Διαρκής φοροληστεία και αγωνιώδης αναζήτηση Προέδρου

Τι έχει γίνει το ίδιο διάστημα στην Ελλάδα: Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μειώθηκε δέκα φορές περισσότερο, δηλ. κατά 29,24%, ποσοστό που μόνο σε περιόδους πολέμου παρατηρείται. Η ανεργία βρίσκεται στο 27%, το δε διαθέσιμο εισόδημα, ειδικά των εργαζομένων, έχει καταρρεύσει κατά 40%-60%. 
Κι όμως ο μόνος λόγος για τον οποίο υπήρξε αντικυβερνητική «ανταρσία» από τους κυβερνητικούς βουλευτές, ήταν το… αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Δηλ. για το μόνο πιθανά θετικό μέτρο που θα έπαιρνε.
Φόροι
Όμως, το πιο αστείο είναι το εξής: Για να αποφύγει την οργή του ελληνικού λαού που κορυφώνεται με τις επισκέψεις της τρόικας, αλλά και για να ξεφύγει από τις κινητοποιήσεις των καθαριστριών που επίσης κορυφώνονται –αποτελώντας μάλιστα είδηση σε όλα τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ– κάθε φορά που η τρόικα πηγαίνει στο υπ. Οικονομικών, η κυβέρνηση επέλεξε να οργανώσει το επόμενο ραντεβουδάκι με τους τροϊκανούς στο… Παρίσι της αμφισβήτησης της λιτότητας. 
Εκεί η ελληνική κυβέρνηση θα προσπαθήσει να πάρει κάτι πιο συγκεκριμένο όσον αφορά, φοροελαφρύνσεις, τα εργασιακά δικαιώματα και τις απολύσεις στο Δημόσιο, ώστε στη συνέχεια ο Σαμαράς στη ΔΕΘ να μας πει ότι (ξανα)βγαίνουμε από το μνημόνιο. Βέβαια, τίποτε από αυτά δεν θα δεχθεί η τρόικα, ζητώντας, στην καλύτερη περίπτωση, τα γνωστά «ισοδύναμα» μέτρα. Από την πλευρά τους οι Έλληνες καπιταλιστές και τα τσιράκια τους θα τρίβουν τα χέρια τους που δυστυχώς απέτυχε η «σκληρή διαπραγμάτευση» της κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση το «Βήμα» τονίζει σε ρεπορτάζ του ότι οι Χαρδούβελης και Μητσοτάκης «συμπλέουν απολύτως στη θέση ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραμείνει προσηλωμένη στο στόχο των 15.000 απολύσεων για φέτος» (την ίδια στιγμή οι ίδιοι υπουργοί συμφώνησαν ότι «απαιτούνται 400 προσλήψεις  ώστε να στελεχωθεί ο φοροεισπρακτικός και φοροελεγκτικός μηχανισμός», ακριβώς επειδή διευρύνεται η φορολογική απεργία του λαού).
Η κυβέρνηση έχει θέσει ψηλά στους στόχους της τις 100 δόσεις για τις οφειλές στο Δημόσιο. Ακόμη κι αν η τρόικα κάνει δεκτό κάτι τέτοιο, δεν θα υπάρξει κάποιο ουσιαστικό όφελος για τη συντριπτική πλειονότητα του λαού: οι δόσεις θα είναι έντοκες κι έτσι, παρότι ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη είναι σχεδόν μηδενικός, ο κόσμος θα πληρώσει δύο φορές παραπάνω τις οφειλές λόγω του επιτοκίου. Και –το χειρότερο–, επειδή οι φόροι δεν σταματούν, σε δύο-τρία χρόνια οι φορολογούμενοι θα έχουν συσσωρεύσει πολύ μεγαλύτερα χρέη, γιατί φυσικά δεν θα έχουν πληρώσει τους φόρους που θα υπάρξουν από εδώ και στο εξής.
Ακόμη κι αν τελικά πάρει το ΟΚ από την τρόικα για φορολογικές ελαφρύνσεις (ήδη, όπως μας λένε τα παπαγαλάκια τους, διορθώθηκαν πολλά από τα «λάθη» του ΕΝΦΙΑ), η κυβέρνηση έχει έτοιμο το ισοδύναμο με το οποίο θα αρπάξει τα ίδια ποσά από τους ίδιους ανθρώπους: αύξηση του ΦΠΑ σε βασικά είδη κατανάλωσης τα οποία πληρώνει ανεξαρτήτως εισοδήματος όλος ο λαός. Τρόφιμα, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο, φάρμακα, βιβλία θα γνωρίσουν δραματική αύξηση τιμών, καθώς σχεδιάζεται η εφαρμογή ενιαίου ΦΠΑ 19%-21%, τη στιγμή που σε όλα αυτά τα είδη ο ΦΠΑ ήταν πολύ χαμηλότερος.
Κοντά σε αυτά τα μέτρα, ενόψει της λήξης του παγώματος των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, από το 2015, η Τράπεζα της Ελλάδος ετοίμασε τον ξεδιάντροπο «Κώδικα Δεοντολογίας Δανειοληπτών» που είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των τραπεζών. Όποιος δανειολήπτης δεν «συνεργάζεται» θα παθαίνει τα χειρότερα. Ούτε σε ιθαγενείς Αμερικάνους δεν επιχειρήθηκε από τους Ισπανούς κατακτητές τέτοια κοροϊδία. Μόνοι στόχοι του Στουρνάρα και της ΤτΕ είναι α) να αρχίσουν να πληρώνονται, ει δυνατόν, κάποια δάνεια βγαίνοντας έτσι από την κατηγορία των «κόκκινων» που υπονομεύουν το ενεργητικό των τραπεζών και β) να γίνει πολύ πιο εύκολη η αρπαγή σπιτιών και επιχειρήσεων των δανειοληπτών. Απολύτως τίποτε άλλο.
Κρίση
Όλα αυτά συμβαίνουν σε συνθήκες γενικευμένης οικονομικής κρίσης σε όλη την ευρωζώνη όπου, κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2014, το ΑΕΠ παρουσίασε μηδενική αύξηση σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο. Στην ίδια την «ατμομηχανή» της Ευρώπης, τη Γερμανία, υπήρξε ύφεση 0,2% στο ίδιο διάστημα και συνολικά για τη χρονιά προβλέπεται μια αναιμική ανάπτυξη 0,8%, στη δε Γαλλία το ποσοστό αυτό πέφτει στο 0,5%. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η ύφεση στην Ελλάδα συνεχίζεται ακάθεκτη: στο α’ τρίμηνο ήταν 1,1% και στο β’ τρίμηνο ήταν 0,2%.
Όμως όλα αυτά έχουν υπολογιστεί χωρίς να ληφθούν υπόψη οι δραματικές συνέπειες που θα υπάρξουν εξαιτίας του εμπορικού πολέμου με τη Ρωσία. Αυτές οι οικονομικές, πολιτικές και εμπορικές εξελίξεις κάνουν τα έτσι κι αλλιώς ευφάνταστα σενάρια περί ανάπτυξης στην Ελλάδα ακόμη πιο απίθανα.
Γνωρίζοντας καλά αυτές τις προοπτικές, οι Σαμαροβενιζέλοι ξέρουν ότι και μέσα στο 2015 δεν θα έχουν να πλασάρουν παρά μόνο ψέματα και Μεγαλέξανδρους στο λαό. Ξέρουν ότι θα καταρρεύσουν σε ενδεχόμενες βουλευτικές εκλογές, γι’ αυτό και τα δίνουν όλα για να βρουν τους 180 βουλευτές για να προκύψει νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Για τη θέση αυτή, προς το παρόν, στοχεύουν στις προσωπικές φιλοδοξίες του πρώην συνεργάτη τους, του Φ. Κουβέλη, αλλά και στη δυσώδη επιθυμία για τη με κάθε τρόπο αγκίστρωση στην εξουσία των Λυκούδηδων – ακόμη κι αν αυτή η αγκίστρωση σημαίνει συνεργασία με μια ακόμη πιο ακροδεξιά ΝΔ όπου οι Μπαλτάκοι και οι Χρυσαυγίτες θα έχουν ρόλο.
Οι εκκλήσεις στον «αριστερό» Κουβέλη να μη δεχθεί την υποψηφιότητα, ή προς ανεξάρτητους βουλευτές να μην ψηφίσουν τον όποιο υποψήφιο των Σαμαροβενιζέλων, δεν έχουν κανένα νόημα. Τις προηγούμενες φορές που βουλευτές δεν ψήφισαν μνημόνια ήταν γιατί στη χώρα γινόταν η μία γενική απεργία μετά την άλλη και γιατί το Σύνταγμα βούλιαζε από εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές. Αλλά και ο Κουβέλης αναγκάστηκε να φύγει από τη συγκυβέρνηση όχι εξαιτίας της επίκλησης των αρχών της Αριστεράς, της νομιμότητας κ.λπ., αλλά γιατί οι χιλιάδες συγκεντρωμένοι έξω από την ΕΡΤ απειλούσαν με νέο γύρο γενικευμένου αγώνα. Αυτή είναι η λύση και σήμερα.