φοβισμένοι για πιθανή απέλαση, ταλαιπωρημένοι και, επειδή δεν γνωρίζουν τη γλώσσα, είναι αναγκασμένοι να απαντάνε μέσω μεταφραστή στις ειρωνικές, απειλητικές και πολλές φορές προκλητικές ερωτήσεις της πολυπληθούς υπεράσπισης των κατηγορουμένων, με επικεφαλής το γνωστό Κούγια. Ερωτήσεις του τύπου: «Δεν ήταν στην αρχική συμφωνία η διαμονή σας στις παράγκες; Αν δεν σας άρεσαν οι συνθήκες, γιατί δεν μένατε αλλού;». Ή το καταπληκτικό: «Αφού δεν σας πλήρωνε, γιατί δεν φεύγατε να πάτε στο Μπαγκλαντές;».
Κορυφαίο ζήτημα είναι η μετατροπή της κατηγορίας από απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη μετά από ένσταση των κατηγορουμένων και απόφαση του συμβουλίου εφετών. Αυτή η μετατροπή της κατηγορίας είναι πρόβλημα της δικαιοσύνης μας ως κοινωνία απέναντι στον άνθρωπο μετανάστη που περπάτησε χιλιάδες χιλιόμετρα για να ζήσει μια καλύτερη ζωή.
Η αιτιολογία δε της μετατροπής της κατηγορίας προσωπικά με αφήνει άναυδη. Οι μπράβοι του Βαγγελάτου και οι πραγματογνώμονες των κατηγορουμένων ισχυρίζονται ότι πυροβόλησαν από απόσταση πάνω από 50 μέτρα και ότι έτσι αυτά τα φυσίγγια (ήταν για λαγό) δεν σκοτώνουν, αλλά τραυματίζουν!
Αναρωτιέμαι ποιος από τους κατηγορούμενους, ή τους δικηγόρους υπεράσπισης, ή τους πραγματογνώμονες, ποιος από την έδρα, ποιος υπουργός Δικαιοσύνης, ποιος από όλους εμάς θα καθόταν στα 60 μέτρα (και όχι στα 20 μέτρα που πυροβόλησαν τους μετανάστες) να τον πυροβολήσουν;
Το λιγότερο λοιπόν για μένα, που πρέπει να γίνει, είναι το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Πάτρας να εξετάσει την απόπειρα ανθρωποκτονίας, γιατί μόνο από τύχη δεν είχαμε νεκρό. Να μη σκοτώσουμε εμείς και οι θεσμοί μας τους μετανάστες που γλίτωσαν από τον Βαγγελάτο.
Οι εργάτες γης με ποιους τρόπους έχουν προσπαθήσει να οργανωθούν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους πριν και μετά τα γεγονότα στη Βαγγελάτος Α.Ε.;
Η πρώτη μορφή οργάνωσης των μεταναστών ήταν όταν κατέβηκαν σε απεργία, επειδή δεν τους πλήρωνε ο Βαγγελάτος και τους απειλούσε. Στη συνέχεια, μετά τα αιματηρά γεγονότα του Απρίλη, έφτιαξαν σωματείο εργατών γης και μαζί με την Ένωση Μεταναστών Εργατών δίνουν αγώνα για τα δεδουλευμένα τους (ακόμη είναι απλήρωτοι), για τα υπόλοιπα δικαιώματά τους και για τη νόμιμη παραμονή τους, ενάντια στο σύγχρονο δουλεμπόριο.
Ποια είναι η συμπαράσταση στους μετανάστες εργάτες γης από τις δυνάμεις του κινήματος και την Αριστερά;
Δεκάδες σωματεία, το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, οργανώσεις της Αριστεράς, άλλες συλλογικότητες βρίσκονται δίπλα τους ο καθένας με τον τρόπο του. Αλλά χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα. Μερικοί που αυτοπροσδιορίζονται ως ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα λάμπουν διά της απουσίας τους. Θέλω να πιστεύω ότι την ύστατη στιγμή θα πάρουν θέση δίπλα στους μετανάστες, δίπλα στην εργατική τάξη, γιατί και η σιωπή είναι συνενοχή.
Οι εργοδότες-φραουλοπαραγωγοί της Μανωλάδας μπορεί να «καταριούνται» τον Βαγγελάτο που τράβηξε την κουρτίνα και φάνηκε αυτή η αθλιότητα, όπως και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, και όλοι μαζί ποντάρουν στη συλλογική λήθη και τη χοάνη του εκφασισμού μιας κοινωνίας σε απόγνωση και βαθιά κρίση αξιών και ιδεών.
Εμείς όμως οι κομουνιστές, οι αριστεροί, οι προοδευτικοί, οι δημοκρατικά σκεπτόμενοι άνθρωποι δεν πρέπει να αφήσουμε να συγκαλυφτεί και να αποχτήσει κανονικότητα αυτός ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Για μας δεν μπορεί να ισχύει η λογική «κάθε θαύμα τρεις ημέρες», ούτε να νομίζουμε ότι η αλληλεγγύη αρχίζει και σταματάει με τα δελτία ειδήσεων και πάμε για άλλα. Αυτή την άθλια πραγματικότητα της ληστρικά δολοφονικής «μαύρης» εργασίας μεταναστών και Ελλήνων πρέπει να την αλλάξουμε τώρα, γιατί αύριο θα είναι αργά.
Ποια είναι η σημασία της έκβασης της δίκης;
Η έκβαση της δίκης των μεταναστών είναι το πρώτο βήμα για να μη μετατραπούν τα θύματα σε θύτες, για να ζητήσουμε ως δημοκρατική κοινωνία συγνώμη από τους μετανάστες εργάτες γης, που είναι αυτοί που κρατάνε ζωντανή την όποια αγροτική μας παραγωγή, μέσα από την παραδειγματική τιμωρία του Βαγγελάτου και των μπράβων του.
Η μέρα της απόφασης του ΜΟΔ Πάτρας πλησιάζει και όλοι πρέπει να είμαστε εκεί, από το βουλευτή μέχρι το δήμαρχο, από το συνδικαλιστή μέχρι τον άνεργο.
Κορυφαία μάχη για τους μετανάστες της Μανωλάδας, αλλά και όλης της εργατικής τάξης της χώρας μας, είναι η έκβαση αυτής της δίκης. Είναι μάχη ενάντια στη «μαύρη» και απλήρωτη εργασία. Είναι μάχη ενάντια στον πιο ακραίο ρατσισμό και φασισμό. Είναι μάχη για να σταματήσουν οι Μανωλάδες σε όλη την Ελλάδα, από την Κρήτη μέχρι τη Σκάλα Λακωνίας και τη Βόρεια Ελλάδα. Είναι μάχη για να μη γίνει όλη η Ελλάδα μια Μανωλάδα.