Τείχος ενάντια στην ισλαμοφοβία

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, η αύξηση των προσφύγων που έφτασαν στα νησιά του Αιγαίου το 2014 μέχρι τον Αύγουστο σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2013 ήταν 223,22%. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στην Ιταλία. Την περασμένη εβδομάδα δημοσιεύτηκε έκθεση της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης, που περιέγραφε με πολύ μελανά χρώματα την κατάσταση σχετικά με τη μεταχείριση προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, και μάλιστα το συμπέρασμα ήταν ότι η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώνεται αλλά χειροτερεύει συνεχώς. Οι αυξανόμενες ροές μεταναστών και προσφύγων προκαλούνται κυρίως από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Δύσης, και η απάντηση σε αυτές είναι η βαρβαρότητα. Πώς μπορεί κανείς να δικαιολογήσει αυτήν τη βαρβαρότητα; Το καλύτερο εργαλείο είναι η ισλαμοφοβία. 
Νέο κύμα ισλαμοφοβίας
Το χτύπημα της 11/9, πριν από 13 χρόνια, στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης και η εκμετάλλευσή του από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό για να ξεκινήσει τον «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία» ήταν η αρχή για ένα ρεύμα ισλαμοφοβίας που έσπειρε το μίσος ενάντια σε καθετί ισλαμικό, βλέποντας κάθε μουσουλμάνο ως επίδοξο τρομοκράτη, κάνοντας τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων κόλαση και αποστρέφοντας την προσοχή του κόσμου από τα πραγματικά προβλήματα.
Η δράση του ISIS στη Συρία και το Ιράκ –και η προπαγανδιστική αξιοποίησή της από τα κυρίαρχα ΜΜΕ στη Δύση– έχει πυροδοτήσει ένα νέο κύμα ισλαμοφοβίας στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Το ISIS βέβαια δεν προέκυψε από το πουθενά, αλλά είναι αποτέλεσμα της δράσης των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών ενάντια στην Αριστερά και τα κινήματα της Μέσης Ανατολής που κάποια στιγμή ξέφυγε από τον έλεγχό τους. Η δυτική προπαγάνδα έχει δημιουργήσει μια νέα παράνοια ενάντια στον μουσουλμανικό κόσμο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σε όλο τον δυτικό κόσμο όλο και περισσότερα περιστατικά ισλαμοφοβίας.
Το Islamophobia Watch έχει καταγράψει πολλά περιστατικά το τελευταίο διάστημα, μερικά από τα οποία θα αναφέρουμε ενδεικτικά. 
Στις αρχές του Οκτώβρη ζητήθηκε σε μια γυναίκα να αποχωρήσει από παράσταση στην Όπερα του Παρισιού επειδή φορούσε μαντίλα. Η γυναίκα και ο σύζυγός της, τουρίστες από το Ιράκ, υποχρεώθηκαν να αποχωρήσουν, με τη δικαιολογία ότι παραβίαζαν το νόμο του 2011, σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται σε οποιονδήποτε να φοράει οτιδήποτε αποκρύπτει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.
Στο Μιλάνο έγινε το Σάββατο πορεία του ακροδεξιού κόμματος Lega Nord με αιτήματα την απέλαση των μεταναστών και τη μη κατασκευή τζαμιού στο Μιλάνο. Συγκέντρωσε χιλιάδες ρατσιστές, ενώ ενισχύθηκε και από τη φασιστική οργάνωση Casa Pound.
Στη Βρετανία, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δει το βίντεο με τις δηλώσεις του Paul Weston, επικεφαλής του ξενοφοβικού κόμματος Liberty, ο οποίος ξεκινάει δηλώνοντας ότι είναι ρατσιστής και σε ένα επτάλεπτο παραλήρημα εξηγεί γιατί πρέπει κάποιος να είναι ρατσιστής για να διαφυλάξει τη χώρα του και την κουλτούρα της, που αντιμετωπίζουν έναν τρομερό κίνδυνο από την «εισβολή» των αλλόθρησκων. Σχετικό δημοσίευμα, που προέβαλλε το βιντεάκι, υπήρχε στη «Sunday Express», προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από αντιρατσιστικές οργανώσεις και οργανώσεις δικαιωμάτων.
Στις ΗΠΑ, ιδιοκτήτρια επιχείρησης σκοποβολής απαγόρευσε την είσοδο μουσουλμάνων στην επιχείρησή της στο Αρκάνσας, γιατί «πολλές ζωές έχουν χαθεί από μουσουλμάνους στην πατρίδα της». Η Ένωση Κατόχων Όπλων των ΗΠΑ τη συνεχάρη και ο πρόεδρός της δήλωσε ότι η απαγόρευση ήταν δικαιολογημένη, αφού «το Κοράνι καθοδηγεί τους πιστούς να σκοτώνουν».
Στην Αθήνα, την περασμένη εβδομάδα, «άγνωστοι» πέταξαν ένα κεφάλι γουρουνιού στην είσοδο του Ελληνοαραβικού Κέντρου Σπουδών στο Μοσχάτο, έγραψαν υβριστικά συνθήματα και πέταξαν μπογιά στους τοίχους. Η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας, που ανέβασε τις φωτογραφίες στο Facebook, αναφέρει: «Αυτή την επίθεση φιλίας δεχτήκαμε στο Ελληνοαραβικο Κέντρο μόλις σήμερα. Καληνύχτα Αθήνα...». 
Στερεότυπα
Η αντιισλαμική προπαγάνδα έχει βαθιές ρίζες και ως αποτέλεσμα πολύς κόσμος, όταν ακούει για ισλαμιστές, έχει στο νου του κάποια στερεότυπα: τρομοκράτες οπλισμένοι, φανατικοί και έτοιμοι για όλα. Φταίει η θρησκεία του Ισλάμ για την όποια βία και την τρομοκρατία;
Καταρχήν πρέπει να συμφωνήσουμε για ένα δεδομένο. Το Ισλάμ δεν είναι ένα ενιαίο και αδιαίρετο πράγμα, όπως δεν είναι ενιαίος κι αδιαίρετος ο «χριστιανισμός». Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 1/5 του πλανήτη, είναι 1,2 δισεκατομμύρια. Αποτελεί μια παράδοση με παγκόσμια απεύθυνση, θρησκευτική, κοινωνική και πολιτισμική. Βεβαίως, παράλληλα, μέσω του Ισλάμ πραγματώνεται η καθημερινότητα σε κάθε ντόπιο πληθυσμό. 
Κάποιοι μιλούν για τους φανατικούς ισλαμιστές απαξιωτικά, αλλά μήπως δεν υπάρχουν φανατικοί σε βίαιο βαθμό στη «Δύση»; Θυμόμαστε όλοι το δημόσιο σκίσιμο του Κορανίου από τηλεοπτικούς «ιεραποστόλους» που μόνο αγάπη και αδελφοσύνη δεν διακήρυτταν, τις βίαιες επιθέσεις σε τζαμιά από «χριστιανούς» σε πολλές δυτικές πόλεις μετά την 11/9 ή πιο πρόσφατα την επίθεση των παλαιοημερολογιτών χέρι χέρι με τη Χρυσή Αυγή στο θέατρο Χυτήριο, για να μην πάμε πιο παλιά στις σταυροφορίες, την Ιερά Εξέταση κ.λπ. Άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για θρησκείες «βίαιες από τη φύση τους», διότι οι κοινωνικές συνθήκες είναι που διαμορφώνουν και τα προτάγματα των θρησκειών –και φυσικά οι θρησκείες αποτελούν πάντα πολύ καλό μέσο χειραγώγησης των ανθρώπων, ώστε να υπηρετούν ιμπεριαλιστικούς σκοπούς.
Ένα κυρίαρχο στερεότυπο είναι ότι το Κοράνι έχει βίαια εδάφια. Αυτό ισχύει σε κάποιο βαθμό, αλλά μήπως η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη δεν έχουν; Το πώς μεταφράζουν αυτά τα εδάφια οι επίγονοι του Μωάμεθ είναι ένα ζήτημα ανάλογο με τις συγκυρίες. Οι Σαουδάραβες, έχοντας τεράστια συμφέροντα, συμμαχούν με τους «άπιστους» Αμερικανούς (ενώ παράλληλα ενισχύουν και εξοπλίζουν το ISIS), ενώ άλλοι, αντιδρώντας για τους δικούς τους σκοπούς στον ιμπεριαλισμό, κηρύσσουν ιερό πόλεμο (τζιχάντ). Από την άλλη η Χαμάς παλεύει για τα δίκαια αιτήματα του παλαιστινιακού λαού. 
Γυναίκα και Ισλάμ
Η θέση της γυναίκας στον μουσουλμανικό κόσμο είναι ένα βασικό επιχείρημα κατά του Ισλάμ. Η άρχουσα τάξη και η ακροδεξιά υποστηρίζουν ότι αν υπάρξει μεγάλη εισροή μουσουλμάνων μεταναστών σε μια χώρα, αυτό θα έχει επιπτώσεις γενικά στα δικαιώματα, γιατί θα αλλοιωθεί η φιλελεύθερη δυτική κουλτούρα. Από την άλλη, υπάρχουν κομμάτια της Αριστεράς και του κινήματος που θεωρούν ότι οι μουσουλμάνοι μετανάστες δεν είναι σύμμαχοί μας εξαιτίας της θρησκείας τους.
Παρότι η θέση της γυναίκας ποικίλλει από χώρα σε χώρα και από κοινωνική τάξη σε κοινωνική τάξη (το ίδιο ισχύει άλλωστε και στις δυτικές κοινωνίες), σε γενικές γραμμές η θέση της γυναίκας στο Ισλάμ είναι πολύ υποβαθμισμένη σε σχέση με τη Δύση. Λιθοβολισμοί, υποχρεωτικοί γάμοι από μικρή ηλικία, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, αντιμετώπιση της γυναίκας ως ιδιοκτησίας του συζύγου. Όλα αυτά όμως επιβάλλονται από τα καθεστώτα, τα ίδια καθεστώτα που καταπιέζουν τον κόσμο και βυθίζουν τις κοινωνίες στη φτώχεια και το σκοταδισμό. 
Είναι ενδεικτικό ότι ένα από τα πιο σκληρά καθεστώτα σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι της Σαουδικής Αραβίας, όμως η μοναρχία των Ουαχαβιτών βρίσκεται στο απυρόβλητο επειδή αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο της Δύσης. Εξάλλου και για την ελληνική κυβέρνηση και τους Έλληνες επιχειρηματίες αποτελεί εξαιρετικό συνεργάτη. 
Οι ίδιοι οι λαοί αποδέχονται σε έναν βαθμό τις αξίες που επιβάλλονται από τα καθεστώτα, όμως η λύση δεν είναι σε καμία περίπτωση να τους καταδικάσουμε. Τα καθεστώτα προωθούν το σκοταδισμό ώστε να διαιρούν τους λαούς τους σε άντρες και γυναίκες και να συντηρούν αξιακά συστήματα που ευνοούν την καταπίεση. Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών δεν είναι ανεξάρτητη από την πάλη ενάντια στα καθεστώτα που στηρίζονται και στηρίζουν τον δυτικό φιλελεύθερο και πολιτισμένο ιμπεριαλισμό. Ο κοινός αγώνας είναι η απάντηση, όχι το να στραφούμε ενάντια στους λαούς. 
Καθήκοντα
Η Ευρώπη επιχειρεί να μειώσει τις μεταναστευτικές ροές στο εσωτερικό της με φράχτες, παράνομες επαναπροωθήσεις από το λιμενικό, με στρατόπεδα συγκέντρωσης και σκούπες. Η ισλαμοφοβική υστερία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ταυτιστούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες με τους τζιχαντιστές και να κατηγορηθούν συλλήβδην ως τρομοκράτες. Με αυτό τον τρόπο ελπίζουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αμβλυνθούν τα αντανακλαστικά των ανθρώπων απέναντι στην απάνθρωπη μεταχείριση μεταναστών και προσφύγων. 
Το καθήκον της Αριστεράς, αλλά και του αντιρατσιστικού κινήματος, είναι να παλέψει για την ενότητα των εργαζομένων πέρα από θρησκεία, φυλή ή φύλο, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και για τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα όλων των ανθρώπων. Η αντίσταση ενάντια στην ισλαμοφοβία είναι ένα πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση.